Της Κατερίνας Σφυράκη,
Μεγαλώνοντας, οι περισσότεροι/ες από εμάς χτίζαμε τα δικά μας παραμύθια, εμπνευσμένοι/ες από τους/τις εκάστοτε ήρωες/ίδες που παρακολουθούσαμε μέσα από τηλεοπτικά και κινηματογραφικά κινούμενα σχέδια, έντυπα αναγνώσματα, ακόμη και παιδικά τραγούδια. Κάθε ήρωας και ηρωίδα έρχεται να προσδώσει μια πινελιά μαγείας στους καμβάδες των παιδικών μας χρόνων. Τι γίνεται, όμως, όταν πια μεγαλώνουμε, ενηλικιωνόμαστε και χάνουμε σταδιακά το ραβδάκι που σκορπά τη χρυσόσκονη στην καθημερινότητά μας;
Θα έλεγε κανείς ότι η σύγχρονη εποχή με τις ραγδαίες εξελίξεις σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο και τους ταχύτατους ρυθμούς σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής ρουτίνας δεν αφήνει τον χώρο για πλασματικούς ήρωες και ηρωίδες. Η Ζέτη Φίτσιου, ωστόσο, έρχεται να διαφωνήσει δημιουργικά κι εμείς δε μπορούμε παρά να συνεπαρθούμε από το ταξίδι στο οποίο μας προσκαλεί μέσα από το καλλιτεχνικό της δημιούργημα, με τίτλο “iroes.art”, μια καινοτόμα καλλιτεχνική προσέγγιση με ήρωες όχι πλασματικούς, αλλά πέρα για πέρα ρεαλιστικούς.
Η Ζέτη Φίτσιου γεννήθηκε στη Λάρισα το 1985. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στη Διεθνή Διαχείριση Ανθρωπίνων Πόρων. Είναι απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν και τελειόφοιτος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Δημιουργική Γραφή» του τμήματος κινηματογράφου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το 2015 εκδόθηκε το πρώτο της θεατρικό έργο με τίτλο “Plan B” (Εκδόσεις Δωδώνη), το οποίο διακρίθηκε στην Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα EURODRAM για το έτος 2018. Το έργο της «Τεχνοχρόνος» κέρδισε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό συγγραφής θεατρικού έργου που διοργάνωσε η Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων (2017). Το έργο της «Το πείραμα» (Εκδόσεις Δωδώνη, 2019) ανέβηκε για πρώτη φορά στο Υποσκήνιο Β’ του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (2018/19).
Η πλατφόρμα www.iroes.art είναι ένας ιδιαίτερα πρωτότυπος χώρος για τη συγγραφή και το θέατρο, μια δροσερή πολιτιστική ανάσα. Δημιουργήθηκε το 2020 και, μάλιστα, τον Ιανουάριο, λίγο πριν το ξέσπασμα της καραντίνας στη χώρα μας, η οποία παρά τις όσες καλλιτεχνικές δημιουργίες ανέστειλε, στην προκειμένη περίπτωση λειτούργησε σύμφωνα με τη δημιουργό «θετικά». Στην πλατφόρμα ανεβαίνουν, σε μορφή ηχητικής παράστασης, διάφορα έργα της καλλιτέχνιδος, με πρωτοεμφανιζόμενο «Το Πάτωμα» κατά το έτος 2020, σε σκηνοθεσία του Ανδρέα Φλουράκη, όπου πρωταγωνιστούν οι Πέτρος Λαγούτης και Πάνος Βλάχος, η «Ευτέρπη» (2021, σε σκηνοθεσία του Διαμαντή Καραναστάση, με τη Φαίη Ξυλά, επίσημη συμμετοχή στο τμήμα Podcast του διεθνούς Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης) και «Το κουνούπι» (2021, σε σκηνοθεσία του Ανδρέα Φλουράκη, με τους Μυρτώ Αλικάκη και Νίκο Ψαρρά). Αξίζει, μάλιστα, να επισημάνουμε ότι η δράση έχει λάβει επιχορήγηση από το Υπουργείο Πολιτισμού, ενώ, παράλληλα, συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα podcast του 62ου Διεθνούς Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 2021.
Η «Ευτέρπη», την οποία υποδύεται ηχητικά η Φαίη Ξυλά, είναι μια γυναίκα απίστευτα ευγενική και δίχως ίχνος πονηράδας, μια γυναίκα απλή και γεμάτη καλοσύνη που καταφέρνει να μπλεχτεί σε 12 διαφορετικές ιστορίες, όσες και τα ηχητικά επεισόδια που θα αναρτηθούν συνολικά στην πλατφόρμα. Στις ιστορίες αυτές συνομιλεί με άτομα διαφορετικού κάθε φορά κοινωνικού και πολιτιστικού παρασκηνίου και προπαντός, διαφορετικής νοοτροπίας από την ίδια. Πολύ συχνά καλείται να αντιμετωπίσει, πέρα από το απροσδόκητο των ιστοριών, κακεντρεχείς συμπεριφορές, που δε συνάδουν με τις ιδέες και τις αντιλήψεις της, αλλά η ίδια, με γνώμονα τον σεβασμό και την αγνότητά της, καταφέρνει να επαναστατήσει ηχηρά απέναντι στην καθημερινή τρέλα που συναντά.
Κάθε ηχητικό επεισόδιο συνοδεύεται από πολύχρωμες, κινούμενες, σκιαγραφημένες εικόνες εντός ενός μαύρου φόντου, σε συνδυασμό με ηχητικά κομμάτια και μουσική που προσθέτουν μια ιδιαίτερη οπτικοακουστική χροιά στο όλο δημιούργημα. Κάθε ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα διαφορετικό χωροχρονικό πλαίσιο, από τη Βουλιαγμένη μέχρι το Χόρτο του Πηλίου και η Ευτέρπη αναφέρεται σε συγγενείς και πρόσωπα που καταφέρνουν μεν να δώσουν την εικόνα ενός αυτοτελούς επεισοδίου, δημιουργώντας, ωστόσο, ταυτόχρονα μια συνολική εικόνα για τις καταβολές και τις αναμνήσεις ζωής της Ευτέρπης. Προσδίδουν, λοιπόν, την αίσθηση της μετάβασης, ενώ, ταυτόχρονα, εκκινούν από ένα κοινό σημείο· τη ζωή και τον χαρακτήρα της πρωταγωνίστριας.
Η Φαίη Ξυλά επιτυγχάνει μια μοναδική και πολύ ιδιαίτερη ηχητικά ερμηνεία που ταξιδεύει τον ακροατή σε ένα πολύ πρωτότυπο είδος ηχητικού παραμυθιού. Οι στίχοι της Ζέτης Φίτσιου είναι ομοιοκατάληκτοι, γεγονός που, όπως δήλωσε η ίδια σε επικοινωνία της με το OffLine Post, δεν προκύπτει ως αποτέλεσμα ενός ήδη σχεδιασμένου σεναρίου, αλλά μια ιστορίας που διαμορφώνεται σταδιακά, λέξη-λέξη, καθώς κάθε νέα φράση προσθέτει μια νέα πτυχή στο συνολικό αφήγημα. Οι στίχοι μπορεί να εκφράζουν εκ πρώτης όψεως μια παιδική αθωότητα και να θυμίζουν, όπως προαναφέραμε, ένα είδος παραμυθιού, αλλά στην πραγματικότητα, ο κωμικός χαρακτήρας των ιστοριών, σε συνδυασμό με την παιδική χροιά που προσδίδεται από την Φαίη Ξυλά, καθιστά τις ιστορίες ένα εργαλείο που αποδίδει καλλιτεχνικά μια σκληρή καθημερινότητα.
Πέρα από την καλλιτεχνική και δημιουργική διάσταση των ηχητικών επεισοδίων, υψίστης, λοιπόν, σημασίας είναι και το κοινωνικό μήνυμα-ηθικό δίδαγμα, το οποίο περνά στους ακροατές μέσα από το εκάστοτε επεισόδιο. Η καλοσύνη και η ευγένεια είναι δύναμη, μια δύναμη αστείρευτη και αστέρητη, όταν πηγάζει ειλικρινά από ηρωίδες σαν την Ευτέρπη, μια ηρωίδα σύγχρονη και αναγκαία, όχι για να ξεχάσουμε τα προβλήματα και τα απροσδόκητα της καθημερινότητας, αλλά για να υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας ότι όλα εναπόκεινται στον τρόπο με τον οποίο επιλέγουμε να τα αντιμετωπίσουμε.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Iroes Art, iroes.art, διαθέσιμο εδώ
