Της Πέγκυς Παναγοπούλου,
Κάθε χρόνο, η έλευση του Δεκεμβρίου σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη της εορταστικής περιόδου των Χριστουγέννων. Μικροί και μεγάλοι αναμένουν με ανυπομονησία τις χριστουγεννιάτικες διακοπές, προκειμένου να κάνουν ένα διάλειμμα από τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Κάποιοι σχεδιάζουν εξορμήσεις σε χειμερινούς προορισμούς, ενώ άλλοι κάνουν πυρετώδεις προετοιμασίες για να υποδεχτούν τους συγγενείς και φίλους στο εορταστικό τραπέζι. Οι πόλεις «ντύνονται» στα γιορτινά τους, συνοδεύοντας ταυτόχρονα την όλη ατμόσφαιρα με φαντασμαγορικές εκδηλώσεις, οι στολισμένες βιτρίνες αυξάνονται και πληθύνονται, τα σπίτια γεμίζουν πολύχρωμα λαμπιόνια, λαχταριστά γλυκά και άφθονα δώρα. Αλήθεια, ποιος μπορεί να αντισταθεί σε αυτό το υπέροχο εορταστικό κλίμα; Με βεβαιότητα: κανείς, ούτε η γράφουσα!
Συνεπαρμένοι από αυτόν τον χριστουγεννιάτικο «παροξυσμό» και στην προσπάθειά μας να προετοιμαστούμε κατάλληλα για την επερχόμενη γιορτή, λησμονούμε το ουσιαστικό της νόημα, το οποίο –προφανώς– δεν ταυτίζεται με φολκλορικούς στολισμούς και «κενές» περιεχομένου εκδηλώσεις. Η τάση μας αυτή δικαιολογείται από τη διάχυτη καταναλωτική υστερία που αποτελεί συνώνυμο της εποχή μας, και η οποία μας ωθεί συνειδητά, ή πολλές φορές και ανεπίγνωστα (εξαιτίας της καθημερινής πλύσης εγκεφάλου που δεχόμαστε από τα ΜΜΕ), να σπεύσουμε να «προμηθευτούμε» λίγη χριστουγεννιάτικη ευτυχία, γεμίζοντας τα σπίτια μας με κάθε λογής άχρηστα πράγματα, που όμως αφήνουν την καρδιά μας άδεια και μίλια μακριά από την ουσία των Χριστουγέννων.
Η αλλοίωση αυτή του νοήματος (δηλαδή της αιτίας και του σκοπού) των Χριστουγέννων συμπληρώνεται με την εισβολή μιας ξενόφερτης φιγούρας (που πρωτοεμφανίστηκε ως προϊόν μάρκετινγκ για την προώθηση της Coca-Cola), του περιβόητου «Άη-Βασίλη». Αυτός ο ευτραφής γεράκος με τη μακριά άσπρη γενειάδα και τα κατακόκκινα ρούχα, που «έρχεται από την Καισαρεία» και μοιράζει τα δώρα στα παιδιά όλου του κόσμου, καπηλεύεται το όνομα του Μεγάλου Βασιλείου, Επισκόπου Καισαρείας, που αποτέλεσε μαζί με τους άλλους δύο Ιεράρχες (Γρηγόριο τον Θεολόγο και Ιωάννη τον Χρυσόστομο) έναν από τους μεγαλύτερους διδασκάλους του Γένους, κήρυκα του Ευαγγελίου, αλλά και πρωτεργάτη δεκάδων φιλανθρωπικών έργων.
Τα «πραγματικά» Χριστούγεννα πόρρω απέχουν από τα ανωτέρω περιγραφέντα. Ήδη αν αναλογιστούμε την ετυμολογία της λέξης, αντιλαμβανόμαστε τη σημασία της, τουλάχιστον ως έναν βαθμό. Τα Χριστούγεννα, λοιπόν, είναι η γέννηση του Χριστού. Είναι η αναγγελία της Ενανθρωπίσεως του Θεανθρώπου, ο οποίος γεννήθηκε σε ένα ταπεινό σπήλαιο, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς λαμπιόνια, ακόμα και χωρίς την «αυτονόητη» ιατρική φροντίδα που χρειάζεται ένα βρέφος, με παρόντες (εκτός από την Παναγία και τον Ιωσήφ) βοσκούς, ζώα και ένα λαμπερό αστέρι.
Έτσι, στους εφήμερους εορτασμούς, στα λουκούλλεια γεύματα με τις άκρατες οινοποσίες και στους στολισμούς, έρχεται να αντιταχθεί το βρέφος αυτό, που παρόλο που είναι Θεός ταπεινώνεται, μοιράζεται μαζί μας τη θνητότητα, μπαίνει στη θέση του κτιστού ανθρώπου και τον κάνει κοινωνό της αγάπης, που αποτελεί στοιχείο της ύπαρξής Του (Α’ Ιωάννου, κεφ. δ’ (4) 8: Ο Θεός αγάπη εστί). Γεννιέται σε μια κρύα φάτνη, ανάμεσα στις ζεστές ανάσες των α-λόγων, για να δείξει ότι ήρθε να ζεστάνει τις παγερές καρδιές μας και να μας λυτρώσει από την α-λογία και την υπαρκτική αστοχία. Το μήνυμα της αγάπης Του απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και σε όλους μαζί, ανεξαρτήτως της φυλής, του χρώματος, της γλώσσας, της κατάστασης υγείας του, της οικονομικής του κατάστασης, ακόμα και σε ανθρώπους που δεν αναζητούν κανένα απολύτως θρησκευτικό νόημα.
Και αυτή ακριβώς είναι η πραγματική «μαγεία» των Χριστουγέννων. Όταν εκτός από το να στολίσουμε το σπίτι μας, «στολίσουμε» με φωτεινά λαμπιόνια τις καρδιές μας και λάβουμε το πολύτιμο δώρο της ενσυναίσθησης που τόσο έχουμε ανάγκη σε μια ατομοκεντρική εποχή ηθικοπνευματικής απαξίας. Μαζί με το τζάκι, λοιπόν, ας φροντίσουμε να ανάψουμε στις ψυχές μας τη φλόγα της αγάπης και της ανιδιοτέλειας και ας προσπαθήσουμε για πρώτη φορά (ελπίζω όχι και τελευταία!) να μην γυρίσουμε την πλάτη, αλλά να «αγκαλιάσουμε» τον συνάνθρωπο που πασχίζει και δοκιμάζεται.
Ευχές για όμορφες, γαλήνιες, οικογενειακές γιορτές με υγεία και ενσυναίσθηση!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- «Σωτηριώδες σημείον», kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
- Λαθρεπιβάτες στη Γιορτή, kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
- Τι γιορτάζουμε τελικά τα Χριστούγεννα;, sinaisthisi.gr, διαθέσιμο εδώ
