Της Ακριβής Ρακιντζή,
Με φόντο τις παγωμένες ερημιές του Αρκτικού Κύκλου, εκεί όπου ο ουρανός χρωματίζεται από το Βόρειο Σέλας, και από την άλλη με τη βικτωριανή και συντηρητική Αγγλία στην κορύφωση της Βιομηχανικής Επανάστασης, συνθέτει η Νάγια Δαλακούρα το ιστορικό-αισθηματικό της μυθιστόρημα, με τίτλο Το Λουλούδι της θάλασσας, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος.
Η πλοκή του βιβλίου είναι η εξής: Ο Τζέιμς είναι γόνος αριστοκρατικής οικογένειας και ορφανός από μητέρα, ήδη από τη γέννησή του, μεγαλώνει στη μεγαλύτερη αποικιοκρατική δύναμη της εποχής, τη Μεγάλη Βρετανία. Εσωστρεφής και μελαγχολικός, νιώθει να ασφυκτιά με τους εθιμοτυπικούς κανόνες της βικτωριανής κοινωνίας και του αυστηρού πατέρα του. Ο Τζέιμς νιώθει ότι ζει με βάση τους όρους που θέτουν οι άλλοι για αυτόν, μέχρι που παίρνει την απόφαση να αρπάξει τη ζωή στα χέρια του και να μην ακολουθήσει αυτό που έχει επιλέξει ο πατέρας του για εκείνον. Το εξερευνητικό του πνεύμα, η ευαισθησία του χαρακτήρα του και οι προοδευτικές ιδέες του είναι αυτά που τον ωθούν να επαναστατήσει ενάντια σε κατεστημένα της εποχής και να αναλάβει χειρουργός στο εξερευνητικό πλοίο “Sea Flower”.
Αποστολή του “Sea Flower”, ο εντοπισμός των πλοίων “Terror” και “Erebus”, πλοία αποστολής του Βρετανού εξερευνητή Τζον Φράνκλιν, τα οποία εξαφανίστηκαν δίχως να αφήσουν ίχνη, το 1845, στην προσπάθειά τους να βρουν το περίφημο Βορειοδυτικό Πέρασμα, διαβόητο πόθο όλων των εξερευνητών του 19ου αιώνα. Η ζωή στο πλοίο έχει πολλές δυσκολίες, αλλά στο ταξίδι αυτό είναι που θα αλλάξει εντελώς η ζωή του Τζέιμς. Φτάνοντας στη Νήσο Μπάφιν, ο Τζέιμς θα γνωρίσει τη Νανούκ, μια κοπέλα που μεγάλωσε τελείως διαφορετικά από αυτόν, στην κοινωνία των Ινουίτ της Αρκτικής. Ο έρωτάς τους είναι αναπόφευκτος. Ο έρωτας δύο ανθρώπων από εντελώς διαφορετικούς κόσμους θα έχει μέλλον ή είναι εξαρχής καταδικασμένος;
Το βιβλίο βασίζεται στην πραγματική ιστορία της έρευνας για τον εντοπισμό των μυθικών πλοίων μιας καταραμένης αποστολής του βρετανικού στόλου, του “Terror” και του “Erebus”. Το Λουλούδι της θάλασσας, όμως, δεν εστιάζει στην εξερευνητική περιπέτεια και το μυστήριο που αφορούν την ιστορία των πλοίων αυτών. Κεντρικό ρόλο στην πλοκή του βιβλίου έχει ο έρωτας του Τζέιμς για τη Νανούκ, αλλά μέσα από την αγάπη αυτών των δύο πρωταγωνιστών, το βιβλίο καταφέρνει να αναδείξει και κάτι πολύ πιο βαθύ. Σε αυτό το σημείο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το βιβλίο διαπνέεται από τις αρχές του ρομαντισμού, αφού πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι, εν τέλει, η φύση και τα συναισθήματα που εμπνέει τόσο στους πρωταγωνιστές του όσο και στον αναγνώστη.
Η συγγραφέας μάς παρουσιάζει την Αγγλία της Βιομηχανικής Επανάστασης με τις κραυγαλέες κοινωνικές ανισότητες, την Αγγλία του βικτωριανού συντηρητισμού με τη σνομπ και υποκριτική αριστοκρατία, η οποία αποδοκιμάζει κάθε εκδήλωση αυθορμητισμού. Είναι η εποχή των εξερευνητών, η εποχή κατά την οποία διατυπώνονται οι απόψεις του Δαρβίνου και του Μπόας, η εποχή της λογοτεχνίας του Ντίκενς και της Τζειν Όστεν. Παράλληλα, όμως, είναι και η εποχή του δουλεμπορίου, η εποχή που η αποικιοκρατία βρίσκεται στο αποκορύφωμά της. Ως φαινόμενο της αποικιοκρατίας κάνουν την εμφάνισή τους οι ρατσιστικές θεωρίες που διατυπώθηκαν από τους λευκούς εξουσιαστές, με σκοπό να διατυμπανίσουν την «ανωτερότητά» τους έναντι των άλλων φυλών και πολιτισμών.
Η συγγραφέας αναδεικνύει τη φύση και το περιβάλλον του Αρκτικού Κύκλου, μέσω των περιγραφών της που ξεχειλίζουν από παραστατικότητα. Μέσα στο βιβλίο γίνεται αμέσως φανερή η λεπτομερής έρευνα που έχει κάνει η συγγραφέας ως προς τον πολιτισμό των Ινουίτ, τα ιστορικά γεγονότα και με τη χρήση των ναυτικών ορολογιών της εποχής. Ο Τζέιμς στο ταξίδι του μαθαίνει τη ζωή και την κουλτούρα των Ινουίτ, μεταδίδοντας κατά αυτόν τον τρόπο συναισθήματα δέους και θαυμασμού στον αναγνώστη. Την ίδια στιγμή, όμως, δεν λείπει το συναίσθημα της θλίψης για τη φύση και τους πολιτισμούς που καταστρέφονται από την απληστία της Δύσης, η οποία θεωρεί ότι έχει δικαίωμα πάνω σε όλους. Η κουλτούρα και ο πολιτισμός των Ινουίτ διαλύεται, με τους ίδιους να μεταφέρονται από τους Δυτικούς σε ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους, χρησιμοποιώντας τους ως θεάματα, καταστρατηγώντας τους κάθε αξιοπρέπεια και σεβασμό στη ζωή τους.
Η γραφή της Νάγιας Δαλακούρα γεμίζει τον αναγνώστη συναισθήματα μέσα από τις περιγραφές που θυμίζουν έντονα παραμύθι. Ένα παραμύθι γοητευτικό, αλλά, ταυτόχρονα, και πικρό, καταφέρνοντας να προβληματίσει και να συγκινήσει τον αναγνώστη.
