Της Δήμητρα Καλυκάκη,
Η σημαδιακή και καθοριστική μοίρα των δύο ηρώων προδίδεται –πριν καν ξεκινήσει να διαδραματίζεται η ιστορία τους– από το οικογενειακό τους δέντρο. Αρχικά, υπήρξαν απόγονοι του Αινεία, τις περιπέτειες του οποίου μπορεί να διαβάσει κανείς στην Αινειάδα του Βιργιλίου. Μητέρα τους ήταν η Εστιάδα Ρέα Συλβία, όμως, το όνομα του πατέρα διαφέρει ανά τις μυθολογικές εξιστορήσεις. Έχουν ειπωθεί ονόματα θεών και ηρώων, όπως ο Ηρακλής ή ο Άρης, ενώ πολλές φορές η ταυτότητα του άντρα παραμένει άγνωστη. Το θέμα ήταν πως για κάθε Εστιάδα παρθένα που διατηρούσε σεξουαλικές επαφές εκτός γάμου, η τιμωρία ήταν θάνατος. Όμως, ο βασιλιάς Αμούλιος, έχοντας ακούσει τις τρομερές ιστορίες για τη θεϊκή φύση του άντρα που συνευρέθηκε η Ρέα, τρομοκρατήθηκε μήπως οι θεοί θυμώσουν μαζί του, επειδή έβλαψε παιδί δικό τους καρπού.
Διέταξε, λοιπόν, να φυλακίσουν τη γυναίκα και έβαλε έναν υπηρέτη του να αφήσει τα παιδιά στον ποταμό Τίβερη. Θεώρησε πως ίσως με αυτόν τον τρόπο θεωρηθεί πως τα παιδιά χάθηκαν από φυσικά αίτια και γλιτώσει την τιμωρία των θεών. Όταν, όμως, ήρθε η στιγμή ο υπηρέτης να αφήσει τα παιδιά, σκέφτηκε, με τη σειρά του, πως εάν οι φήμες αποδειχτούν αληθινές, θα θεωρηθεί ο ίδιος υπαίτιος για τον θάνατο των παιδιών, γεγονός που μπορεί να τον οδηγήσει σε άσχημη κατάληξη. Γι’ αυτό έβαλε τα παιδιά σε ένα καλάθι και το άφησε στην κρίση του ποταμού.
Ο ποτάμιος θεός οδήγησε με ήρεμη ροή το καλάθι πάνω σε μια συκιά που βρισκόταν στον Παλάτινο λόφο. Από εκεί, τα πήρε στη προστασία της μια λύκαινα και τα μεγάλωσε σαν δικά της παιδιά μέσα σε μια σπηλιά για λίγο καιρό, σώζοντας τα βρέφη. Αυτή η ιστορία είναι διεθνώς γνωστή σαν μια από τις πιο τρυφερές ιστορίας ενός άγριου ζώου, που όχι μόνο δεν σκοτώνει, αλλά φροντίζει δύο νεογέννητα μωρά. Μετά, τα ανακάλυψε ένας βοσκός και ανέλαβε την ανατροφή τους μαζί με τη γυναίκα του. Οι δύο νέοι μεγαλώνοντας έγιναν βοσκοί. Όμως, μια μέρα –πάνω σε έναν καυγά με κάτι βοσκούς του βασιλιά Αμουλίου– ο Ρέμος φυλακίστηκε και μεταφέρθηκε στο παλάτι. Τότε, ο Ρωμύλος, αφού μάζεψε μια ομάδα βοσκών, απελευθέρωσε τον αδερφό του και σκότωσε τον βασιλιά Αμούλιο.
Μετά το τραγικό συμβάν, οι κάτοικοι πρότειναν στα δύο αδέρφια να γίνουν εκείνοι βασιλιάδες της πόλης. Εκείνοι αρνήθηκαν, αποκατέστησαν για βασιλιά τον Νουμίτορα και ξεκίνησαν μια αναζήτηση για να βρουν το ιδανικό μέρος να ιδρύσουν το δικό τους βασίλειο. Ωστόσο, διαφώνησαν έντονα, καθώς ο Ρωμύλος ήθελε να ιδρύσουν την αυτοκρατορία στον Παλατίνο λόφο, ενώ ο Ρέμος στον Αβεντίνο λόφο. Κατέφυγαν, τότε, στη λύση της προφητείας, για να διευθετηθεί η διαφωνία τους. Διάλεξαν ο καθένας έναν ιερό χώρο, ώστε να παρατηρήσουν από ένα πτηνό. Σύμφωνα με το Augury, τον τύπο προφητείας που επέλεξαν, όποιος έβλεπε τα περισσότερα πτηνά ήταν ο νικητής.
Ο Ρέμος ανέφερε πως είδε έξι πτηνά, ενώ ο Ρωμύλος δώδεκα. Ο Ρέμος, όμως, δεν δέχτηκε τη νίκη του αδερφού του και υποστήριξε σαν επιχείρημα πως είδε πρώτος τα πτηνά. Ο Ρωμύλος, παρόλα αυτά, ευχαριστημένος από την έκβαση της προφητείας, ξεκίνησε να χτίζει τα τείχη στον Παλατίνο λόφο. Ο Ρέμος για να υποβαθμίσει τη προσπάθεια του αδερφού του, ανέβηκε πάνω στα τείχη και έκανε υποτιμητικά άλματα από εκεί. Στο σημείο αυτό, οι διηγήσεις διαφέρουν, αν και η κατάληξη είναι μια. Ο Ρέμος βρίσκει τραγικό θάνατο και η Ρώμη ιδρύεται. Χρονολογούνται και τα δύο στις 21 Απριλίου 753 π.Χ. Η πόλη έλαβε το όνομα από τον ιδρυτή της, Ρωμύλο. Για τον θάνατο του Ρέμου άλλοι γράφουν πως τον σκότωσε ο αδερφός του για την ασέβεια και την κοροϊδία που επέδειξε, άλλοι πως σκοτώθηκε μόνος από την πτώση και, τέλος, κάποιοι ισχυρίζονται πως δολοφονήθηκε από έναν ακόλουθο του Ρωμύλου.
Η ιστορία της βασιλείας του Ρωμύλου αποδείχθηκε μεγάλη, καθώς κυβέρνησε για πάρα πολλά χρόνια. Αναφορές για τον θάνατο του Ρωμύλου υπάρχουν πολλές. Σύμφωνα με έναν μύθο, ο Ρωμύλος εξαφανίστηκε σε μια καταιγίδα ή ανεμοστρόβιλο. Υπήρξαν κάποιοι που υποστήριξαν πως τον είδαν να ανεβαίνει στους ουρανούς για να θεοποιηθεί. Όποια κι αν ήταν η κατάληξή του, οι κάτοικοι τον λάτρεψαν και του απέδωσαν, μετά τον χαμό του, το όνομα «Κυρίνος». Επιπλέον, η μορφή της λύκαινας έμεινε σαν σύμβολο της Ρώμης. Για την ακρίβεια, υπάρχει μια ορειχάλκινη λύκαινα στο Μουσείο Καπιτωλίου που θηλάζει δύο μικρά μωρά, τα οποία δεν είναι άλλα από τον Ρωμύλο και τον Ρέμο.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Romulus and Remus, worldhistory.org, Διαθέσιμο εδώ
- Ρωμύλος και Ρέμος, arxaia-ellinika.com, Διαθέσιμο εδώ
