Της Έλενας Αμπελακιώτη,
Κάθε στιγμή που περνάει, ανά τον κόσμο λαμβάνουν χώρα αμέτρητα φεστιβάλ μουσικής, χορού, κινηματογράφου και θεάτρου. Για όσους, όμως, έχουν απαυδήσει με τα τετριμμένα, είκοσι από τα καλύτερα μπαρ του Λονδίνου, από το Mayfair μέχρι το Shoreditch, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να προσφέρουν στους επισκέπτες μια απολαυστική εμπειρία κοκτέιλ στον Bedford Square Garden του Λονδίνου. Το φεστιβάλ «Cocktails in the City – London Summer Series», που λαμβάνει χώρα τρία σαββατοκύριακα του καλοκαιριού (07-09 Ιουλίου | 11-13 Αυγούστου | 08-10 Σεπτεμβρίου), συνδυάζει ζωντανή μουσική και χορευτικά δρώμενα με σεμινάρια παραγωγής κοκτέιλ και νόστιμο street food από όλο τον κόσμο.
«If you want to know about a culture, spend a night in its bars», είπε κάποτε ο Χέμινγουεϊ και φαίνεται με τη ρήση αυτή να συμβαδίζει και η φιλοσοφία του φεστιβάλ. Τα μπαρ διαμορφώνουν —χωρίς υπερβολή— τον χαρακτήρα μας, προσφέροντάς μας απλόχερα μουσικά ερεθίσματα και ευκαιρίες να επεκτείνουμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Άλλωστε, το Λονδίνο είναι γνωστό για τα —παγκοσμίας κλάσης— μπαρ και κοκτέιλ του, καθώς και για τις αμέτρητες δυνατότητες των —υπερχειλισμένων από φαντασία και δημιουργικότητα— bartender τους.
Δημιουργικότητα και φαντασία, βέβαια, δεν είναι το παν. Το κλασικό είναι πάντα κομψό σε όλες τις μορφές του, είτε αυτούσιο είτε διανθισμένο με νότες φρεσκάδας και ανανέωσης. Για τον λόγο αυτό, ίσως, τα κλασικά κοκτέιλ παραμένουν επίκαιρα και πολύ δημοφιλή στο κοινό, ενώ η τάση των μπάρμαν να αντλούν έμπνευση από αυτά είναι χρόνια και χωρίς αμφιβολία, παγκόσμια. Άλλωστε, η έμπνευση δεν είναι αυθύπαρκτη, αλλά πηγαία ·χωρίς τις βασικές γνώσεις της παραγωγής και της ιστορίας των κλασικών κοκτέιλ, η διαρκής εξέλιξη θα ήταν ανέφικτη. Παρακάτω, λοιπόν, ακολουθούν μερικές βασικές γνώσεις για την ιστορία και τη μέθοδο παρασκευής ορισμένων από τα πιο διαχρονικά κοκτέιλ.
Negroni
Πρόκειται για ένα εκλεπτυσμένο αλκοολούχο ποτό, που παρασκευάζεται —στην κλασική του εκδοχή— από ίσα μέρη gin, Campari και γλυκό βερμούτ. Για τους λάτρεις του whiskey, το gin αντικαθίσταται από rye whiskey ή bourbon, απογειώνοντας τα αρώματα που προκύπτουν από την ανάμιξη Campari και γλυκού βερμούτ. Για την ιστορία, υπάρχουν πολλές εκδοχές για την γέννησή του, με μία να είναι η επικρατέστερη: το κομψό, δροσερό και αναζωογονητικό απεριτίφ γεννήθηκε το 1919 από τον δον Camillo Negroni, ο οποίος παρακάλεσε τον μπάρμαν να αντικαταστήσει τη σόδα στο Americano του -ένα κοκτέιλ που φτιάχνεται από Campari, γλυκό βερμούτ και σόδα- με gin. Το αποτέλεσμα; Ένα κοκτέιλ με χρώμα έντονο και ζωντανό, γεύση που διεγείρει τους γευστικούς κάλυκες με την γλυκιά πικράδα του και διακοσμημένο με μια λεπτή φλούδα πορτοκαλιού, που αρκεί για προσδώσει το παιχνιδιάρικο και μεθυστικό άρωμα των εσπεριδοειδών.
Mojito
Το —ενδεχομένως— πιο συνηθισμένο και κλασικό κοκτέιλ του καλοκαιριού γεννήθηκε στην Καραϊβική και στην αρχική του μορφή ονομαζόταν El Draque. Φτιαγμένο από aguardiente (έναν ακατέργαστο πρόδρομο του ρούμι), lime, ζάχαρη και δυόσμο, προοριζόταν για τους λάτρεις του αλκοόλ, λόγω της έντονης και δυνατής γεύσης του. Όταν, όμως, ο Don Facundo Bacardi δημιούργησε το —γνωστό σε όλους μας— Bacardi Carta Blanca, το ποτό που ταιριάζει άψογα σε κοκτέιλ, απογείωσε την γεύση του Κουβανικού δημιουργήματος. Άλλωστε, δεν είναι άξιο απορίας πως ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ, γοητευμένος από την αυθεντική και ισορροπημένη του γεύση, το έκανε ένα από τα πιο διάσημα κοκτέιλ του κόσμου. Στον τοίχο του μπαρ La Bodeguita del Medio, εκεί που —όπως λέγεται— το δοκίμασε για πρώτη φορά, είναι ακόμα ευδιάκριτη η χειρόγραφη φράση του Χέμινγουεϊ «My mojito in La Bodeguita, My daiquiri in El Floridita».
Margarita
Για το τέλος, ένα ποτό χωρίς πιστοποιητικό γεννήσεως, με γεύση, όμως, δυνατή και λουλουδάτη, όπως υποδηλώνει και το όνομα, για λεπτούς ουρανίσκους. «Κύριοι, είναι Μεξικάνα, είναι προκλητική και είναι συναρπαστική», έγραφε χαρακτηριστικά το 1953 στο τεύχος του Δεκεμβρίου το περιοδικό Esquire. Με την κλασική συνταγή να ζητά δυο μέρη τεκίλα λευκή, ένα μέρος χυμό λάιμ και ένα μέρος λικέρ πορτοκάλι (π.χ. Cointreau), μαζί με αλάτι στο χείλος του ποτηριού Coupette, οι εκδοχές για την παρασκευή της ποικίλλουν. Πέρα από την κλασική, υπάρχει η frozen, καθώς και η Margarita on ice, ενώ στην Tommy’s εκδοχή της, το λικέρ πορτοκάλι αντικαθίσταται από σιρόπι αγαύης. Εξού, ενδεχομένως, και η συνήθεια των κορυφαίων μπάρμαν να δοκιμάζουν την Margarita προτού την σερβίρουν, ώστε να διορθώσουν την γεύση της, ανάλογα με τις προτιμήσεις του εκάστοτε πελάτη.
Τα παραπάνω είναι μια μικρή σταχυολογική παρουσίαση των καλύτερων και κλασικών κοκτέιλ που παραμένουν επίκαιρα και εξαιρετικά δημοφιλή μέχρι και σήμερα. Αρκεί να είμαστε τολμηροί να δοκιμάσουμε νέες γεύσεις, συνδυασμούς υλικών που φαινομενικά δεν μας ταιριάζουν και κάπως έτσι, ίσως βρεθούμε —με την πρώτη γουλιά— πλάι σε μια παραλία, ένα ζεστό καλοκαιρινό μεσημέρι, σε κάποιο ελληνικό νησί. Φυσικά, πάντα με μέτρο και υπευθυνότητα!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Twenty of London’s finest bars coming together in a beautiful private garden in central London., cocktailsinthecity.com, διαθέσιμο εδώ
- Ο γλυκόπικρος οδηγός του Negroni, esquire.com.gr, διαθέσιμο εδώ
- Η συναρπαστική ιστορία του μοχίτο, huffingtonpost.gr, διαθέσιμο εδώ
- Τα 50 Καλύτερα Κλασικά Κοκτέιλ όλων των εποχών, bitterbooze.com, διαθέσιμο εδώ
