Του Νικόλαου-Νεκτάριου Δημητρά,
1475: Υπογράφεται η συνθήκη ειρήνης του Picquigny ανάμεσα στο Βασίλειο της Αγγλίας και της Γαλλίας. Ήταν το επακόλουθο της εισβολής της Γαλλίας από τον Εδουάρδο Δ’ της Αγγλίας. Ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΑ’ της Γαλλίας αποφάσισε να συνάψει την συνθήκη μαζί του. Προβλεπόταν επτάχρονη εκεχειρία και ελεύθερο εμπόριο ανάμεσα στην Αγγλία και την Γαλλία. Επίσης, ο Λουδοβίκος θα έπρεπε να πληρώσει 75.000 κορώνες (Αγγλικό νόμισμα της εποχής) ώστε να παραμείνει στον θρόνο. Έκτοτε και κάθε χρόνο θα έπρεπε να του δίνει 50.000 κορώνες καθώς και να πληρώνει τους συμβούλους του. Επίσης, προβλεπόταν πως αν οποιοδήποτε από τους δύο βασιλιάδες ερχόταν αντιμέτωπος με εξέγερση ο βασιλιάς της άλλης χώρας θα έπρεπε να τον βοηθήσει. Ο βασιλιάς Εδουάρδος δέχθηκε κριτική για τον χαρακτήρα της συνθήκης ειρήνης τόσο από τους Γάλλους όσο και από τους Άγγλους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Άγγλος Δούκας του Γκλόστερ αντιτάχθηκε στην συνθήκη θεωρώντας την άδικη και ατιμωτική. Αρνήθηκε μάλιστα να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις.
1862: Διεξάγεται η μάχη της Ασπρόμποντας. Εντάσσεται στο πλαίσιο της ενοποίησης της Ιταλίας. Πήρε το όνομα του ομώνυμου βουνού στην Νότια Ιταλία γιατί κοντά σε αυτό διεξάχθηκε και η μάχη. Επρόκειτο για τη σύγκρουση ανάμεσα στον Βασιλικό Ιταλικό στρατό και στον στρατό που είχε δημιουργήσει ο Giuseppe Garibaldi, ο οποίος είχε ξεκινήσει από τη Σικελία και κινούταν επιθετικά προς την Ρώμη με σκοπό να την εντάξει στο Βασίλειο της Ιταλίας. Όταν ο βασιλέας Εμμανουήλ Β’ έγινε βασιλιάς της Ιταλίας στο νεοσύστατο τότε Βασίλειο δεν είχε ενταχθεί η Βενετία και η Ρώμη. Την προσπάθειά του Giuseppe να εντάξει την τελευταία πόλη διέκοψε με επίθεση το βασιλικό ναυτικό όταν ο τελευταίος είχε στρατοπεδεύσει κοντά στην Gambarie κατά την εν λόγω ημερομηνία. Εκείνος διέταξε τον στρατό του να μην αντεπιτεθεί εναντίον «των αδερφών του». Αυτό είχε θετικό αντίκτυπο στη μάχη καθώς πολλοί στρατιώτες άλλαξαν μεριά στη μάχη και εντάχθηκαν στον δικό του στρατό ενώ είχαν έρθει για να τον πολεμήσουν. Ωστόσο, μία ομάδα του Garibaldi ενήργησε αυτοβούλως και παρά τις εντολές του επιτέθηκε. Αποτέλεσμα ήταν η ένταση να κλιμακωθεί ταχύτατα, ο ίδιος ο Garibaldi να τραυματιστεί στο ισχίο από δύο σφαίρες και τελικά ο στρατός του να παραδοθεί.
1885: Αναγνωρίζεται η ευρεσιτεχνία του Γερμανού μηχανικού, βιομήχανου και βιομηχανικού σχεδιαστή Gottlieb Daimler για την μοτοσικλέτα με μηχανή εσωτερικής καύσης που ονομάστηκε Petroleum Reitwagen. Τα βασικά στοιχεία της μοτοσυκλέτας ήταν ένα ειδικά κατασκευασμένο σασί δύο τροχών, δύο σταθεροποιητές με ελατήριο και η μηχανή. Η μηχανή της μοτοσικλέτας ονομάστηκε από εκείνον «μηχανή του ρολογιού του παππού» (Standuhr) γιατί έμοιαζε με ένα τεράστιο ρολόι εκκρεμούς. Η μηχανή είχε ιπποδύναμη πέντε ίππων και ενωνόταν κατακόρυφα με την μοτοσικλέτα. Ο Maybach, ο συνεργάτης του Daimler, καβάλησε την μηχανή και έκανε απόσταση τριών χιλιομέτρων παράλληλα του ποταμού Νέκαρ. Έφτασε δηλαδή από την Κάνστατ στην Untertürkheim, φτάνοντας την ταχύτητα των 12 χιλιομέτρων την ώρα. Η μοτοσυκλέτα του έγινε ευρέως γνωστή και ο ίδιος απέκτησε μεγάλη φήμη ως ο πατέρας των μοτοσυκλετών. Ανάμεσα στο 1993 και στο 2008 το στάδιο στην Στουτγκάρδη πήρε το όνομα του, προς τιμήν του. Επίσης, όταν αναφερόταν στις μηχανές του τις χαρακτήριζε ως «Das Beste oder nicchts», δηλαδή «Τίποτα παρά οι καλύτερες». Αυτό το μότο το υιοθέτησε και η Mercedes-Benz.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Treaty of Picquigny, Britannica.com, διαθέσιμο εδώ
- Treaty of Picquigny, Oxford Reference, διαθέσιμο εδώ
- Jacob, E. F. The Fifteenth Century 1399–1485. Clarendon Press, Oxford, 1961
- Battle of Aspromonte, Britannica.com, διαθέσιμο εδώ
- Battle of Aspromonte, en-academic.com, διαθέσιμο εδώ
- Gottlieb Daimler, Britannica.com, διαθέσιμο εδώ
- Gottlieb Daimler, Mercedes-benz.com, διαθέσιμο εδώ
- Wise, David Burgess. Daimler: Founder of the Four-Wheeler ed. World of Automobiles Volume 5, pp. 481–3. London, 1974
