Της Ρένας Δανατζή,
Στις 26 & 27 Σεπτεμβρίου συνελήφθησαν περισσότερα από 20 άτομα-μέλη οργάνωσης που δρούσε στην Αθήνα, και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή του Ζωγράφου και της Πανεπιστημιούπολης. Τα σεσημασμένα αυτά άτομα σχετίζονται είτε με ληστείες και εμπόριο όπλων και ναρκωτικών, είτε με διάφορες άλλες παράνομες δραστηριότητες. Για μία ακόμα φορά, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη γάγγραινα της εγκληματικότητας, η οποία φωλιάζει σε φοιτητικές εστίες και μολύνει ένα από τα βασικότερα δημόσια αγαθά του κράτους, αυτό της εκπαίδευσης.
Δυστυχώς, οι φοιτητικές εστίες παραμένουν απροστάτευτες και παρά το γεγονός ότι το κράτος έχει προτείνει και επιδιώξει να πραγματοποιήσει ένα πλάνο ασφάλειας για τα πανεπιστήμια, το οποίο όμως έχει πολλά κενά και ασάφειες ως προς τα όρια και τον κανονισμό, ομάδες και συμμορίες εγκληματιών βρίσκουν τρόπο να εκμεταλλεύονται τα δημόσια αγαθά σχεδόν ανενόχλητοι. Οι φοιτητικές εστίες αποτελούν έναν από τους βασικότερους πυλώνες στήριξης των αδύναμων οικονομικά φοιτητών ώστε να προστατεύσουν και να εξασφαλίσουν το δικαίωμά τους στη δια βίου μάθηση. Παρ’ όλα αυτά, στις περισσότερες πόλεις συναντά κανείς παρατημένες φοιτητικές εστίες, στις οποίες δεν τηρείται κανένα μέτρο για την ασφάλεια των φοιτητών και μπαινοβγαίνουν μπαχαλάκηδες σεσημασμένοι που ψάχνουν δωρεάν φαγητό και στέγη.
Το κράτος, δυστυχώς, δεν αφιερώνει την απαιτούμενη προσοχή στο ζήτημα και επενδύει μάλλον με λάθος τρόπο τα προβλεπόμενα κονδύλια για τα ελληνικά πανεπιστήμια. Το ζήτημα θεωρώ πως είναι να αμβλυνθούν τα κριτήρια εισαγωγής στις φοιτητικές εστίες, όπως επίσης και τα κριτήρια πρόσβασης στις φοιτητικές λέσχες, να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο ασφάλειας και όχι αστυνομοκρατίας στα πανεπιστήμια, και, φυσικά, να εξασφαλιστούν ποιοτικά προγράμματα σπουδών και όχι προχειρότητες.
Η βία εντός πανεπιστημιακών χώρων είναι κάτι που όσοι είχαμε την τύχη να σπουδάσουμε, το έχουμε δει να συμβαίνει δίπλα μας. Είναι τουλάχιστον ανήθικο να ιδιοποιείται ένας τόσο σημαντικός δημόσιος χώρος από αλήτες και εγκληματίες χωρίς καμία απολύτως συνέπεια. Προσβάλλει τα παιδιά που μένουν εκτός φοιτητικών εστιών και δεν μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους, προσβάλλει την ίδια την εκπαίδευση και, φυσικά, το ίδιο το κράτος.
Άθλιοι υπάρχουν παντού γύρω μας. Είναι οι εγκληματίες εξωπανεπιστημιακοί που κάνουν καταλήψεις στα πανεπιστήμια και βανδαλίζουν δημόσια περιουσία, στερώντας παράλληλα το δικαίωμα στους φοιτητές να νιώθουν ασφάλεια και ελευθερία στο πανεπιστήμιο. Είναι οι αστυνομικοί αυτοί που, εκμεταλλευόμενοι τη θέση τους, ξεσπούν με βία σε όποιον βρουν μπροστά τους. Είναι οι πολιτικοί εκείνοι που γνωρίζουν πολύ καλά τα δεκάδες προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και δεν κάνουν τίποτα γι΄ αυτό.
Όπου υπάρχουν άριστοι, πάντοτε θα υπάρχουν και άθλιοι. Το θέμα είναι προς τα πού θα γέρνει η ζυγαριά και με ποιους θα πορευόμαστε εμείς.
