Της Παναγιώτας Βέργου,
Τις τελευταίες δεκαετίες, ακόμη και στη συντηρητική ελληνική κοινωνία, δεν προκαλεί εντύπωση, ούτε αφορμή περιθωριοποίησης, η θέαση ολοένα και περισσότερων ατόμων με piercing (τρύπημα του σώματος και του προσώπου για την εναπόθεση σκουλαρικιών). Ωστόσο, συχνά γίνεται λόγος και για τους κινδύνους που μπορεί να ενέχουν οι ανοιχτές αυτές πληγές στο σώμα, τουλάχιστον έως ότου επουλωθούν, αλλά και για τις επιπλοκές που μπορεί να προκαλέσει το ίδιο το κόσμημα με βάση το σημείο του σώματος που έχει τοποθετηθεί (πνιγμός, δυσκολία στην άρθρωση, τραυματισμός του δέρματος, των ούλων και των δοντιών λόγω της τριβής).
Αρχικά, η πιο ήπια επιπλοκή που μπορεί να παρουσιαστεί έπειτα από ένα piercing είναι η αλλεργική αντίδραση. Πρόκειται για μια αντίδραση υπερευαισθησίας του οργανισμού που προκαλείται συνήθως από αλλεργιογόνα μέταλλα του υλικού του κοσμήματος, όπως το νικέλιο, το κοβάλτιο και ο λευκόχρυσος, και υποχωρεί με την αφαίρεση του σκουλαρικιού. Τα πιο ασφαλή συστατικά θεωρούνται το ανοξείδωτο ατσάλι, ο χρυσός και το τιτάνιο.
Επιπρόσθετα, το τρύπημα σε οποιοδήποτε σημείο του σώματός μας αποτελεί, ουσιαστικά, ένα τραύμα και μια ανοιχτή πληγή για τον οργανισμό, ο οποίος και προσπαθεί να την επουλώσει. Μάλιστα, όσο πιο αυξημένη είναι η αιματική ροή στην περιοχή του piercing τόσο πιο γρήγορα θα επιτευχθεί και η επούλωση. Συνεπώς, ήπιοι ερεθισμοί, όπως η ερυθρότητα και το οίδημα τις πρώτες ημέρες μετά το τρύπημα, μπορούν να θεωρηθούν φυσιολογικοί στο πλαίσιο της φλεγμονώδους αντίδρασης. Ωστόσο, αιμορραγικά συμπτώματα ή άλλα εμμένοντα φλεγμονώδη συμπτώματα (τα οποία τελικά μπορεί να σχηματίσουν χηλοειδείς ουλές) θα πρέπει να μας θορυβήσουν, ώστε να απευθυνθούμε άμεσα σε κάποιον ειδικό γιατρό. Άλλωστε, οι ανοιχτές πληγές μπορούν να αποτελέσουν εστίες μόλυνσης λόγω της εισόδου στην αιματική κυκλοφορία παθογόνων μικροοργανισμών, ιδίως σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα και διαβητικούς και τελικά να οδηγήσουν σε σταφυλοκοκκικές και στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις και άλλα συστηματικά νοσήματα, ακόμη και σε ενδοκαρδίτιδα και σηπτικό τοξικό σοκ.
Επιπλέον, θα πρέπει να επισημανθεί ότι σε περίπτωση που το studio δεν είναι ελεγμένο και δεν πληροί όλες τις απαιτούμενες συνθήκες υγιεινής, τότε υπάρχει εξαιρετικά αυξημένος κίνδυνος για μετάδοση σοβαρών ιών, όπως ο HIV και οι ιοί της ηπατίτιδας.
Παρόλα αυτά, οι ανωτέρω επιπλοκές μπορούν να μειωθούν ή να εξαλειφθούν εντελώς, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Αρχικά, το studio που θα επιλεγεί για το piercing θα πρέπει να τηρεί όλες τις απαιτούμενες συνθήκες υγιεινής. Ο χώρος και ο εξοπλισμός, όπως το πιστολάκι και η βελόνα, θα πρέπει να έχουν αποστειρωθεί πλήρως, ενώ το κόσμημα εκτός της αποστείρωσης θα πρέπει να είναι μιας χρήσεως και ιδανικά από τιτάνιο. Τα τελευταία χρόνια, το πιστολάκι τείνει να εξαλειφθεί ως μέσο, καθώς θεωρείται ότι σκίζει το δέρμα, αυξάνοντας σημαντικά τον κίνδυνο οιδημάτων.
Από την πλευρά του, ο ενδιαφερόμενος μετά τη διαδικασία και για ένα μικρό χρονικό διάστημα οφείλει να ακολουθήσει ορισμένες οδηγίες, προκειμένου να αποτρέψει την εμφάνιση επιπλοκών. Η πληγή πρέπει να καθαρίζεται εξονυχιστικά αρκετές φορές την ημέρα με φυσιολογικό ορό 0,9% και όχι με προϊόντα ισχυρής αντισηπτικής δράσης, κορτιζονούχες ή αντιβιοτικές αλοιφές. Η επαφή με άλλα αντικείμενα, κατοικίδια ζώα ή ακόμη και με ακάθαρτα χέρια θα πρέπει να αποφεύγεται, ενώ γίνεται ισχυρή σύσταση για χρήση καλής ποιότητας κοσμημάτων.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Piercing: Ποιες οι πιθανές επιπλοκές για την υγεία σας;, healthreport.gr. Διαθέσιμο εδώ
- Piercing στα Χείλη Επιπλοκές – Θεραπεία – Πρόληψη, daskolias.gr. Διαθέσιμο εδώ
