Της Μαρσέλας Κορρέσι,
Για τους περισσότερους ανθρώπους ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας της αλλαγής, του νέου ξεκινήματος. Είναι αυτό που λέμε ότι έχουμε γεμίσει τις μπαταρίες μας από την καλοκαιρινή ραστώνη και είμαστε έτοιμοι να επανέλθουμε πιο δυναμικοί για τη νέα σεζόν, πιο δημιουργικοί και σίγουρα περισσότερο ανανεωμένοι. Επιστροφή στα θρανία, στο διάβασμα, στα αμφιθέατρα των σχολών, στις δουλειές, στην κίνηση, στους δρόμους… Κάποιοι βλέπουν τον μήνα αυτόν ως μια νέα ευκαιρία που τους δίνεται να δείξουν τον καλύτερό τους εαυτό. Πόσες φορές σαν παιδιά είχαμε πει στους γονείς μας τέτοιες μέρες ότι «φέτος θα διαβάζω περισσότερο»; Είναι, δηλαδή, ο μήνας των υποσχέσεων, των προσδοκιών και των νέων εμπειριών. Κάποιοι άλλοι, όμως, σίγουρα δεν υιοθετούν αυτήν την οπτική γωνία.
Γιατί; Πλήθος ατόμων βιώνουν τη λεγόμενη μελαγχολία του Σεπτέμβρη. Θεωρητικά, όταν γυρίζεις από τις διακοπές σου ξεκούραστος, είσαι και έτοιμος να αναλάβεις τις υποχρεώσεις, ευθύνες και προκλήσεις που τυχόν εμφανιστούν μπροστά σου από εδώ και στο εξής. Στην πράξη, όμως, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Ακριβώς επειδή κάποιοι νιώθουν ότι το καλοκαίρι δεν έχουν να αντιμετωπίσουν τις ευθύνες που τους βαραίνουν όλη την υπόλοιπη χρονιά, δυσκολεύονται πολύ να επανέλθουν στη ρουτίνα, με αποτέλεσμα ψυχολογικά να βιώνουν ένα είδος κατάθλιψης. Μη αισθανόμενοι προετοιμασμένοι για αυτό το νέο ξεκίνημα και τις νέες συνθήκες στις οποίες καλούνται να προσαρμοστούν, τα άτομα αυτά «βαλτώνουν», παραμένουν στάσιμοι και κυρίως δεν μπορούν να είναι τόσο παραγωγικοί όσο θα έπρεπε.
Έτσι, περνάμε σε ένα άλλο φλέγον ζήτημα, αυτό της παραγωγικότητας. Λόγω των έντονων ρυθμών της ζωής, οι υποχρεώσεις αυξάνονται, οι ώρες της ημέρας συχνά δεν φτάνουν για να κάνουμε όλα όσα θα θέλαμε εξίσου αποτελεσματικά και, μάλιστα, όσο περισσότερο μεγαλώνουμε τόσο μικρότερο μας φαίνεται το διάστημα του καλοκαιριού και αυτό των διακοπών μας, με αποτέλεσμα να αναρωτιόμαστε διαρκώς «μα πότε πέρασε και αυτό το καλοκαίρι;». Το άγχος επηρεάζει αρνητικά τον οργανισμό μας λόγω των ψυχοσωματικών προβλημάτων που μπορεί να μας δημιουργήσει. Όσο κι αν θέλουμε να πιστέψουμε ότι είναι παραγωγικό και ότι «και το άγχος καμιά φορά καλό κάνει», είναι δύσκολο να θέσουμε ένα όριο στο πότε αυτό θα πρέπει να σταματήσει να μας κατακλύζει και να κυριαρχεί στη ζωή μας.
Ο Σεπτέμβρης, λοιπόν, συνοδεύεται ακριβώς απ’ αυτό: από το άγχος του να είμαστε όσο περισσότερο παραγωγικοί μπορούμε αυτή τη νέα χρονιά που μας περιμένει. Να είμαστε καλύτεροι μαθητές, να πηγαίνουμε συχνότερα στα μαθήματα της σχολής, να έχουμε καλύτερες επιδόσεις στην εργασία μας, να λύσουμε το τάδε πρόβλημα κοκ. Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στην καθημερινή πίεση, γι’ αυτό και οι περισσότεροι αναμένουν με ανυπομονησία τις καλοκαιρινές διακοπές, ώστε να αποφορτιστούν από το άγχος της καλής επίδοσης.
Συνεπώς, αυτό που είναι σημαντικό να καταλάβουμε είναι ότι όλα πρέπει να υπάρχουν στη ζωή μας με μέτρο. Ούτε γίνεται να ζούμε διαρκώς με τη χαλάρωση και την ηρεμία που μας προσφέρουν οι καλοκαιρινές διακοπές, αλλά ούτε είναι υγιές να είμαστε διαρκώς με το συναίσθημα του άγχους στην καθημερινότητά μας. Η παραγωγικότητα είναι ένας στόχος επιτεύξιμος, που με μικρά διαλείμματα από τη «βαβούρα» της ρουτίνας, για να κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν και μας ανανεώνουν, ερχόμαστε ολοένα και πιο κοντά στο να γίνουμε όσο αποτελεσματικοί απαιτείται για να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας.
