Του Παναγιώτη Βασιλείου,
Roger Federer: Μία προσωπικότητα από τις πλέον επιδραστικές στην ιστορία του παγκόσμιου τένις. Από πολλούς θεωρείται ως ο κορυφαίος τενίστας της τελευταίας εικοσαετίας, έχοντας κατακτήσει 20 τίτλους Grand Slam και 105 τίτλους συνολικά. Έτσι, είναι ο τρίτος τενίστας σε τίτλους Grand Slam, μετά τους Nadal (22) και Djokovic (21) και ο δεύτερος σε συνολικούς τίτλους, μετά τον Connors (109).
Ο Ελβετός ξεχώρισε πρωτίστως για το συνδυασμό της άριστης τεχνικής κατάρτισης του στα χτυπήματά του (κάνοντας σήμα κατατεθέν του το serve and volley και το one-handed backhand) και των αθλητικών προσόντων του, όπως η ταχύτητα και η πλαστικότητα στις κινήσεις του. Όλα αυτά, υπό την καθοδήγηση ενός εξαιρετικά διαυγούς τενιστικού μυαλού, το οποίο του επιτρέπει να «χτίζει» με μαεστρία τους πόντους του και να διαβλέπει τις κινήσεις των αντιπάλων του. Τέλος, πρέπει να επισημάνουμε και το αθλητικό του ήθος και την —πάντα σεβάσμια— συμπεριφορά απέναντι στους άλλους αθλητές.
Η καριέρα του ζωντανού θρύλου του αθλήματος ως επαγγελματία στο ATP Tour ξεκινά το 1998. Το 1999 κλείνει τη χρονιά στην πρώτη εκατοντάδα της παγκόσμιας κατάταξης. Το 2000 καταλαμβάνει την 4η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες και αγωνίζεται στον πρώτο τελικό της καριέρας του στο τουρνουά της Μασσαλίας, τον οποίο και χάνει. Η ανοδική πορεία του συνεχίζεται, καθώς τελειώνει στην πρώτη 30αδα τη σεζόν. Το 2001 θα κερδίσει τον 1ο τίτλο της καριέρας του στο τουρνουά του Μιλάνο και θα πετύχει μια τεράστια νίκη-σταθμό στην καριέρα του, απέναντι στον —7 φορές πρωταθλητή του Wimbledon— Pete Sampras στα προημιτελικά του ίδιου τουρνουά. Το 2002 κατακτά τίτλους και φτάνει στο νούμερο 6 της κατάταξης. Το 2003 κατακτά το πρώτο από τα πολλά Grand slam που θα ακολουθούσαν στο Wimbledon.
Συνεχίζοντας με την ίδια ζέση, το 2004 κερδίζει ξανά το αγγλικό Grand slam, αλλά και το US Open, σε μια χρονιά επιβλητικής κυριαρχίας, την οποία τελείωσε και στο Νούμερο 1. Το 2005 υπερασπίζεται και τους 2 τίτλους που κατείχε απέναντι σε Roddick και Agassi αντίστοιχα, εδραιώνοντας την κυριαρχία του, συγκεκριμένα με την νίκη του απέναντι στον Agassi, η οποία και σηματοδότησε την αλλαγή φρουράς. Το 2006 είναι η κορυφαία χρονιά της καριέρας του, το απόγειο της κυριαρχίας του, καθώς αγωνίζεται στους τελικούς και των 4 Grand Slam κερδίζοντας 3 εξ αυτών (Αυστραλιανό Open, Γουίμπλεντον και US Open), χάνοντας μόνο από το βασιλιά του χώματος Rafael Nadal στο Roland Garros.
Το 2007 επαναλαμβάνει ακριβώς την ίδια πετυχημένη χρόνια με την περυσινή, κερδίζοντας 3 τίτλους και κάνοντας ρεκόρ συνεχόμενων εβδομάδων στο Νούμερο 1. Είναι ο μοναδικός που έχει κατακτήσει 3 τίτλους σε 3 σεζόν. Το 2008 κατέκτησε για πέμπτη συνεχόμενη φορά το US Open και έτσι έγινε ο πρώτος τενίστας στην ιστορία με 5 Wimbledon και US Open. Ο τελικός του Αγγλικού Grand Slam εκείνης της σεζόν, τον οποίο έχασε από τον Nadal, θεωρείται ως ο κορυφαίος της ιστορίας. Το 2009 κερδίζει το παρθενικό και μοναδικό του Roland Garros, ενώ επιστρέφει στο θρόνο του στο Wimbledon. Με την κατάκτηση αυτή φτάνει τα 15 Grand Slams και ξεπερνά τον Pete Sampras στις περισσότερες κατακτήσεις.
Η αρχή της νέας δεκαετίας τον βρίσκει νικητή στο Αυστραλιανό Open για 4η φορά, απέναντι στον Andy Murray, ενώ το 2012 κατακτά το 7ο Wimbledon, Αργυρό Ολυμπιακό μετάλλιο και επιστρέφει στο Νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης.
Το 2013 ξεκινούν τα προβλήματα για τον 32χρονο —τότε— Ελβετό. Τραυματισμός στη μέση τον οδηγεί σε μια κακή σεζόν. Το 2014 και το 2015 θα αγωνιστεί σε 3 τελικούς Grand Slams, τους οποίους θα χάσει και τους 3 από τον κυρίαρχο τότε Σέρβο Novak Djokovic. Το 2016 το καταπονημένο σώμα του 35χρονου Federer τον οδηγεί σε εξάμηνη αποχή μετά από εγχείρηση στο γόνατο και νέα προβλήματα στη μέση.
Ωστόσο, ακολουθεί χρόνια αναγέννησης. Νικά τον Nadal για το 5ο Αυστραλιανό Open και τον Čilić για την 8η νίκη-ρεκόρ στο Wimbledon. Τον Čilić θα νικήσει και την επομένη χρονιά στην Αυστραλία, όπου θα κατακτήσει τον τελευταίο ως τώρα Grand Slam τίτλο της καριέρας του και 20ο συνολικά, ενώ θα επιστρέψει στο Νούμερο 1. Από το 2019 και τον χαμένο τελικό του Wimbledon από τον Djokovic ως σήμερα αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά ζητήματα τραυματισμών που δεν του έχουν επιτρέψει να παίξει τένις στο επίπεδο που μας είχε συνηθίσει.
Η επιστροφή του αναμένεται το φθινόπωρο του 2022, μετά από 1,5 χρόνο παντελούς αποχής, για να αγωνιστεί σε ορισμένα τουρνουά, όπως αυτό της γενέτειράς του Βασιλείας. Εκεί φαίνεται μάλιστα πως θα αποχαιρετήσει τους χιλιάδες φαν του, πριν τη διαφαινόμενη απόσυρσή του.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Roger Federer, atptour.com, διαθέσιμο εδώ
