Της Δήμητρας Αργυρού,
Τις τελευταίες μέρες, όποια τηλεοπτική εκπομπή και αν παρακολουθήσεις, όποια ιστοσελίδα ενημέρωσης και αν επισκεφτείς, όποιο άρθρο και αν διαβάσεις, μία είναι η φρικιαστική είδηση με την οποία έρχεσαι αντιμέτωπος-η: «Ο βιασμός και η έκδοση της 12χρονης από τον 53χρονο». Περαιτέρω, εις βάρος του 53χρονου έχει σχηματιστεί δικογραφία και βρίσκεται αντιμέτωπος με τις εξής κατηγορίες: βιασμός ανηλίκου κατ’ εξακολούθηση, διακεκριμένη περίπτωση μαστροπείας με χρήση ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας, γενετήσια πράξη με ανήλικο, διακεκριμένη περίπτωση κατάχρησης ανηλίκου από πρόσωπο που δέχεται τις υπηρεσίες του ανήλικου κατ’ εξακολούθηση, κατάχρηση ανηλίκου, διακεκριμένη περίπτωση πορνογραφίας ανηλίκων.
Ποιο είναι, όμως, το έγκλημα της μαστροπείας για το οποίο κατηγορείται ο 53χρονος;
Αρχικά, πρέπει να σημειώσουμε πως η πορνεία δεν είναι αξιόποινη, καθώς ο ποινικός νομοθέτης αποφάσισε πως πρόκειται για μια οριακή μορφή αυτοδιάθεσης ή αλλιώς μια αυτοπροσβολή του εκδιδόμενου προσώπου. Το παραπάνω, ωστόσο, δεν ισχύει για την εμπλοκή τρίτων προσώπων, η οποία συνιστά ετεροπροσβολή, όπου εκεί χωρίς καμία ανοχή διαθέτει ποινική απαξία και τιμωρείται. Σε μια τέτοια περίπτωση, εμπίπτει και το έγκλημα της μαστροπείας, κατά το άρθρο 349 του Ποινικού Κώδικα.
Η νομοτεχνική μορφή του εγκλήματος της μαστροπείας περιλαμβάνει δύο αυτοτελείς μορφές εγκληματικής δράσης: τη μαστροπεία κατά ανηλίκων και την κατ’ επάγγελμα ή από κερδοσκοπία μαστροπεία κατά γυναικών με την οποία στόχος είναι αυτές να προαχθούν στην πορνεία. Οι δύο αυτές εγκληματικές μορφές της μαστροπείας ναι μεν είναι συγγενείς, όμως επιδιώκουν διαφορετικούς σκοπούς αντεγκληματικής πολιτικής.
Ειδικότερα, στο άρθρο 349 ΠΚ στην παράγραφο 1 και 2 προστατεύεται η ανηλικότητα και η γενετήσια ελευθερία, όταν ασκείται πίεση για εκπόρνευση. Ενώ στην παράγραφο 3, προστατεύεται η αγνεία και υγεία των θηλέων, η ελευθερία των γυναικών, η γενετήσια ζωή από οικονομική εκμετάλλευση και η περιουσία. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως κατά τον Ν. Παρασκευόπουλο, στο έγκλημα της μαστροπείας προστατεύεται το έννομο αγαθό της σεξουαλικής αυτοδιάθεσης και ειδικότερα, σύμφωνα με την παρ. 1, η αδιατάρακτη σεξουαλική ανάπτυξη των ανηλίκων, σύμφωνα με την οποία ο ανήλικος έχει το δικαίωμα να αναπτύξει τη σεξουαλική του δραστηριότητα όπως ο ίδιος επιθυμεί.
Σύμφωνα με την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της μαστροπείας ανηλίκων (349 παρ.1 ΠΚ), την οποία και θα αναπτύξουμε περαιτέρω:
«Όποιος για να εξυπηρετήσει την ακολασία άλλων προάγει ή εξωθεί στην πορνεία ανήλικο ή υποθάλπει ή εξαναγκάζει ή διευκολύνει ή συμμετέχει στην πορνεία ανηλίκων, τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα (1) έτη και χρηματική ποινή».
Η παραπάνω διάταξη συνιστά υπαλλακτικώς μικτό έγκλημα. Αυτό σημαίνει πως περισσότεροι τρόποι τέλεσης αποτελούν εκφάνσεις της ίδιας εγκληματικής συμπεριφοράς και οι επιμέρους τρόποι μπορούν να εναλλαχθούν στην ίδια μονάδα εννόμου αγαθού. Πρόκειται, επιπροσθέτως, για κοινό έγκλημα, αφού δράστης μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε. Θύμα του εγκλήματος επίσης μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε, ανεξαρτήτως φύλου. Σύμφωνα με το άρθρο 121 ΠΚ, ανήλικος είναι όποιος δεν έχει συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του. Εάν, ωστόσο, πρόκειται για ανήλικο πρόσωπο νεότερο των 15 ετών, εφαρμόζεται η παρ. 2 του άρθρου 349 ΠΚ. Εάν ο δράστης τελέσει το έγκλημα σε βάρος περισσότερων ανηλίκων, τότε πρόκειται για αληθινή συρροή περισσότερων εγκλημάτων. Οι τρόποι τέλεσης της μαστροπείας κατά ανηλίκων είναι οι εξής: η προαγωγή, η εξώθηση, η υπόθαλψη, ο εξαναγκασμός, η διευκόλυνση και η συμμετοχή. Τέλος, το έγκλημα της μαστροπείας είναι ένα διαρκές έγκλημα και γι’ αυτό θεωρείται αυτόφωρο έγκλημα καθ’ όλη τη διάρκεια εκτέλεσης μαστροπείας και των επιμέρους πράξεων, σύμφωνα με το άρθρο 242 του Κώδικα Ποινικής Διαδικασίας.
Τέλος, θα αναφερθούμε στην έννοια της ακολασίας. Η διάταξη του άρ. 349 παρ. 1 ΠΚ ορίζει ότι: «Όποιος για να εξυπηρετήσει την ακολασία άλλων..». Η ακολασία στη μαστροπεία ταυτίζεται με κάθε ασελγή πράξη. Κατά συνέπεια: Ακολασία είναι η επιχείρηση ασελγών πράξεων κάθε είδους, δηλαδή συνουσίας και ισοβαρών προς αυτήν σεξουαλικών πράξεων. Ο Άρειος Πάγος από το 1951 έως σήμερα εμμένει στον ορισμό της ασελγούς πράξης ως οποιαδήποτε ενέργειας που ανάγεται στη γενετήσια σφαίρα, η οποία αντικειμενικά μεν προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και των ηθών, υποκειμενικά δε κατευθύνεται στην ικανοποίηση ή διέγερση της γενετήσιας ορμής ή επιθυμίας του δράστη ορμής. Επίσης, με βάση τα όσα διαβάσαμε, ο μαστροπός πράττει για την εξυπηρέτηση τρίτων και όχι της δικής του ακολασίας, ενώ η πράξη δεν απαιτείται να πραγματοποιείται για λόγους κερδοσκοπικούς.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Διπλωματική Εργασία με Θέμα: «Το έγκλημα της μαστροπείας» της Καρδάκου Αικατερίνης, Κομοτηνή 2013, διαθέσιμη εδώ
