Της Ακριβής Ρακιντζή,
Μετά το πρώτο της non-fiction βιβλίο, Τρεις γυναίκες, το οποίο έγινε επιτυχία ξεσηκώνοντας πολλές αντιδράσεις, η Lisa Taddeo επιστρέφει με το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο Θηρίο, το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος.
Η Lisa Taddeo μάς παρουσιάζει την ιστορία της τριανταεπτάχρονης Τζόαν, η οποία παίρνει την απόφαση να μετακομίσει από το Μανχάταν στο Λος Άντζελες, μετά από μια αποτρόπαια πράξη βίας που διαπράττει μπροστά στα μάτια της ένας εραστής της. Η εμφανής πρόφαση για τη μετακόμιση της Τζόαν, είναι η αναζήτηση μιας άλλης γυναίκας, της Άλις, ο ρόλος της οποίας ήταν καθοριστικός για το παρελθόν της. Μακριά από την πολυτέλεια του Λος Άντζελες, αλλά με μόνιμο φόντο την αποπνικτική του ατμόσφαιρα και τα αλυχτίσματα των κογιότ να ηχούν τις νύχτες, η Τζόαν προσπαθεί να χτίσει τη ζωή της από το μηδέν. Η Τζόαν αναλογίζεται το παρελθόν της, έχοντας υπομείνει τις κακοποιητικές και χειριστικές συμπεριφορές των αντρών. Η Lisa Taddeo με το Θηρίο αναπαριστά τη γυναικεία οργή, στην πιο σκοτεινή και ωμή της έκφανση ως αποτέλεσμα κακοποιητικών σχέσεων, και διερευνά την άβυσσο της ανδροκρατούμενης κοινωνίας.
Αυτό που αξίζει να σημειωθεί για το συγκεκριμένο βιβλίο είναι, ο χαρακτήρας και η ψυχοσύνθεση της ηρωίδας. Η Taddeo δεν σκιαγραφεί το πορτρέτο μιας συνηθισμένης ηρωίδας που είναι ηθική και συμπαθής. Αντίθετα, μας συστήνει μια αφηγήτρια που είναι οπορτουνίστρια και δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει τη σεξουαλική της δύναμη για να αποκτήσει αυτό που θέλει. Η Τζόαν αποστρέφεται, αλλά ταυτόχρονα αποζητά την ανδρική προσοχή και επιβεβαίωση. Υπάρχουν στιγμές μέσα στο βιβλίο, όπου ο αναγνώστης μπορεί να κατανοήσει και να δικαιολογήσει ως έναν βαθμό τη συμπεριφορά της Τζόαν, εξαιτίας των τραυμάτων της παιδικής της ηλικίας. Εξακολουθεί, όμως, να νιώθει και φρίκη, καθώς η Τζόαν δεν είναι μόνο το θύμα της ιστορίας, αλλά και ο θύτης.
Η σχέση της ηρωίδας με τους γονείς της είναι εξίσου περίπλοκη. Η Τζόαν αγαπά τον πατέρα της και θαυμάζει τη μητέρα της, σαν παιδί. Οι συνθήκες του θανάτου τους αποτελούν το μυστήριο της ιστορίας. Η πρόωρη απώλεια των γονιών της, την τραυματίζουν για το υπόλοιπο της ζωής της. Δεν γίνεται ποτέ ξεκάθαρο, όμως, αν η ίδια η απώλειά τους ή ο τρόπος με τον οποίο πέθαναν είναι αυτό που την βαραίνει περισσότερο. Η Τζόαν αποζητά την αγάπη και τον σεβασμό, αλλά εν γνώσει της, κοιτάζει σε όλα τα λάθος μέρη προκαλώντας της απογοήτευση, η οποία εν τέλει πυροδοτεί και τον θυμό της. Σε κάθε στιγμή της αφήγησης, το παρελθόν της φαίνεται να τη στοιχειώνει. Ο ανδρικός πόθος είναι αυτός που άλλοτε αποτελεί για την Τζόαν πηγή ανεξαρτησίας και άλλοτε είναι η πηγή της αυτοκαταστροφής και της αυτοτιμωρίας της.
Η πείρα στη γραφή της Taddeo είναι φανερή. Ο λόγος της μέσα στο βιβλίο είναι κυνικός και αρκετές φορές σοκάρει τον αναγνώστη. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο σκοπός του βιβλίου και έτσι εξηγείται η καθόλου τυχαία επιλογή της συγκεκριμένης ηρωίδας. Στόχος της Lisa Taddeo είναι να σκιαγραφήσει τις συνθήκες που προκάλεσαν αυτήν την οργή, και όχι να περιγράψει μια ιστορία εκδίκησης. Θα πρέπει, όμως, να προειδοποιήσουμε για ορισμένα θέματα που θίγονται μέσα στο βιβλίο, όπως χρήση ναρκωτικών ουσιών και ο εθισμός, η κακοποίηση ανηλίκου, οι σκηνές βιασμού, οι σκηνές βίας, ο μισογυνισμός, η αποβολή, η αυτοκτονία και ενδεχομένως να προκαλέσουν αναστάτωση σε ορισμένους αναγνώστες.
Το Θηρίο είναι ένα αρκετά απροκάλυπτο και βάναυσο ανάγνωσμα, που όμως ακολουθεί τη δική του αισθητική και κοσμοθεωρία. Με μια αντιφατική γυναίκα ηρωίδα, με εσωτερικευμένο μισογυνισμό, η οποία, εν τέλει, είναι θύμα της πατριαρχίας. Ένα βιβλίο για τα τραύματα του παρελθόντος, τη μητρότητα και κυρίως για τη γυναικεία οργή που προκαλεί η αίσθηση αντρικής εξουσίας πάνω στα γυναικεία σώματα.
