Του Θάνου Κουλουβάκη,
Όταν η μουσική που ντύνει τις στιγμές σου προτείνεται από ανθρώπους που αγαπάς, τότε σίγουρα σε αγγίζει περισσότερο. Είμαι βέβαιος ότι καταλαβαίνετε ακριβώς αυτό το συναίσθημα της ανακάλυψης ενός καινούριου καλλιτέχνη, που ήρθε να κουμπώσει ακριβώς στα δεδομένα της στιγμής, της προσωπικής σας στιγμής και σας έκανε να αισθανθείτε τόσο έντονα, που ήταν δύσκολο εκ των υστέρων να ξεκολλήσει από το κεφάλι σας. Αυτό έπαθα κι εγώ με τους Rhye, που ξεκίνησαν το 2013, και έκτοτε μας προσφέρουν απίστευτες συνθέσεις.
Θα μπορούσα να αναλύω επί ώρες μία – μία τις συνθέσεις τους, ωστόσο, νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα κουράσει. Συνεπώς, αποφάσισα να γράψω για ορισμένα έργα τους που με συγκλόνισαν και με γέμισαν με τόσο δυνατά συναισθήματα· συναισθήματα που, ακόμη και με το πέρασμα του χρόνου, θεωρώ ότι δεν θα φύγουν ποτέ από μέσα μου. Να αναφέρω, αρχικά, ότι η μουσική τους είναι άκρως ατμοσφαιρική και προσωπικά λατρεύω την αισθητική που έχει ο ήχος τους. Είναι σαν μία αγκαλιά μέσα στην οχλαγωγία της καθημερινότητας, σαν ένα ήρεμο καταφύγιο μέσα στη βιασύνη που βιώνουμε.
Ξεκινώντας με το “Open” από το album Woman, θέλω να σας εισάγω στον κόσμο των Rhye· σε έναν κόσμο γεμάτο μία ήπια και γλυκιά μελαγχολία. Μια εγκατάλειψη που ίσως και να μην υπήρξε ποτέ, μα φοβόμαστε ότι κάποια στιγμή, ίσως σε ανύποπτο χρόνο, θα έρθει. Μία ελπίδα που φωλιάζει μέσα μας και θέλει να επιβιώσει. Το συγκεκριμένο έργο είναι ένας ύμνος για εμένα. Ένας ύμνος στον έρωτα που όσο κι αν απομακρύνεται, πάντοτε μένει μέσα μας και μας ακολουθεί. Αποτελεί μία απαλή σύνδεση ψυχών και όλα όσα αυτή η σύνδεση επιφέρει ενίοτε. Και πολύ περισσότερο μία πολύ δυνατή παράκληση. Μία παράκληση για να ολοκληρωθεί ό,τι ξεκίνησε.
Εν συνεχεία, θα ήθελα να αναφερθώ στο “Waste” από το album Blood, που κυκλοφόρησε το 2018. Το συγκεκριμένο έργο αποτελεί έναν ισχυρό οραματισμό. Αν αφήσετε τον εαυτό σας να μπει μέσα σε αυτό το κομμάτι, θα δείτε ότι είναι ένα υπέροχο ταξίδι. Ένα ταξίδι αγάπης και προσμονής. Ένα δόσιμο –ίσως το πιο ισχυρό δόσιμο– που μπορεί να προσφέρει ένας άνθρωπος. Αν ακούσετε τους στίχους, θα καταλάβετε σε τι ακριβώς αναφέρομαι και πολύ περισσότερο θα αισθανθείτε να σας αγκαλιάζει αυτό το συναίσθημα που βιώνετε, ενώ ερμηνεύετε αυτό το κομμάτι. Διότι για εμένα το “Waste” δεν είναι απλά και μόνο μουσική· είναι συναίσθημα.
Τέλος, θα ήθελα προτείνω το “Please”, και πάλι από το album Blood. Αυτό το έργο αποτελεί μία κραυγή. Μία πραγματική προσπάθεια για σωτηρία. Μία ερωτική εξομολόγηση με μελωδία και τόσο έντονους στίχους, που είναι αδύνατον να μην αγγίξει την καρδιά μας. Εδώ έχουμε την απόγνωση, την έλξη, τον πόνο που μοιράζεται, την αγωνία. Πάνω απ’ όλα, όμως, έχουμε την αρμονία· διότι όλα λέγονται τόσο ήρεμα και τόσο γαλήνια, που τα αφτιά μας ξεγελιούνται αρχικά.
Εν κατακλείδι, ελπίζω να ακούσετε τους Rhye, διότι πραγματικά έχουν να μας προσφέρουν πολλά. Και ελπίζω να τους συνδέσετε κι εσείς με όμορφες και μοναδικές στιγμές.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Rhye, rhyemusic.com, διαθέσιμο εδώ.
- Rhye, pitchfork.com, διαθέσιμο εδώ.
- Blood, pitchfork.com, διαθέσιμο εδώ.
- Spirit, pitchfork.com, διαθέσιμο εδώ.
