Της Μαρσέλας Κορρέσι,
Ένα ακόμη καλοκαίρι φτάνει σιγά σιγά στο τέλος του, με τα ελληνικά νησιά να ασφυκτιούν ακόμη από κόσμο και η σεζόν να αναμένεται να τελειώσει τον επόμενο μήνα. Μετά από 2 χρόνια περιορισμών και μέτρων λόγω του κορωνοϊού, οι αναλυτές και οι δημοσιογράφοι μίλησαν φέτος για «χρονιά ρεκόρ» του τουρισμού που ξεπέρασε ακόμα και το 2019, με πληρότητα κατά μέσο όρο 80% στα τουριστικά καταλύματα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο τουρισμός στη χώρα μας αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες που συνθέτουν την οικονομική της ανάπτυξη, τα νούμερα που δημοσιεύονται κάθε χρόνο μετά τη λήξη της τουριστικής σεζόν θα έπρεπε να μας χαροποιούν ιδιαίτερα.
Μέχρι στιγμής όλα καλά. Ας έρθουμε τώρα στο θέμα του περιβάλλοντος. Από το σχολείο ακόμη, όταν μαθαίναμε για τις αρνητικές επιπτώσεις του τουρισμού, μας ανέφεραν τη μόλυνση του περιβάλλοντος από τον μαζικό τουρισμό. Δυστυχώς, είναι γεγονός ότι το οποιοδήποτε φυσικό τοπίο (είτε θαλάσσιο είτε ορεινό) αλλοιώνεται με την πάροδο του χρόνου και με τη συνεχή τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Παρόλα αυτά, θα ήταν επικίνδυνο για την οικονομία της χώρας και το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της, που εξαρτάται το εισόδημά τους από τις τουριστικές περιόδους, να θυσιάζουμε ακόμα και το πλούσιο φυσικό μας περιβάλλον στον βωμό του χρήματος. Για να επιτευχθεί μια ισορροπία, θα έπρεπε οι δήμοι στις περιοχές αυτές να προετοιμάζονται κατάλληλα για να αντιμετωπίσουν τη μόλυνση των υδάτων και των παραλιών από την εποχική εισροή τουριστών.
Σύμφωνα με την ημερίδα που έγινε στο Ηράκλειο για την παρουσίαση του έργου Blueidslands-Interreg Med, που διερευνά το φαινόμενο της εποχιακής διακύμανσης στην παραγωγή αποβλήτων στα νησιά της Μεσογείου, τονίστηκε ότι «η παράκτια ρύπανση αυξάνεται κατά 117% τους μήνες της υψηλής τουριστικής περιόδου και αποτελείται κατά 84% από τεχνητά πολυμερή (πλαστικά)». Ο αριθμός των επισκεπτών σε μια παραλία μπορεί να γίνει εξαιρετικά επικίνδυνος, αν σκεφτεί κανείς πόσα σκουπίδια μπορεί να πετάξει από εδώ και από εκεί ένας μόνο άνθρωπος, αν δεν έχουν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα από τις τοπικές αρχές, όπως είναι, καταρχάς, η τοποθέτηση πολλών κάδων απορριμμάτων, αλλά και ο συνεχής καθαρισμός της παραλίας. Ανεξαρτήτως, όμως, όλων των προσπαθειών των δημοτικών αρχών, της κυβέρνησης κ.ο.κ, σημαντική συμβολή έχουμε και εμείς οι ίδιοι ως ντόπιοι σε αυτήν τη χώρα να διαφυλάσσουμε το φυσικό μας περιβάλλον με κάθε τρόπο, ώστε και οι τουρίστες, με τη σειρά τους, να το σέβονται, να το εκτιμούν για την ομορφιά και την καθαριότητά του και να το προστατεύουν εξίσου.
Όπως αποδείχθηκε, την περίοδο των παγκόσμιων lockdowns, ο πλανήτης πήρε μια ανάσα από τη ρύπανση που υφίσταται το περιβάλλον δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες λόγω της ασύστολης εκμετάλλευσής του από εμάς με κάθε τρόπο, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας. Και αυτό, γιατί ο κόσμος δεν μπορούσε πλέον να μετακινηθεί, να ταξιδέψει και, κατ’ επέκταση, να μολύνει το περιβάλλον στο οποίο ζει. Αυτό, λοιπόν, που εξετάζεται είναι ένα μοντέλο βιώσιμου τουρισμού, ώστε να επιτευχθεί η πολυπόθητη ισορροπία της τουριστικής ανάπτυξης των παράκτιων περιοχών με ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος.
Συνεπώς, δεν είναι λύση το να εξοργιζόμαστε με το ότι χτίστηκε ένα νέο ξενοδοχείο, ένα νέο beach bar, μια νέα ταβέρνα στην εκάστοτε παραλία. Λύση είναι το να υπάρχουν παράλληλα με αυτά ο σεβασμός για το τοπίο, να κυριαρχεί το φυσικό και όχι το «υλικό» στοιχείο και η ανθρώπινη παρέμβαση, και σίγουρα να αποφεύγεται η αλόγιστη και αλαζονική εκμετάλλευσή του για οικονομικούς λόγους.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Θαλάσσια Ρύπανση & Τουρισμός στη Μεσόγειο, tun3d.gr, διαθέσιμο εδώ
- ΠΟΞ: Χρονιά ρεκόρ για τον τουρισμό το 2022, moneyreview.gr, διαθέσιμο εδώ
- Υψηλό το κόστος του τουρισμού για το περιβάλλον, b2green.gr, διαθέσιμο εδώ
