Της Φωτεινής Καρρά,
Στην εποχή που ζούμε, είναι έκδηλο ότι οι νέοι αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, ορισμένα από τα οποία συνιστούν και αντιξοότητες της κοινωνίας μας, καθώς οι έφηβοι είναι οργανικό μέλος του κοινωνικού σώματος. Ωστόσο, αρκετοί νέοι αναζητούν τρόπους να βοηθήσουν τους εαυτούς τους και τους συνομηλίκους τους, να επιλύσουν αυτά τα ζητήματα.
Αν παραβλέψουμε τα γενικότερα μεγάλα προβλήματα που μαστίζουν την κοινωνία μας, όπως εθνικά, οικονομικά, και περιβαλλοντικά, θα θεωρήσουμε ως πιο σοβαρό τον «γρίφο» της παιδείας που παρέχεται στους νέους, επειδή αυτή –κατά κοινή ομολογία– είναι ελλιπής. Σήμερα, η γνώση δεν είναι μόνο ένα εφόδιο για να αποκατασταθούν επαγγελματικά οι νέοι· είναι βασική προϋπόθεση για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά κάθε πρόκληση που θα παρουσιαστεί στη ζωή τους, καθώς πλέον στην κοινωνία της γνώσης και της πληροφορίας, η γνώση αυτή καθαυτή συνιστά δύναμη με οικονομική και πολιτική ισχύ. Εξίσου σημαντική και προβληματική έχει γίνει η ένταξη και προσαρμογή των νέων στην κοινωνική πραγματικότητα, αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις ενός όχι ευκαταφρόνητου μέρους της νεολαίας μας.
Όλα είναι δημοκρατικά. Η ουσία, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Οι πολίτες οφείλουν να εκτελούν υποχρεωτικά αποφάσεις που άλλοι λαμβάνουν για λογαριασμό τους. Για να υπάρχει ουσιαστική δημοκρατία, ο πολίτης πρέπει να εκφράζεται, να συμμετέχει και να λαμβάνει σωστές αποφάσεις όχι μόνο για το ατομικό, αλλά και για το συλλογικό συμφέρον, και να μην καταπιέζεται. Γι’ αυτό τον λόγο, οι νέοι επιθυμούν να έχουν λόγο για όσα διαδραματίζονται στην εποχή τους και δυσκολεύονται να συμβιβαστούν με μια εδραιωμένη κατάσταση καταπίεσης και «υποδούλωσης». Τέλος, η επαγγελματική αποκατάσταση, η ορθή δηλαδή επιλογή επαγγέλματος και η εύρεση εργασίας, προβληματίζει έντονα τους νέους, αφού είναι καθοριστική για τη μετέπειτα εξέλιξη της ζωής τους. Σε αυτήν εναποθέτουν πολλές από τις προσδοκίες τους, από αυτήν εξαρτούν την άνεση και την κοινωνική καταξίωσή τους. Και όσο μεγαλύτερα είναι τα εμπόδια της σύγχρονης οικονομικής ζωής, τόσο εντείνεται η ανασφάλεια, το άγχος και η αγωνία τους.
Παρά ταύτα, σήμερα παρατηρούμε αρκετούς νέους, οι οποίοι μπροστά στα μεγάλα αυτά και τρομακτικά προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας δεν τα παρατούν, αλλά πράττουν το ακριβώς αντίθετο · υπομένουν, επιμένουν και αναζητούν με κάθε τρόπο και μέσο παράγοντες που μπορούν να τους βοηθήσουν ώστε να προσπεράσουν αυτά τα κωλύματα και να αποκτήσουν αισιόδοξη θέαση της ζωής. Πολύτιμη αρωγή δύναται να αποτελέσει η πλούσια πείρα των προηγούμενων γενεών, αν την μελετήσουν και αξιοποιήσουν στο έπακρο. Μπορούν με αυτήν να διδαχθούν πώς αντιμετωπίστηκαν κατά το παρελθόν παρόμοια ζητήματα και να παραδειγματιστούν από αυτά. Άλλωστε, εκτός από την πείρα, υπάρχουν και τα δημιουργήματα του παρελθόντος, η ανεκτίμητη πολιτισμική περιουσία κάθε λαού. Είναι ευκολότερο να συνεχίζεις και να βελτιώνεις κάτι που προϋπάρχει, πάρα να το γκρεμίζεις και να ξεκινάς από το μηδέν. Με αυτήν την αρχή, θα αποδώσουν περισσοτέρους καρπούς οι προσπάθειές τους για οικονομική ανάπτυξη και πολιτιστική δημιουργία.
Επιπρόσθετα, οι νέοι οφείλουν να έχουν γνώσεις για την αντιμετώπιση των δυσκολιών της σύγχρονης ζωής, καθώς μόνο έτσι θα επιλύσουν το πρόβλημα με επιτυχία, αφού θα γνωρίζουν τη ρίζα του, ποιοι παράγοντες δηλαδή το προκαλούν. Μόνο με τη δύναμη της επιστημονικής γνώσης θα μπορέσουν οι σημερινοί νέοι να κατανοήσουν τα σοβαρά και πολύπλοκα προβλήματα της εποχής μας. Γι’ αυτό, πρέπει να ενημερώνονται, να μορφώνονται και να ερευνούν διαρκώς. Αρκετοί νεαροί με «προφητική» διάθεση βιάζονται να προεξοφλήσουν την τύχη του κόσμου και μεμψιμοιρούν. Άλλοι πάλι δέχονται μοιρολατρικά όσα συμβαίνουν και θεωρούν κάθε προσπάθεια ματαιοπονία. Όλοι, όμως, αυτοί δεν θέλουν ή αγνοούν να παραδεχτούν ότι η ομορφιά της ζωής είναι ο αγώνας, και μάλιστα ο αγώνας για ένα καλύτερο και πολλά υποσχόμενο αύριο.
Συνοψίζοντας, οι σύγχρονοι νέοι επιτελούν ένα δύσκολο έργο που απαιτεί κόπο, πίστη και αφοσίωση, και είναι αυτοί στους οποίους θα πρέπει να στηρίξουμε το μέλλον όχι μόνο της χώρας, αλλά και του κόσμου. Βέβαια, στο επίπονο και χρονοβόρο αυτό έργο, θα πρέπει να συμβάλλουν και οι προηγούμενες γενιές, προκειμένου οι νέοι να «χτίσουν» έναν κόσμο καλύτερο και αντάξιο των προσδοκιών τους.
