Της Μαριάννας Τέλλη,
Οι τελευταίες ημέρες του Αυγούστου είθισται να σηματοδοτούν το τέλος του καλοκαιριού, καθώς και την επιστροφή στις πόλεις μετά από τις διακοπές. O φθινοπωρινός καιρός, όπως και το πρόγραμμα εργασίας, αναγκαστικά οδηγούν σε έναν πιο κλειστό τρόπο ζωής με επίκεντρο το σπίτι μας. Η μετάβαση αυτή μπορεί να φαίνεται σκληρή για πολλούς, γι’ αυτό και βρίσκομαι σήμερα εδώ, για να προτείνω τρεις ταινίες διαφορετικής θεματολογίας και στυλ, οι οποίες, πιστεύω, μπορούν να καταπολεμήσουν την post-vacation μελαγχολία.
Marcel: The sell with the shoes on (2021)
Η εταιρεία παραγωγής Α24 έχει αποκτήσει ένθερμους θαυμαστές μέσα από ταινίες με ιδιαίτερη αισθητική και πολυποίκιλη θεματολογία, οι οποίες συχνά βρίσκονται στο κέντρο των μεγάλων κινηματογραφικών βραβείων. Έτσι, δεν αποτέλεσε έκπληξη η νέα ταινία που παρουσίασε, ένα mockumentary για τη ζωή ενός αξιολάτρευτου ομιλούντος κοχυλιού, του Μαρσέλ.
Ο Μαρσέλ και η γιαγιά του, Κόνι, ζουν μέσα σε ένα διαμέρισμα Airbnb, ως οι τελευταίοι επιζώντες από μια μεγάλη κοινότητα κοχυλιών. Όταν ένας σκηνοθέτης ταινιών ντοκιμαντέρ ανακαλύψει τη μικρή οικογένεια μέσα στο ακατάστατο διαμέρισμά του, θα δημοσιεύσει μια ταινία μικρού μήκους που θα εκτοξεύσει τον μικρό Μαρσέλ στη δημοσιότητα και θα φέρει νέες ελπίδες για την αναζήτηση της χαμένης οικογένειάς του.
Η ιστορία του Μαρσέλ δεν είναι ένα απλό παραμύθι για ένα κοχύλι που ψάχνει τη χαμένη του οικογένεια. Αποτελεί μια ιστορία για την αγάπη, την οικογένεια και την ελπίδα, ενώ, παράλληλα, ασκεί και μια μικρή κριτική στον κόσμο της διαδικτυακής δημοσιότητας. Οι φωνές των Jenny Slate (Μαρσέλ) και Isabella Rossellini (γιαγιά Κόνι) έρχονται να μας ταξιδέψουν σε αυτήν την ξεκαρδιστική και συγκινητική ιστορία για την εύρεση σύνδεσης ακόμα και στις πιο μικρές γωνιές.
The broken hearts gallery (2020)
Όπως είναι γνωστό, η «χρυσή εποχή» της σύγχρονης ρομαντικής κομεντί ήταν οι δεκαετίες του 1990 και 2000. Από τότε υπάρχει ένα κενό στον χώρο του κινηματογράφου για αυτό το είδος ταινιών, με τις νέες rom com που κυκλοφορούν είτε να είναι εξαιρετικά μονοδιάστατες και βαρετές είτε να προσπαθούν να εκμοντερνίσουν το είδος, αγνοώντας τα βασικά στοιχεία που κάνουν τις ρομαντικές κομεντί τόσο αγαπητές από το κοινό. Η ταινία The broken hearts gallery καταφέρνει να συνδυάσει την κλασική βάση της ρομαντικής κομεντί με στοιχεία της νέας εποχής, δημιουργώντας ένα απολαυστικό αποτέλεσμα.
Η ταινία ξεκινά με τη Λούσι (Geraldine Viswanathan), μία νεαρή γκαλερίστα, η οποία έχει τεράστια αδυναμία στις ρομαντικές ιστορίες και τον έρωτα, σε σημείο που κρατάει εκατοντάδες αναμνηστικά από τις προηγούμενές τις σχέσεις. Μετά από μια διπλή απόρριψη –ο σύντροφός/αφεντικό της τη χωρίζει και την απολύει μέσα σε μια μέρα– γνωρίζει τον κυνικό Νικ (Dacre Montgomery), έναν μοναχικό άνδρα που προσπαθεί μόνος του να ανακαινίσει ένα παλιό κτίριο και να δημιουργήσει το ξενοδοχείο των ονείρων του. Αυτοί οι δύο φαινομενικά αντίθετοι άνθρωποι αποφασίζουν να συνεργαστούν και, ίσως καταλάβουν, μέσα από την αλληλεπίδρασή τους, ότι τα πράγματα στις ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι τόσο ασπρόμαυρα, όσο νομίζουν.
Χρησιμοποιώντας απλά, αλλά αγαπημένα concepts και τοποθετώντάς τα στη σύγχρονη «αρένα» των σχέσεων, το The broken hearts gallery κατορθώνει να δημιουργήσει μια φρέσκια ιστορία αγάπης με χιούμορ και ευαισθησία.
Downtown 81 (2000)
Όταν ακούμε το όνομα του Jean Michel Basquiat, συνήθως σκεφτόμαστε τα έργα του ως μετα-εξπρεσιονιστή ή την καλλιτεχνική του συνεργασία με τον Andy Warhol. Άλλοι μπορεί να τον σκέφτονται σαν κομμάτι της εξαιρετικά «πολύχρωμης» και ενδιαφέρουσας ποστ πανκ περιόδου που κυριαρχούσε στο Μανχάταν στα ‘80s, μιας περιόδου καλλιτεχνικής έκρηξης.
Αυτήν την εκρηκτική περίοδο έρχεται να μας παρουσιάσει ο ίδιος ο Basquiat, ως πρωταγωνιστής της ταινίας Downtown 81 του Edo Bertoglio. Στην ταινία, ο Jean (Basquiat), ένας ανεξάρτητος Νεοϋορκέζος καλλιτέχνης παίρνει εξιτήριο από το νοσοκομείο και αμέσως ρίχνεται στη δουλειά, προκειμένου να πουλήσει έναν από τους πίνακές του. Ακολουθούμε τον καλλιτέχνη στους βουερούς δρόμους της μεγαλύτερης πόλης του κόσμου και γινόμαστε μάρτυρες του περιβάλλοντος της άβαν γκαρντ και περιθωριοποιημένης δημιουργικότητας.
Με τη συμμετοχή καλλιτεχνών θρύλων της εκκεντρικής σκηνής, από τον μουσικό Arto Lindsay και το συγκρότημα DNA μέχρι τον David McDermott, τους καλλιτέχνες γκράφιτι Lee Quiñones και Fab Five Freddy, αλλά και τη Debbie Harry, μεταξύ άλλων, δημιουργεί μια ιδανική χρονοκάψουλα για μία από τις πιο δημιουργικές και σημαντικές εποχές για την Ιστορία της Σύγχρονης Τέχνης.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- “Marcel the shell with shoes on”, A24films, διαθέσιμο εδώ.
- “The Broken Hearts Gallery”, Roxana Hadadi, 11/9/2020, rogerebert.com, διαθέσιμο εδώ.
- • “Downtown 81 Review”, John Defore, 25/10/2019, Hollywood Reporter, διαθέσιμο εδώ.
