Του Παναγιώτη Βασιλείου,
Το τένις είναι ένα από τα αθλήματα στο οποίο δίνεται μεγάλη σημασία στα ρεκόρ. Η κατάκτηση κάποιου ρεκόρ, όπως οι περισσότεροι τίτλοι Grand Slam ή οι περισσότεροι τίτλοι συνολικά, είτε οι περισσότερες εβδομάδες στο Νο.1 της παγκόσμιας κατάταξης, αποτελεί το παράθυρο για την είσοδο στο Hall of Fame του αθλήματος.
Από το 2005 και έπειτα, το ανδρικό τένις «σαρώνεται» από την επιβλητική και κυριαρχική παρουσία των Φέντερερ, Ναδάλ και Τζόκοβιτς. Οι τρεις τους κατέχουν ό,τι ρεκόρ υπάρχει. Ενδεικτικά, ο Φέντερερ έχει τους περισσότερους τίτλους στην ιστορία του Γουίμπλεντον και τις περισσότερες σερί νίκες σε ένα γκραν σλαμ (5 σερί US Open), ο Ναδάλ κατέχει το σπουδαιότερο όλων των ρεκόρ, αυτό των περισσότερων τίτλων γκραν σλαμ με 23 και ο Τζόκοβιτς το ρεκόρ των περισσότερων μάστερς τίτλων και των περισσότερων Year End No.1.
Ωστόσο, κατέχουν πράγματι όλα τα ρεκόρ;
Η απάντηση είναι πως όχι. Υπάρχουν και ρεκόρ που οι Big 3 δεν έσπασαν και δεν υπάρχει η δυνατότητα να σπάσουν. Ένα από αυτά είναι και οι 6 σερί χρονιές στο Year End No.1, το οποίο κατέχει ο Ελληνοαμερικανός Πιτ Σάμπρας. Ο Σάμπρας είναι κάτοχος 14 τίτλων Grand Slam (αριθμός κατακτήσεων που έμοιαζε ακατάρριπτος πριν περίπου 20 χρόνια) και συνολικά 64 τίτλων ATP (από τις 10 κορυφαίες επιδόσεις όλων των εποχών στη σχετική λίστα).
Το αξεπέραστο ρεκόρ του Σάμπρας με τις 6 σερί κατακτήσεις του Year End No1 σημειώθηκε από το 1993 έως το 1998 και που όπως ο ίδιος επισημαίνει με σαρκασμό «αποτελεί το μόνο ρεκόρ που δεν έχουν σπάσει αυτοί οι 3».
Φυσικά, υπήρξαν φορές που το ρεκόρ έφτασε κοντά στην κατάρριψη. Αφενός, ο Τζίμι Κόνορς, ο Αμερικανός τενίστας κατόρθωσε 5 φορές σερί να τερματίσει στο Νο. 1 στο τέλος της χρονιάς. Αφετέρου, ο Νόβακ Τζόκοβιτς από την άλλη κατάφερε να τελειώσει τη χρονιά ως Νο.1, κατά τα διαστήματα 2011-12, 2014-15 και το 2020-2021.
Σε συνέντευξη, πριν ένα χρόνο, ο Αμερικανός τενίστας με ελληνική καταγωγή σχολίασε το εν λόγω επίτευγμά του, το οποίο φαίνεται αξεπέραστο – σε αυτό παίζει ρόλο και η προχωρημένη ηλικία Ναδάλ και Τζόκοβιτς και η έλλειψη νέου προσώπου που μπορεί να επιβάλει τη δική του παντοδυναμία – ως εξής: «Τώρα που αναλογίζομαι αυτά που έκανα, γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι να τερματίσεις στο Νο. 1, όχι μία ή δύο φορές, αλλά να το κάνεις έξι χρόνια στη σειρά”, είπε ο Σάμπρας, “Η σταθερότητα που είχα, η αντοχή, η θέληση… Νομίζω ότι είναι ένα από τα λαμπρότερα μου επιτεύγματα. Πάντα αξιολογούσα την χρονιά με βάση τα Grand Slam που κέρδιζα, αλλά το μπόνους ήταν ότι τερμάτιζα στο νούμερο 1. Ο Νόβακ έχει 7 Year-End, αλλά όχι συνεχόμενα. Με το πέρασμα των χρόνων πιστεύω θα είναι πολύ δύσκολο να σπάσει κανείς το ρεκόρ μου».
«Όταν το κατάφερα για δύο, τρία και τέσσερα χρόνια στη σειρά ένιωθα πως κυριαρχούσα στο παιχνίδι τόσο πνευματικά, όσο και σωματικά. Ήθελα το ρεκόρ, ήταν μία μοναδική ευκαιρία να το σπάσω οπότε θυσίασα τα πάντα για αυτό». Και δεν ήταν δυνατόν να μην τα καταφέρει. Το 1998, μετά από ένα πολύ σκληρό τέλος στη σεζόν, η κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης άνηκε για 6η συνεχόμενη φορά στον Σάμπρας που όπως δήλωσε: «Μπορεί να κέρδιζα περισσότερα Grand Slam αν δεν το κυνηγούσα. Ήταν πολύ σκληρά τα 6 αυτά χρόνια. Το τένις ήταν η ζωή μου και το να κρατήσεις το νούμερο 1 σημαίνει ότι πρέπει να το θες πάρα πολύ. Είναι δυσκολότερο να παραμείνεις εκεί παρά απλά να φτάσεις στην κορυφή».
Ο Αμερικανός στην ερώτηση, αν μετανιώνει για ορισμένες επιλογές στην καριέρα του, απάντησε πως: «Τώρα που επανεξετάζω την καριέρα μου και βλέποντας τα σπουδαία πράγματα που κάνουν οι Big 3, είμαι χαρούμενος για αυτά που θυσίασα, αλλά και που το κυνήγησα ειδικά την τελευταία χρονιά. Νιώθω περήφανος για αυτά που έκανα. Σίγουρα άξιζαν όλα!»
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
