Του Ανδρέα Παρασκευόπουλου,
Σαν σήμερα, πριν από 46 έτη, γεννήθηκε ο καλύτερος Ουκρανός ποδοσφαιριστής, ο Αντρέι Σεβτσένκο. Με μια πλούσια καριέρα σε κορυφαία ευρωπαϊκά κλαμπ, σημειώνοντας πάρα πολλά γκολ, ο Αντρέι αποτελεί έναν εγχώριο θρύλο και πρότυπο για εκατομμύρια παιδιά. Όταν ήταν δύο ετών, η οικογένεια του έφυγε από τη γενέτειρα του, το ουκρανικό χωριό Dvirkivshchyna, και εγκαταστάθηκαν στο Κιέβο. Λόγω του πυρηνικού ατυχήματος του Τσερνόμπιλ, η οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη. Αρχικά, ο νεαρός Αντρέι, έως την ηλικία των 9 ετών, δεν ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο, αλλά με το μποξ, επηρεασμένος από τον στρατιωτικό πατέρα του, ο οποίος του δίδαξε τη στρατιωτική πειθαρχία.
Πριν συμπληρώσει τα 14 έτη, είχε τραβήξει τα βλέμματα της Ντιναμό Κιέβου, η οποία τον ενέταξε στην Κ-16. Την πρώτη του σεζόν δεν κατάφερε να σκοράρει γκολ. Ωστόσο, στη δεύτερη βγήκε πρώτος σκόρερ της δεύτερης κατηγορίας του ουκρανικού πρωταθλήματος. Εκεί, βρήκε τον άλλοτε Σοβιετικό θρύλο και προσωπικό του μέντορα, Βαλέρι Λομπανόφσκι, να κάθεται στον πάγκο.
Το επίσημο ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα το πραγματοποίησε το 1994, απέναντι στη μισητή Σαχτάρ Ντόνετσκ. Την σεζόν 1997-1998 σημείωσε «χατ-τρικ» απέναντι στην Μπαρτσελόνα στο Καμπ Νόου για το Champions League, κρατώντας ένα ρεκόρ, καθώς μέχρι το 2021 ήταν ο μοναδικός παίκτης ο οποίος σκόραρε «χατ-τρικ» στην Καταλονία. Η Ντιναμό έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του θεσμού εκείνη τη χρονιά. Για την ίδια διοργάνωση, την επόμενη σεζόν, η Ντιναμό έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, αποκλείοντας τη Ρεάλ Μαδρίτης στη φάση των 8. Ο Σεβτσένκο αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης, πετυχαίνοντας 8 γκολ. Παράλληλα, ψηφίστηκε ως καλύτερος Ευρωπαίος επιθετικός. Έχοντας κατακτήσει 5 ουκρανικά πρωταθλήματα και 3 κύπελλα Ουκρανίας, το καλοκαίρι του ‘99 πήρε μεταγραφή στη Μίλαν.
Στη Μίλαν αγαπήθηκε από τους οπαδούς και τη διοίκηση. Ήταν η ακριβότερη μεταγραφή του συλλόγου, αλλά ποτέ δεν υπήρξε σταρ. Ήταν απόλυτα προσγειωμένος και πειθαρχημένος. Την πρώτη του σεζόν στη Σέρια Α βγήκε πρώτος σκόρερ και έβαλε γκολ απέναντι στους μεγάλους αντιπάλους. Οι φίλαθλοι συμπάθησαν κατευθείαν τον νεαρό και ανέκφραστο Ουκρανό, ο οποίος τις δύο πρώτες σεζόν σημείωσε από 24 γκολ. Και αν ο Σέβα έκανε ό,τι μπορούσε για την ομάδα, δυστυχώς, αυτή αποκλειόταν άδοξα από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Οι «Ροσονέρι» βρίσκονταν σε μεταβατικό στάδιο, καθώς πολλοί παλιοί παίκτες είχαν αποχωρήσει. Ο τότε πρόεδρος, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, κατάλαβε από νωρίς ότι έπρεπε να κάνει μεταγραφές. Πίρλο, Ζέεντορφ, Ινζάνκι και Ρούι Κόστα έφτασαν στο Μιλάνο, ενώ στον πάγκο έκατσε ο Κάρλο Αντσελότι.
Το 2003 ήταν η χρονιά της Μίλαν, καθώς κατέκτησε το κύπελλο «με τα μεγάλα αυτιά» στο Ολντ Τράφορντ, με αντίπαλο την Ίντερ στα πέναλτι. Καθοριστικό και νικητήριο χτύπημα ήταν αυτό του Σέβα. Στην Μίλαν εντάσσεται και ο μεγάλος Ρικάρντο Κακά, που διευκόλυνε αρκετά τον Σεβτσένκο και την ομάδα να κατακτήσει το πρωτάθλημα του 2003-2004. Η αναγνώριση του μεγάλου ταλέντου του συνέβη τον Δεκέμβρη του 2004, όταν και κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα. Η πτώση του Σέβα ξεκίνησε εκείνη τη σεζόν. Οι επιδόσεις του μειώθηκαν, με αποκορύφωμα το χαμένο πέναλτι στον τελικό της Κωνσταντινούπολης. Το μέλλον του στην Ιταλία τελείωσε το 2006.
Επόμενος σταθμός του η Τσέλσι του Αμπράμοβιτς, ο οποίος προσπαθούσε να τον «αρπάξει» νωρίτερα. Η αδυναμία του προέδρου ήταν μεγάλη, καθώς πίεζε τον Μουρίνιο να παίξει. Δυστυχώς, όμως, ο Αντρέι δεν κατάφερε να προσαρμοστεί εύκολα στην Premier League. Στην επόμενη σεζόν τραυματίζεται και πλέον ο Μουρίνιο δεν τον βάζει καθόλου. Στον χαμένο τελικό Champions League του 2008 στη Μόσχα, δεν έπαιξε ούτε ένα λεπτό. Έφυγε «κακήν κακώς» από το νησί, ως δανεικός, για την σεζόν 2008-2009 στην πρώην ομάδα του, Μίλαν. Ούτε εκεί κατάφερε κάτι. Έκλεισε την καριέρα του στην ομάδα που ξεκίνησε, στη Ντιναμό Κιέβου. Κρέμασε τα παπούτσια του το 2012.
Με την Εθνική Ουκρανίας συμμετείχε σε 111 αγώνες, σκοράροντας 44 γκολ, όντας ο πρώτος σκόρερ. Μετά την απόσυρσή του, ασχολήθηκε με την πολιτική. Ωστόσο, απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής. Από το 2016 έως το 2021 ανέλαβε την Εθνική Ουκρανίας, ενώ για ένα μικρό διάστημα ανέλαβε και την Τζένοα.
Αναμφισβήτητα, ο Σέβα υπήρξε ένας θρύλος, που όλοι οι millenians αγαπήσαμε. Τα τρόπαια και τα γκολ του ήταν πολλά, καθιστώντας τον έναν σπουδαίο αθλητή. Για μένα, όμως, το μεγαλύτερο του επίτευγμα ήταν ότι κατάφερε και έσπασε το ταμπού που κυνηγούσε τους παίκτες του Ανατολικού μπλοκ, ότι δήθεν δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα «μεγάλα σαλόνια». Ο Σέβα κατάφερε και έβαλε στον ποδοσφαιρικό χάρτη ένα ολόκληρο έθνος!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ο Σιωπηλός Σεβασμός στον Αντρέι Σεβτσένκο, athletestories.gr, διαθέσιμο εδώ
- A. Shevchenko, gr.soccerway.com, διαθέσιμο εδώ
- The 30 greatest strikers of all time – ranked, 90min.com, διαθέσιμο εδώ
