Του Παναγιώτη Κανδρή,
Κάποιες στιγμές είναι τόσο καθοριστικές που δεν φανταζόμαστε ότι επηρεάζουν κυριολεκτικά το μέλλον της ανθρωπότητας, με συνέπειες εμφανείς έως και σήμερα. Μια τέτοια φρικιαστική, διεστραμμένα πανέξυπνη προσωπικότητα ήταν ο Αδόλφος Χίτλερ, το άτομο που για τη συντριπτική πλειοψηφία του ανθρώπινου γένους αποτελεί εφιάλτη, ακόμα και αν δεν τον ζήσαμε οι νεότεροι. Δυστυχώς, για ένα μέρος ανθρώπων με επικίνδυνες ιδέες παραμένει πρότυπο. Ας δούμε, λοιπόν, πώς ξεκίνησε αυτός ο αιματοβαμμένος ηγέτης την πορεία του με σκοπό να κυριαρχήσει –ευτυχώς για ένα μικρό διάστημα– στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης.
Η ιστορία ξεκινάει στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’20 σε μια Γερμανία εξαθλιωμένη και ντροπιασμένη μετά από μια τεράστια ήττα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και με τα δυσβάσταχτα ποσά από τις πολεμικές αποζημιώσεις. Οι διαδηλώσεις πλήθαιναν σε όλη τη χώρα, με τη δημοκρατική κυβέρνηση να ζητά την αναστολή των αποζημιώσεων. Η αρνητική απάντηση, όμως, της Γαλλίας όξυνε την εσωτερική κατάσταση που επικρατούσε στο κράτος. Όπως συμβαίνει, δυστυχώς, συνήθως στην ιστορία, από αυτό επωφελήθηκαν οι ακραίες φωνές και συγκεκριμένα το Εθνικό Σοσιαλιστικό κόμμα του νέου και φιλόδοξου ηγέτη Αδόλφου Χίτλερ. Στις 8 Νοέμβριου του 1923 στη μπυραρία “Bürgerbräukeller” είχε μαζευτεί σύσσωμη η κυβέρνηση για να συνομιλήσει με περίπου 3000 σημαντικούς επιχειρηματίες της χώρας. Ο Χίτλερ δεν θα άφηνε αυτή την ευκαιρία!
Κατά τις 20:30, ένοπλοι Ναζιστές περικύκλωσαν τη μπυραρία με τον Χίτλερ να εισέρχεται σε αυτή για να κάνει αυτό που ήξερε καλύτερα από τον καθένα. Με έναν δυναμικό ρητορικό λόγο ανέφερε τους λόγους για τους οποίους πρέπει να ανατραπεί η κυβέρνηση και να αναλάβει ο ίδιος, ως εκπρόσωπος της λαϊκής βούλησης, την εξουσία. Ανέφερε και ψευδώς ότι το κίνημά του έχει καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, δεν κατάφερε, όμως, να θέσει υπό τον έλεγχό του την αστυνομία. Όμως, η σημαντικότερη παράλειψη που έκρινε την έκβαση του κινήματος ήταν η μη κατάληψη των ραδιοφωνικών σταθμών και τηλεγραφείων. Την επόμενη μέρα, στους δρόμους του Βερολίνου διεξήχθησαν αιματηρές μάχες ανάμεσα σε Ναζί και δημοκρατικούς με τη συνδρομή της αστυνομίας. Ο Χίτλερ γλίτωσε την τελευταία στιγμή από τις οδομαχίες. Η αποτυχία κατάληψης και της διπλανής πόλης, Ρεμ, είχε μόλις επιβεβαιωθεί, σε συνδυασμό με τον θάνατο 16 πραξικοπηματιών.
Ο Χίτλερ συνελήφθη και οδηγήθηκε σε δίκη με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Μετέτρεψε την απολογία του σε ένα κρεσέντο πολιτικού μανιφέστου, γλιτώνοντας, έτσι, τη θανατική ποινή. Η καταδίκη του ορίστηκε σε 10 χρόνια, η οποία μετατράπηκε μόνο σε 8 μήνες. Αυτόν τον χρόνο ο Χίτλερ τον πέρασε γράφοντας το δικό του μανιφέστο με τίτλο Ο Αγών μου, που θα γινόταν «νόμος» να το έχει κάθε γερμανική οικογένεια σπίτι της αργότερα.
Η στιγμή που ο Χίτλερ μπορούσε να απαλλάξει την παρουσία του από τον κόσμο και να μην γινόταν ποτέ σύμβολο μίσους, πόνου και ανθρωπίνων απωλειών δεν πραγματοποιήθηκε. Ό,τι δεν κατάφερε να πράξει με το αποτυχημένο πραξικόπημά του, το πέτυχε 10 χρόνια αργότερα με την ψήφο του εξαθλιωμένου γερμανικού λαού που λαχταρούσε να βρεθεί ξανά στη κορυφή. Η συνέχεια είναι γνωστή: τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν μάταια και μόνο η σκέψη τους μας δημιουργεί πόνο. Οι καταστάσεις που μπορεί να περνάμε μπορεί να είναι δύσκολες, όμως η συγκράτηση και η λογική είναι απαραίτητα όπλα επιβίωσης. Οι λανθασμένες επιλογές πάνω στον αναβρασμό οδηγούν σε επιλογές όπως του ναζιστικό κόμμα που αιματοκύλησε τον κόσμο και συνεχίζει να ασκεί επικίνδυνη επιρροή σε σημαντικό μέρος του. Όπλο για την αποφυγή τέτοιων καταστάσεων η μνήμη!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- mixanitouxronou.gr, Ο Αδόλφος Χίτλερ και το πραξικόπημα της μπυραρίας το 1923. Τον έκλεισαν φυλακή μόνο για 8 μήνες και 10 χρόνια μετά κατέλαβε την εξουσία νόμιμα!. Διαθέσιμο εδώ
- sansimera.gr, Το Πραξικόπημα της Μπυραρίας. Διαθέσιμο εδώ
