Του Θάνου Κουλουβάκη,
Μετά από ένα γεμάτο καλοκαίρι, έρχεται η ώρα να αντιμετωπίσουμε το φθινόπωρο και, εν συνεχεία, τον χειμώνα. Κι εγώ δεν θα μπορούσα να αφήσω τις πρώτες εβδομάδες του Σεπτέμβρη ασχολίαστες και να μην μοιραστώ τις σκέψεις μου σχετικά με το πώς βιώνω αυτή τη σταδιακή μεταβολή. Ίσως η λέξη «αντιμετωπίσουμε» είναι αχρείαστα βαρύγδουπη· ας πούμε, λοιπόν, ότι ήρθε η ώρα να περάσουμε από τις ζεστές καλοκαιρινές νύχτες στις φθινοπωρινές. Κι αυτό δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ζήσει ξανά, άλλα σε ορισμένες και ορισμένους από εμάς δημιουργεί μελαγχολία.
Γι’ αυτό, λοιπόν, όταν αισθάνομαι το φθινόπωρο και το χειμώνα λιγάκι πιο κοντά, συνηθίζω να μιλώ για τη μελαγχολία του χειμώνα. Αυτή η μελαγχολία δεν είναι γεμάτη με θλίψη και αρνητισμό· περισσότερο θα έλεγα ότι μου προσφέρει νοσταλγία και περισυλλογή. Κι αυτό, σαφώς, δεν είναι κάτι που προσπαθώ να απομακρύνω· αλλά, αντίθετα, είναι κάτι που αγκαλιάζω. Είναι η στιγμή για καινούρια όνειρα, για επίτευξη στόχων και για τη θέσπιση ενός πλάνου. Προσέξτε, δεν αναφέρομαι σε ένα πλάνο με στενά όρια, αλλά, αντίθετα, στη συνειδητοποίηση ότι ήρθε ο καιρός για όση ενδοσκόπηση μας ξέφυγε το καλοκαίρι.
Δεν είναι ο χειμώνας κακός, ούτε έρχεται για να μας ρίξει ψυχολογικά και να μας επαναφέρει όλα όσα είχαμε θάψει για τα καλά κάτω από την καλοκαιρινή, ζεστή άμμο. Αντιθέτως, μας δίνει την ευκαιρία να συλλογιστούμε τι έχουμε σκοπό να κάνουμε από εδώ και εμπρός. Έχει κι αυτός τις ομορφιές του και τη χρησιμότητά του –τόσο σε φυσικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Κι αν για πολλά χρόνια ήμουν αρκετά αρνητικός απέναντί του, τώρα πλέον καταλαβαίνω ότι η ύπαρξή του είναι αναγκαία για τη δική μου αυτοβελτίωση.
Δεν αναφέρομαι σε new year’s goals και ατελείωτες λίστες με στόχους που συνήθως μένουν κλεισμένα στα συρτάρια του γραφείου μας. Αναφέρομαι στη βαθιά κατανόηση του τι έχουμε ανάγκη να αισθανθούμε αυτό τον χειμώνα. Άλλωστε, η νέα χρονιά είναι κάπως μακριά. Εντούτοις, μπορούμε να ξεκινήσουμε να οραματιζόμαστε τι θα θέλαμε να συμβεί κατά τη διάρκεια αυτής. Κι είναι πολύ εύκολο να λέμε ότι ξέρουμε τι θέλουμε να πετύχουμε, αλλά όταν, πράγματι, πετυχαίνουμε, δεν νιώθουμε πάντοτε πλήρεις.
Εδώ έρχομαι εγώ να σας πω ότι ίσως ήρθε η ώρα να βγάλετε για λίγο από το μυαλό σας τους στόχους και να δώσετε αξία στα συναισθήματα που θα σας δημιουργηθούν με την επίτευξή τους. Με αυτόν τον τρόπο θα αντιληφθείτε αν οι στόχοι που έχετε θέσει είναι οι μοναδικοί –ή μάλλον οι πλέον κατάλληλοι– για να σας προσφέρουν αυτά τα συναισθήματα.
Ετοιμαστείτε, λοιπόν, για εσωτερικά ταξίδια αυτόν τον χειμώνα και επιτρέψτε του να σας συνεπάρει και να διαμορφώσετε υπέροχες αναμνήσεις.
