Της Κατερίνας Φαΐλι,
1960: Μπαίνει σε τροχιά ο πρώτος τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος, ο Έκο 1. Ο Echo ήταν ένας παθητικός δορυφόρος επικοινωνιών, που αντανακλούσε ραδιοφωνικά σήματα και σήματα ραντάρ ως περιορισμένος αναμεταδότης επικοινωνιών. Ο δορυφόρος είχε διάμετρο 30,5 μέτρων και ζύγιζε 68 κιλά. Τον σχεδιασμό του δορυφόρου ανέλαβε η ομάδα Διαστημικών Οχημάτων του Ερευνητικού Κέντρου Langley της NASA και την κατασκευή η General Mills της Μινεάπολης της Μινεσότα. Η σφαίρα, με την ονομασία “Echo”, φουσκώθηκε με τη χρήση ενός φυσητήρα που ήταν συνδεδεμένος με τον δορυφόρο μέσω ενός σωλήνα. Σαράντα χιλιάδες λίβρες (18.144 kg) αέρα απαιτούνταν για να φουσκώσει η σφαίρα στο έδαφος, ενώ σε τροχιά χρειαζόταν μόνο μερικές λίβρες αερίου για να διατηρηθεί φουσκωμένη. Για να διατηρηθεί η σφαίρα φουσκωμένη παρά τις διατρήσεις από μετεωρίτες και τη διαπερατότητα του δέρματος, ενσωματώθηκε στο εσωτερικό του δορυφόρου ένα σύστημα αερίου αναπλήρωσης με τη χρήση εξατμιζόμενου υγρού ή κρυστάλλων ενός στερεού που υπολείπεται. Επίσης, για ένα χρονικό διάστημα ο δορυφόρος χρησιμοποιήθηκε για την καταγραφή των μεταβολών της πυκνότητας του αέρα στην κορυφή της ατμόσφαιρας, ακολουθώντας τις ιδιοτροπίες της τροχιάς του.
1984: Πραγματοποιείται η Τελετή Λήξης των 23ων Ολυμπιακών αγώνων στο Λος Άντζελες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Κάθε χρόνο διεξαγωγής των Ολυμπιακών αγώνων, το σβήσιμο της ολυμπιακής φλόγας πραγματοποιείται στην Τελετή Λήξης. Η Τελετή Λήξης, συνοδεύεται κάθε φορά από ένα φαντασμαγορικό και εντυπωσιακό κλείσιμο, το οποίο αναλαμβάνει η χώρα στην οποία έχει ανατεθεί η διοργάνωση και η φιλοξενία των Ολυμπιακών αγώνων της εκάστοτε χρονιάς. Η Τελετή Λήξης του 1984, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ, διέφερε από κάθε άλλη τελετή. Κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της τελετής, εμφανίζεται από τον ουρανό, απρόσμενα, ένα έντονο φως το οποίο προερχόταν από ένα διαστημικό σκάφος. Η είσοδος του διαστημόπλοιου συνοδεύονταν από την ανάλογη μουσική υπόκρουση και ηχητικά εφέ. Στη συνέχεια, αποκαλύπτεται ένα εξωγήινο πλάσμα με λευκή στολή και με έξι, πολύ μακριά δάχτυλα ανά χέρι. Ο ρεαλισμός που προσδίδονταν στο θέαμα μέσω των ειδικών εφέ, συνδυαστικά με τη φόρτιση που επικρατούσε, είχε ως αποτέλεσμα πολλοί να θεωρήσουν αληθινές τις εικόνες που εκτυλίσσονταν μπροστά τους. Με τους θεατές να δυσκολεύονται να πιστέψουν πως το θέαμα δεν ήταν αληθινό, προκλήθηκε πανικός και τρόμος, καθώς το σόου προσλήφθηκε ως εξωγήινη εισβολή με την Τελετή Λήξης του 1984 να βρίσκεται για αρκετό καιρό στο επίκεντρο της επικαιρότητας και προβληματισμού.
1988: Παρουσιάζεται για πρώτη φορά στους κινηματογράφους η ταινία «Ο Τελευταίος Πειρασμός», που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη. Την μεταφορά του μυθιστορήματος στον κινηματογράφο πραγματοποίησε με επιτυχία ο σκηνοθέτης Martin Scorcese. Πρόκειται για μια δραματική ταινία, που μεταφέρει στην οθόνη έναν εξαιρετικά ανθρώπινο Χριστό, ο οποίος προκειμένου να αποφύγει την σταύρωση και να γλυτώσει το μαρτύριό του, μπαίνει στον πειρασμό να αρνηθεί την θεϊκή υπόστασή του. Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάζεται η ιστορία του Ιησού με ιδιαίτερη εστίαση στα τελευταία χρόνια της ζωής του με τη διαφορά ότι ο Χριστός εμφανίζεται ως ένας απλός μαραγκός με ανθρώπινες αδυναμίες, που αρνείται να επιτελέσει την αποστολή του, την ανθρώπινη σωτηρία. Η πρωτόγνωρη αυτή αποτύπωση του προσώπου του Χριστού και η διαφορετική αντιμετώπιση των ευαγγελικών αφηγήσεων αρχικά στο βιβλίο και στη συνέχεια στην ταινία, προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις στο κοινό, ιδιαίτερα στους φανατικά χριστιανούς. Ο Καζαντζάκης κατηγορήθηκε ως ιερόσυλος από την εκκλησία, κινδύνευσε να αφοριστεί, ενώ η ταινία απαγορεύτηκε με το 2004 να ματαιώνεται η προβολή της στην τηλεόραση, ύστερα από παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Echo, britannica.com, διαθέσιμο εδώ
- Ολυμπιακοί Αγώνες: Γιατί η τελετή λήξης του 1984 στο Λος Άντζελες σκόρπισε τρόμο σε όλο τον κόσμο;, pronews.gr, διαθέσιμο εδώ
- Ο τελευταίος πειρασμός, athinorama.gr, διαθέσιμο εδώ
- Ο Τελευταίος Πειρασμός (1988), serendipistas.gr, διαθέσιμο εδώ
