Της Ευανθίας Τσαγγάρη,
Το instagram σου γεμάτο από αξιαγάπητες φωτογραφίες ζευγαριών, η Γεωργία να σου εξιστορεί το χθεσινό της ραντεβού, η Αναστασία να ζει τον έρωτά της κι εσύ ακόμη… στο ράφι. Γιατί, όμως, πρέπει κάτι τέτοιο να σε προβληματίζει;
Ο άνθρωπος, σαν ερωτικό και σεξουαλικό ον, θα αποζητήσει την προσοχή του αντίθετου φύλου, θα φλερτάρει και θα αποδώσει στο ερωτικό παιχνίδι, χρησιμοποιώντας αυτό σαν όχημα και για την κάλυψη άλλων συναισθηματικών αναγκών. Ο ερωτισμός και το φλερτ έχουν να κάνουν, ως επί το πλείστον, με την ανάγκη της επιβεβαίωσης. Αποτελούν, κατ’ ουσία, το κύριο μέσο πολλών ανθρώπων για να εισπράξουν την προσοχή που τόσο ποθούν, αφού κερδίζοντας το ωραίο αγόρι, η Ευανθία μετά τρέφει ασύστολα τον μεγάλο εγωισμό της. Όλοι μας ανεξαιρέτως θέλουμε να νιώσουμε σημαντικοί. Ωστόσο, είναι τουλάχιστον αξιολύπητο να βασίζεται κάποιος εξ’ ολοκλήρου στην ερωτική του ζωή, προκειμένου να νιώσει έστω μία τέτοιου τύπου επιτυχία.
Συνάπτοντας μία σχέση για την προσοχή ή την ασφάλεια που αυτή μπορεί να σου προσφέρει και όχι για τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου αυτόν καθαυτόν, τότε, αυτομάτως, αυτή καθίσταται μη αληθινή. Δε διατηρείς τη σχέση, επειδή θέλεις πραγματικά τον άλλον, αλλά γιατί θέλεις αυτά που μπορεί να σου δώσει. Έπειτα, μαθαίνεις σιγά- σιγά να ζεις με την ασφάλεια της σχέσης και όταν κάποια στιγμή, για τον οποιοδήποτε λόγο, αυτή τελειώσει, δεν αντέχεις να μείνεις μόνος με τον εαυτό σου.
Το να είσαι single, όμως, δε σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι μόνος. Το να είσαι single σημαίνει να είσαι ελεύθερος, εσύ με το άτομό σου. Σημαίνει να έχεις στόχους, φιλοδοξίες και μία ευχάριστη κοινωνική ζωή. Σημαίνει να μαθαίνεις να στέκεσαι στα πόδια σου μόνος σου, χωρίς να εξαρτάσαι από τους άλλους. Σημαίνει οι άνθρωποι στη ζωή σου να βαδίζουν δίπλα σου και να μη σε «κουβαλάνε». Έτσι, όταν θα έχεις μία υγιή σχέση με τον εαυτό σου έχοντας οργανώσει τη ζωή σου, τότε θα μπορείς να ξεκινήσεις κάτι υγιές με κάποιον.
Το μεγαλύτερο παράδοξο είναι η όλη η νοοτροπία που περικλείει το ζήτημα του να είσαι ελεύθερος. Ανέκαθεν προσδίδαμε στην έννοια του “singleness” μία αρνητική χροιά. Κυριαρχεί, εν γένει, μία νοοτροπία βιασύνης. Εξ’ ου και βγεις από μία σχέση, αναμένεται λίαν συντόμως να ξεκινήσεις κάτι καινούριο, πράγμα εντελώς άτοπο. Όντας ένας ανεξάρτητος και με κριτική σκέψη άνθρωπος, προφανώς, θα χρειαστείς κάποιο χρόνο για να δεις τι μπορεί να σου ταιριάζει. Οι βιαστικές κινήσεις απλώς αποτελούν ένδειξη ανασφάλειας και οι γρήγορα εξελισσόμενες σχέσεις ένδειξη συμβιβασμού.
Γενικότερα, οι περισσότεροι θα προτιμήσουν να συμβιβαστούν, θέτοντας τον πήχη των standard χαμηλά, φοβούμενοι μην τυχόν και μείνουν μόνοι. Υπάρχει η προδιάθεση να κατασταλάζουμε και να αρκούμαστε με τα ελάχιστα. Κι όπως λέει ο Στέφανος Ξενάκης: «το βόλεμα είναι θάνατος». Χίλιες φορές να μείνεις μόνος, παρά να συμβιβαστείς με κάτι λιγότερο από αυτό που θες και σου αξίζει.
