Του Ανδρέα Παρασκευόπουλου,
Η επίσημη προεκλογική περίοδος δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, ωστόσο όλοι προσπαθούν να μαντέψουν την ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών. Όλο το κλίμα μυρίζει εκλογές: τα κόμματα ετοιμάζονται σιγά σιγά για την εκστρατεία τους, δημοσκοπήσεις και αναλύσεις διεξάγονται σε εβδομαδιαία βάση στα κανάλια, ενώ οι πολίτες διαμορφώνουν μια πρώτη προτίμηση. Οι δημοσκοπήσεις προς το παρόν δίνουν προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας έναντι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, το οποίο είναι ισχυρό και σταθερό μεν, αλλά όχι επαρκές, προκειμένου να σχηματιστεί αυτοδύναμη κυβέρνηση. Η αξιωματική αντιπολίτευση προσδοκά ότι η υπόθεση των παρακολουθήσεων, οι ανατιμήσεις και η πρόσφατη υπόθεση Πάτση θα μειώσουν σημαντικά τη διαφορά. Στο συγκεκριμένο σημείο, αξίζει να αναφερθεί ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α άφησε υπόνοιες περί εκλογικής νοθείας –από την κυβέρνηση– και αμφισβήτησης του αποτελέσματος. Ας εξετάσουμε, όμως, γιατί το κόμμα της αντιπολίτευσης, αφενός, δεν θα κερδίσει τις εκλογές, αφετέρου, πιθανόν να μην εκλεγεί ούτε ως δεύτερο κόμμα.
Αρχικά, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α της τελευταίας δεκαετίας είναι ένα προσωποπαγές κόμμα. Οι περισσότεροι ψηφοφόροι του δεν έχουν ως γνώμονα και κριτήριο επιλογής το σχέδιο και τις προτάσεις του κόμματος, αλλά «ψηφίζουν» τον Πρόεδρό του, Αλέξη Τσίπρα. Ως εκ τούτου, πολλά κομματικά στελέχη «ζουν υπό τη σκιά» του Τσίπρα, μη μπορώντας να αναδειχθούν σε ηγετικά στελέχη. Παρόλο που ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α γνώρισε τριπλή εκλογική ήττα το 2019 και υπήρξε στιγμή αμφισβήτησης προς το πρόσωπό του από την «ομπρέλα», ο ίδιος επανεξελέγη θριαμβευτικά στη θέση του Προέδρου.
Εξάλλου, όλοι γνωρίζουν ότι το κόμμα ήλθε στην εξουσία χάρη στις «ηγετικές ικανότητές» του και προς το παρόν είναι ο μοναδικός που μπορεί να το επαναφέρει στην κεντρική εξουσία. Ακόμη και η περίφημη «αριστερή πλατφόρμα», πίσω στο μαρτυρικό 2015, «ξηλώθηκε» με συνοπτικές διαδικασίες και σήμερα οι «ανταρσίες» βρίσκονται στο πολιτικό περιθώριο. Συνεπώς, ο Τσίπρας έχει την πλήρη κυριαρχία του κόμματος τουλάχιστον για μία τριετία ακόμα, ανεξαρτήτως του εκλογικού αποτελέσματος. Βέβαια, όσο οδεύουμε προς τις κάλπες, δεν πιστεύω να υπάρχουν «ανταρσίες» προς το πρόσωπό του και θα προτιμηθεί ένα κλίμα ομόνοιας και συνεργασίας.
Προκειμένου να εκλεγεί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, θα πρέπει να συνεργαστεί με κάποιον ή καλύτερα κάποιους κυβερνητικούς εταίρους, διότι αλλιώς δεν θα μπορέσει να λάβει εντολή σχηματισμού. Το ΜέΡΑ25 αποτελεί έναν καλό εταίρο, ενώ το φλερτ με το ΠΑ.ΣΟ.Κ-ΚΙΝ.ΑΛ. καλά κρατεί. Βέβαια, έχω την πεποίθηση ότι η αξιωματική αντιπολίτευση θα στοχεύσει στις πιθανές έκτακτες εκλογές εντός του 2023 ή 2024. Τι θέλω να πω; Ότι, έστω, για το 2023 δημιουργείται μετά από διπλές κάλπες κυβέρνηση συνεργασίας με κορμό τη Ν.Δ., ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α ποντάρει ότι η μελλοντική κυβέρνηση δεν θα μακροημερεύσει λόγω των δυσκολιών που θα κληθεί να αντιμετωπίσει, κυρίως στην οικονομία. Αν, λοιπόν, στηθούν εκ νέου κάλπες, τότε πιθανόν και τα ποσοστά του να ανέβουν, αλλά και θα μπορεί να ανοιχτεί περισσότερο σε ένα αντι-δεξιό μέτωπο. Βέβαια, για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του λαού αλλά και των κομμάτων, θα πρέπει να αλλάξει την πολιτική του ατζέντα, προκειμένου να υπάρχει μια ομόνοια ιδεών. Το σίγουρο είναι ότι κάποιοι ψηφοφόροι ή και κομματικά στελέχη του θα ενοχληθούν από τα «ανοίγματα» και θα μετακομίσουν αλλού. Γίνεται φανερό, λοιπόν, ότι σκοπός παραμένει η ομόνοια εντός του κόμματος. Όσο λιγότερη φθορά τόσο το καλύτερο.
Εκείνο, όμως, που θα έπρεπε να εξετάζει η αξιωματική αντιπολίτευση, θα ήταν το πρόγραμμά της και μια αυτοκριτική της περιόδου 2015-2019. Και ίσως αυτή η αυτοκριτική της διακυβέρνησης θα ήταν προτιμότερο να γίνεται δημόσια, ενώπιον του λαού. Κι αυτό αξίζει να το κάνουν όλα τα κυβερνητικά κόμματα. Εξάλλου, μόνο όταν διορθώνεις τα λάθη σου, γίνεσαι καλύτερος.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- ΣΥΡΙΖΑ: Οι σύντροφοι μιλούν για νίκη, ο Τσίπρας ομολογεί… ήττα, eleftherostypos.gr, διαθέσιμο εδώ
- Τα σενάρια ήττας δεν απασχολούν τον Αλ. Τσίπρα, kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
- Προετοιμάζει το έδαφος για την ήττα του, liberal.gr, διαθέσιμο εδώ
