Της Γεωργίας Σκαμπελτζή,
Το Νέο Πετρίτσι είναι κωμόπολη του Δήμου Σιντικής, που βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του νομού Σερρών. Είναι χτισμένο στο νότιο τμήμα του όρους Κερκίνη ή αλλιώς Μπέλλες και βρίσκεται σε υψόμετρο 60-80 μέτρων. Ο συνδυασμός του πανέμορφου φυσικού περιβάλλοντος και η ιστορική αξία της περιοχής είναι τα στοιχεία που προσελκύουν επισκέπτες από την Ελλάδα και όχι μόνο, καθώς τουρίστες επιλέγουν να κάνουν μία στάση, πριν περάσουν τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, που απέχουν λίγα χιλιόμετρα.
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας ονομαζόταν Βέτρινα, από τη σλαβική λέξη «βέτερ», δηλαδή άνεμος, λόγω των ισχυρών ανέμων που πνέουν στην περιοχή. Η σημερινή ονομασία, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 1927, προέρχεται από το παλαιό Πετρίτσι, όπου έως το 1913 ζούσε εκεί ελληνικός πληθυσμός. Ωστόσο, μετά το τέλος του Β’ Βαλκανικού Πολέμου και τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου, πέρασε στην κατοχή και τη δικαιοδοσία της Βουλγαρίας, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός να μεταφερθεί στη θέση Βέτρινα. Η Βέτρινα έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην απελευθέρωση της ευρύτερης περιοχής από τους Βουλγάρους, οι οποίοι είχαν κατακτήσει την περιοχή κατά τη διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου. Στην Ιστορία έχει μείνει γνωστή η «Μάχη της Βέτρινας» (26-27 Ιουνίου 1913), η οποία οδήγησε στην απελευθέρωση τόσο της περιοχής των Σερρών όσο και της Ανατολικής Μακεδονίας γενικότερα.
Μία πρόταση για την πρώτη γνωριμία αποτελεί η επίσκεψη στην κεντρική πλατεία, εκεί όπου χτυπά η καρδιά του Νέου Πετριτσίου. Πέριξ της πλατείας βρίσκονται διάφορα καταστήματα, αλλά και χώροι εστίασης, όπου μπορεί κανείς να απολαύσει φαγητό, καφέ ή ποτό. Αν, μάλιστα, η επίσκεψη συνδυαστεί με την παρακολούθηση των δράσεων που λαμβάνουν χώρα κατά καιρούς (αθλητικών ή πολιτιστικών), καθίστανται εύκολα αντιληπτά τα εξής: αφενός, ότι πρόκειται για πόλο έλξης επισκεπτών, κάποιοι από τους οποίους επιστρέφουν και, αφετέρου, η διάθεση των εθελοντών, των δραστήριων συλλόγων και των κατοίκων εν γένει να παράσχουν μια εμπειρία πολυεπίπεδη, που ξεκινά από τη φιλοξενία και καταλήγει στην ανάδειξη της περιοχής, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις.
Από το «πρόγραμμα» δεν θα μπορούσε να απουσιάζει μια αναφορά στο πλούσιο φυσικό τοπίο. Ο επισκέπτης μπορεί να κάνει τη βόλτα του στην πανέμορφη κοιλάδα του Νέου Πετριτσίου, γνωστή ως Λόντζα, την οποία διατρέχει η περίφημη Σουλτανίτσα, να εξερευνήσει τα μονοπάτια ή να ξεκουραστεί κάτω από τα αιωνόβια πλατάνια. Η κοιλάδα, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, προσφέρει, αναμφίβολα, μια ανάσα δροσιάς, καθώς η θερμοκρασία είναι κατά 4-5°C χαμηλότερη, σε σύγκριση με το κέντρο. Η ταξιδιωτική αυτή εμπειρία δεν θα μπορούσε να μην εμπλουτιστεί γαστρονομικά! Η κοιλάδα ενδείκνυται για φαγητό στους χώρους εστίασης κάτω από τη σκιά των πλατάνων και δίπλα στα τρεχούμενα νερά, οι οποίοι προσφέρουν εξαιρετικά πιάτα, κάποια από τα οποία παρασκευάζονται από βουβάλι – σήμα κατατεθέν της Κερκίνης.
Αν βρεθεί κανείς εκεί, αξίζει να επισκεφθεί και τη γύρω περιοχή, η οποία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ειδικότερα, η λίμνη Κερκίνη αποτελεί το «διαμάντι» των Σερρών και εντάσσεται στους 10 υγρότοπους Διεθνούς Σημασίας της Ελλάδας, ενώ έχει ανακηρυχθεί και Εθνικό Πάρκο. Ο επισκέπτης μπορεί να παρατηρήσει τα πουλιά, να κάνει βαρκάδα στα νερά της λίμνης, ενώ, ακόμη, υπάρχει δυνατότητα για πεζοπορία και ορειβασία για τους λάτρεις του είδους.
Επίσης, 16 χιλιόμετρα βόρεια του Νέου Πετριτσίου βρίσκεται το Οχυρό Ιστίμπεη, κοντά στην κορυφογραμμή με τη Βουλγαρία, στο οποίο γράφτηκαν λαμπρές σελίδες στην Ιστορία, κατά τη γερμανική εισβολή στις 6 Απριλίου 1941. Το οχυρό αποτελείται από υπόγειες στοές, πολυβολεία και παρατηρητήρια. Ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να ξεναγηθεί στο χώρο, ενώ με πρωτοβουλία του «Συνδέσμου Φίλων Οχυρού Ιστίμπεη» διοργανώνονται αναβιωτικές δράσεις, αλλά και Πανελλήνιοι Μαθητικοί Διαγωνισμοί με θέμα τη Μάχη των Οχυρών, που προσελκύουν το ενδιαφέρον μαθητών από το σύνολο της επικράτειας. Κοντά στο Ιστίμπεη βρίσκεται το Οχυρό Ρούπελ, το μεγαλύτερο από τα 21 οχυρά της «Γραμμής Μεταξά». Εκεί, μπορεί κανείς να περιηγηθεί στις υπόγειες στοές, στο μουσείο, όπως και στο μνημείο πεσόντων.
Πρόκειται για έναν τόπο με Ιστορία, έναν τόπο όπου οι άνθρωποί του διαφυλάττουν τα ήθη και τις παραδόσεις τους, αλλά, ταυτόχρονα, δηλώνουν την παρουσία τους, αφουγκράζονται τις σύγχρονες ανάγκες και ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της φιλοξενίας με τον καλύτερο τρόπο.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Αλεξιάδου Ηλιάνα & Κύρλεσης Κωνσταντίνος, Ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία Νέου Πετριτσίου Σερρών (Βλάχων, Ποντίων, Σταρτσοβιτών), Νέο Πετρίτσι, 2008.
- Στέργιος Ν. Λεβέντης, Το Νέο Πετρίτσι στα χνάρια της Ιστορίας, Νέο Πετρίτσι, 2019.
