Της Χρυσάνθης-Ίριδας Ανεμογιάννη,
Η πραγματικότητα είναι διαφορετική για τον καθέναν. Τα άτομα δημιουργούν γνώσεις και νοήματα από μια αλληλεπίδραση των εμπειριών και των ιδεών τους πάνω σε αυτές. Η πραγματικότητα που έχει σημασία είναι αυτή που χτίζουμε μέσα μας. Έτσι, κατά κάποιον τρόπο, όλα μπορούν να είναι πραγματικά.
Αναπτύσσουμε, λοιπόν, διάφορα χαρακτηριστικά, θετικά και αρνητικά, τα οποία μπορεί να κρίνονται είτε από εμάς είτε και από άλλους. Η πραγματικότητα δεν είναι μία. Ο καθένας κρίνει με άλλο τρόπο, διαφορετικό, χωρίς αυτό να είναι ούτε καλό ούτε κακό. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι αναπτύσσουμε κάποια χαρακτηριστικά σε υπερθετικό βαθμό. Με βάση αυτό, μπορούμε να αιτιολογήσουμε την παραπάνω πρόταση σχετικά με το πώς αυτά κρίνονται. Η κρίση του καθενός, επομένως, εξαρτάται από ένα διαφορετικό κάθε φορά πλαίσιο. Αν το τροποποιήσουμε, τα ίδια χαρακτηριστικά μπορεί να φαίνονται στους άλλους διαφορετικά.
Για αυτόν τον λόγο, όπως οι άλλοι δε θα πρέπει να κρίνουν εκ των προτέρων χωρίς να έχουν τοποθετήσει τα χαρακτηριστικά σε κάποιο πλαίσιο, αντίστοιχα ούτε εμείς οι ίδιοι θα πρέπει να το κάνουμε για τον εαυτό μας. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει πως δεν πρέπει να είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας. Η απολυταρχία μας είναι το μέσο για να πάμε εκεί που θέλουμε τον εαυτό μας. Έτσι, μπορούμε να ξέρουμε τι ζητάμε από εμάς και πόση προσπάθεια χρειαζόμαστε για να το καταφέρουμε.
Με αυτόν τον τρόπο, μας είναι πιο εύκολο να ξέρουμε και τι ζητάμε από τους άλλους για να μπορούμε να είμαστε ξεκάθαροι. Μπορεί να θέλουμε και να αναζητούμε τα στοιχεία που ήδη βρίσκονται στην επιφάνεια, είτε άλλα που δεν εκδηλώνονται με τόσο μεγάλη ένταση. Προφανώς και σε αυτήν την περίπτωση όλα εξαρτώνται από το πλαίσιο στο οποίο τοποθετείται κάθε κατάσταση.
Όντας αυστηροί με τον εαυτό μας, μπορούμε να φτάσουμε σε ένα σημείο ελέγχου του βαθμού στον οποίο εκδηλώνουμε τα χαρακτηριστικά μας. Αυτή θα ήταν μια ιδανική κατάσταση. Μέχρι να φτάσουμε εκεί, μπορούμε να είμαστε ξεκάθαροι στο τι ζητάμε από τον εαυτό μας και από τους άλλους, και αν ο βαθμός που εκδηλώνεται δε μας ικανοποιεί, ας θυμόμαστε πως σε όλους αξίζουν περισσότερα, και ας πράττουμε αναλόγως.
