Της Ιωάννας Μπινιάρη,
Μία από τις αδιαμφισβήτητα ομορφότερες γλώσσες σε όλο τον κόσμο που προσελκύει όλο και μεγαλύτερο αριθμό ατόμων πρόθυμων να τη διδαχθούν είναι και η γαλλική. Τι είναι όμως αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει; Η προφορά της, ο ερωτισμός που αποπνέει, η σύνδεσή της με την πόλη του Παρισιού που είναι από τους πιο όμορφους και ρομαντικούς προορισμούς παγκοσμίως; Βέβαια, ενώ σαν γλώσσα έχει κάποιες δυσκολίες, το σίγουρο είναι ότι, μόλις αρχίσει να τη διδάσκεται κάποιος, σίγουρα δεν θα το μετανιώσει.
Προσωπικά, διδασκόμενη ανελλιπώς τα γαλλικά τα τελευταία έτη και ενώ φιλοδοξώ να τελειοποιήσω τις γνώσεις μου, ώστε να φτάσω σε σημείο ακόμα και να κυνηγήσω τους ακαδημαϊκούς μου στόχους στη Γαλλία, θα έλεγα ότι ενώ πριν κάποια έτη ήμουν κάπως αρνητική στην εκμάθηση της γαλλικής, πλέον σαν γλώσσα με συναρπάζει, με παθιάζει και νιώθω ένα μυστήριο να διαπερνά την ατμόσφαιρα κάθε φορά που τα ακούω ή τα μιλάω. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι θεωρείται η γλώσσα της διπλωματίας, της τέχνης και του πολιτισμού.
Όταν για παράδειγμα ακούω την Anna Karina να απαγγέλει ποίηση στην ταινία Alphaville, του σπουδαίου σκηνοθέτη και πρόσφατα αποθανόντος Jean–Luc Godard, όπου αναρωτιέται η ηρωίδα τι είναι η αγάπη, ο έρωτας, η ύπαρξη, ο θάνατος, ή στην ταινία Vivre Sa Vie, όπου αναρωτιέται γιατί να μη ζει κανείς στη σιωπή, ο ήχος της γαλλικής γλώσσας αναδίδει μελαγχολία, νοσταλγία αλλά ταυτόχρονα και μια δόση αισθησιασμού, μυστηρίου και αγνής ομορφιάς. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την ταινία Alphaville, που αξίζει κανείς έστω να το ακούσει αν όχι να το απαγγείλει ο ίδιος:
«L’ amour? C’est quoi?
Ta voix, tes yeux, tes mains, tes lèvres,
Nos silences, nos paroles,
La lumière qui s’en va, la lumière qui revient,
Un seul sourire pour nous deux,
Par besoin de savoir, j’ai vu la nuit créer le jour sans que nous changions d’apparence,
Ô bien-aimé de tous et bien-aimé d’un seul,
En silence ta bouche a promis d’être heureuse,
De loin en loin, ni la haine,
De proche en proche, ni l’amour,
Par la caresse nous sortons de notre enfance,
e vois de mieux en mieux la forme humaine,
Comme un dialogue amoureux, le cœur ne fait qu’une seule bouche
Toutes les choses au hasard, tous les mots dits sans y penser.
Les sentiments à la dérive, les hommes tournent dans la ville,
Le regard, la parole et le fait que je t’aime,
Tout est en mouvement, il suffit d’avancer pour vivre,
D’aller droit devant soi vers tout ce que l’on aime,
J’allais vers toi, j’allais sans fin vers la lumière,
Si tu souris, c’est pour mieux m’envahir,
Les rayons de tes bras entrouvraient le brouillard.»
Εκτός, όμως, από την ομορφιά των γαλλικών, σίγουρα υπάρχουν και άλλα κίνητρα με βάση τα οποία μπορεί κανείς να ξεκινήσει να διδάσκεται την εν λόγω γλώσσα. Αρχικά, στην Ευρώπη ομιλείται από 74 εκατομμύρια γαλλόφωνους ως μητρική γλώσσα, καθώς εκτός από τη Γαλλία, θεωρείται μία από τις μητρικές γλώσσες στο Βέλγιο και στην Ελβετία, ενώ εκτός Ευρώπης χρησιμοποιείται ως πρώτη γλώσσα στον Καναδά, Μαρόκο, στο Καμερούν, αλλά και στην Ακτή Ελεφαντοστού. Γι’ αυτό το λόγο, άλλωστε, η πολύ καλή γνώση της γαλλικής αποτελεί το «εισιτήριο» για σπουδές σε αυτά τα κράτη, αλλά και για εύρεση εργασίας. Επιπλέον, τα γαλλικά είναι μία από τις επίσημες γλώσσες του Ο.Η.Ε. της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μία από τις δύο επίσημες γλώσσες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ενώ είναι επίσημη γλώσσα και σε διάφορες άλλες κοινότητες και οργανισμούς.
Σίγουρα, η εκμάθηση και η γνώση κάθε ξένης γλώσσας συνιστά ένα σημαντικό πλεονέκτημα, αλλά και προσόν ως προς την επαγγελματική αποκατάσταση, ωστόσο, αν αναλογιστεί κανείς ότι η Γαλλία είναι μεγάλη εμπορική δύναμη παγκοσμίως σε διάφορους τομείς, όπως η νομική, η πολιτική, η οικονομία, η διπλωματία, η βιομηχανία της μόδας και της ομορφιάς κ.α., αναμφισβήτητα πολλαπλασιάζονται οι ευκαιρίες επαγγελματικής αποκατάστασης και εξέλιξης. Βέβαια, αν και γνωρίζω ότι η γαλλική γλώσσα έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως δύσκολη -και πράγματι αναγνωρίζω ορισμένες «δυστροπίες» της-, θα έλεγα ότι με επιμελή δουλειά, προσοχή και συνέπεια είναι πολύ πιο εύκολη η εκμάθησή της από όσο νομίζει κανείς.
Κλείνοντας, λοιπόν, θεωρώ ότι η ενασχόληση με τη συγκεκριμένη γλώσσα συνιστά όχι μόνο ευκαιρία ανάπτυξης επαγγελματικών προσόντων και δεξιοτήτων, αλλά και ένα πολύτιμο εργαλείο για όσους επιθυμούν να επισκεφτούν τη Γαλλία ακόμα και για τουρισμό. Άλλωστε, άτυπα όλοι ξέρουμε ότι οι Γάλλοι δεν μιλάνε -ή τουλάχιστον δεν απαντάνε στα αγγλικά-, οπότε η γνώση έστω κάποιων βασικών γαλλικών είναι απαραίτητη για όποιον ταξιδέψει στη χώρα και θελήσει να περιπλανηθεί ανέμελος στους δρόμους του Παρισιού και να επισκεφτεί τα μικρά γαλλικά βιβλιοπωλεία και να ζητήσει ένα πορτραίτο από έναν ζωγράφο του δρόμου. Σε κάθε περίπτωση, μιλώντας και ακούγοντας τη γαλλική γλώσσα, το μόνο σίγουρο είναι ότι όσο περνάει η ώρα αρχίζει να τα νιώθεις «κτήμα» σου, τα κατακτάς και ξεκινάς σιγά σιγά να μελαγχολείς, να αναπολείς, να ονειρεύεσαι, να ερωτεύεσαι, και τελικά να μαγεύεσαι!
Υ.Γ. Όποιος ενδιαφέρεται να διδαχθεί τη γαλλική γλώσσα ή αναζητά πληροφορίες ως προς τα πτυχία πιστοποίησης των γνώσεών του και τις αντίστοιχες εξετάσεις, μπορεί να ενημερωθεί σχετικά μέσω της ιστοσελίδας του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών (διαθέσιμο εδώ).
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Γαλλική γλώσσα, el.wikipedia.org, διαθέσιμο εδώ
- 7 Μύθοι και Αλήθειες της Γαλλικής Γλώσσας, ekmathisi.edu.gr, διαθέσιμο εδώ
