Της Ευγενίας Σαχινιάν,
Ο Άδης, θεός του Kάτω Kόσμου, του θανάτου και των νεκρών ήταν απόγονος του Κρόνου και της Ρέας, αδελφός του Δία, του Ποσειδώνα, της Εστίας της Ήρας και της Δήμητρας. Γνωστό του επίτευγμα ήταν η μάχη του ενάντια στους Τιτάνες. Ο εξεταζόμενος θεός κατάφερε να επιβληθεί των αντιπάλων του, χάρη σε ένα δώρο που του είχαν κάνει οι Κύκλωπες. Επρόκειτο για μια περικεφαλαία που του έδινε την ιδιότητα να είναι αόρατος. Έτσι, απέκτησε και τη βασιλεία του Κάτω Κόσμου. Συγκεκριμένα, αφού νίκησαν τους Τιτάνες τα λάφυρα μοιράστηκαν και στους τρείς. Ο Ποσειδώνας πήρε τη θάλασσα, ο Δίας τον ουρανό και o Άδης τον κάτω κόσμο. Πληροφοριακά, αναφέρεται πως συνήθιζαν να τον φωνάζουν και Άιδης, από το στερητικό «α» και το απαρέμφατο «ιδειν», που σημαίνει αόρατος.
Ο Άδης, επέβλεπε την τήρηση των νόμων της δικαιοσύνης στον κόσμο των ζωντανών ανθρώπων, ώστε να μπορεί να τους τιμωρήσει μετά θάνατον. Η παρουσία του στη Γη με τη συγκεκριμένη ιδιότητα του έδινε και άλλο ένα όνομα, το «Πλούτωνας». Η παρουσία του όμως αυτή δεν είχε καμία σχέση με τον Άδη όπως τον γνωρίζει όλη η ανθρωπότητα. Απεικονίζεται ως ένας ευεργέτης που χαρίζει τη βλάστηση και την καρποφορία στη Γη. Είναι επίσης θεός των δημητριακών και του πλούτου της γης, για αυτόν τον λόγο υπάρχει και άμεση σχέση με τη Δήμητρα.
Όσον αφορά το βασίλειο του Κάτω Κόσμου, ήταν, προφανώς, σκοτεινό. Το φως του ήλιου δεν έμπαινε σε καμία περίπτωση, ενώ όποιος κατέβαινε σε αυτήν την πλευρά δεν μπορούσε να ξανανέβει. Μόνο σε μεμονωμένες περιπτώσεις και λίγοι σημαντικοί ήρωες ανέβηκαν ξανά στη Γη, όπως για παράδειγμα, ο Ορφέας, ο Ηρακλής, και ο Θησέας. Τις ψυχές των ανθρώπων τις μετέφερε ο αγγελιαφόρος Ερμής Ψυχοπομπός. Ο Ερμής, κατείχε σημαντική θέση και στο δικαστήριο του Άδη ανάμεσα στους θεούς του Κάτω Κόσμου. Εκτός από τον Ερμή, άλλα πρόσωπα που βοηθούσαν στη λειτουργία του βασιλείου του Κάτω Κόσμου ήταν ο Ραδάμανθυς, ο Μίνωας και ο Αιακός, οι τρεις κριτές του βασιλείου. Εκείνοι ανέλυαν τις πράξεις και τη συμπεριφορά του κάθε ανθρώπου και στο τέλος αποφάσιζαν ποια θα είναι η ποινή του και αν θα σταλεί στα Μακάρια Νησιά ή στα Τάρταρα.
Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, οι πύλες του Άδη βρίσκονταν σε συγκεκριμένα σημεία. Βρίσκονταν στις εκβολές του ποταμού Αχέροντα, στο ακρωτήριο Ταίναρο στην Πελοπόννησο, και στον ιερό ναό του Απόλλωνος Αρχηγέτου στη Φρυγία. Υπήρχαν στην κατοχή του πέντε ποταμοί. Ο Αχέροντας, ποταμός της θλίψης, η Λήθη, που συμβόλιζε τη λησμονιά, ο Στύξ, που αντιπροσώπευε το μίσος, ο Κωκυτός ποταμός του θρήνου και ο Φλεγέθων, ποταμός του πυρός.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Kosmos-zine.gr (2020), Άδης: ο Πλούτων του Κάτω Κόσμου. Διαθέσιμο εδώ
- theogonia.gr, Άδης (Ο). Διαθέσιμο εδώ
