Της Στέλλας Πετρακάκη,
Είναι γεγονός πως μια συγγνώμη ποτέ δεν είναι αρκετή για το κλείσιμο σοβαρών ζητημάτων, πόσο μάλλον ζητημάτων πολιτικής σχετικά με εγκλήματα πολέμου. Θα αναρωτηθεί κανείς, μα σε ποια άλλα εγκλήματα πολέμου αναφέρεται το παρόν άρθρο, αν όχι αυτά της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας; Σε αυτό το σημείο αξίζει να πραγματοποιηθεί μια αναδρομή στο παρελθόν, σε εκείνο το σκοτεινό σημείο της Iστορίας που ονομάζεται αποικιοκρατία. Και μόνο η έννοια του όρου, το νόημα, τα αποτελέσματα και το άρτιο περιτύλιγμα στο οποίο παρουσιάστηκε στον υπόλοιπο κόσμο, προκαλεί αφάνταστο πόνο και δυσοίωνες μνήμες για εκείνη την εποχή στα μέσα του προηγούμενου αιώνα.
Η αποικιοκρατία, αρχικά, προετοίμασε το έδαφος στα αφρικανικά κράτη, τοποθετώντας κυβερνήσεις – μαριονέτες, ώστε να εξυπηρετούν συμφέροντα και να εμφυτευτεί το αίσθημα της στρατιωτικής ενίσχυσης, της παροχής ασφάλειας και σταθερότητας στα εδάφη. Κατά την επίσημη εκδοχή, οι αποικιοκρατικές δυνάμεις σκόπευαν να φέρουν την ανάπτυξη και την πρόοδο σε περιοχές που ήταν αδύνατον να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των πολιτών αυτόνομα. Ήταν καθήκον τους να δώσουν μια χείρα βοηθείας σε αμάχους, αλλά και να εξαϋλώσουν απολυταρχικές ενώσεις. Η πραγματική αιτία, ωστόσο, για την οποία εκτελέστηκαν οι ενέργειες των αποικιοκρατικών δυνάμεων ήταν μόνο για την ενίσχυση του «ιμπεριαλιστικού εγώ» κυρίως της Γαλλίας, το οποίο πραγματεύεται το παρόν άρθρο.
Ο λόγος, σε περίπτωση που δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής αντιληπτό, γίνεται για το κράτος του Καμερούν στην Αφρική, ύστερα από την επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου Emanuel Macron, με σκοπό να μπορέσει τόσο ο ίδιος όσο και η υπόλοιπη Γαλλία με τη σειρά της, να συμφιλιωθεί με το γεγονός πως, πράγματι, οι γαλλικές στρατιωτικές επιχειρήσεις χαρακτηρίστηκαν από κατάχρηση εξουσίας και εγκλημάτων πολέμου κατά αμάχων. Ανοιχτοί λογαριασμοί καλούνται να κλείσουν, ύστερα από αυτή τη σημαντική μετάβαση του Γάλλου Προέδρου στο Καμερούν, καθώς ο κύριος στόχος είναι η επανέναρξη των ερευνών στα αρχεία του αφρικανικού κράτους, για να ρίξουν φως στις φρικτές αιματοχυσίες της εποχής. Με το κλείσιμο του Ιουλίου και την επίσκεψη του Macron σε μια από τις πιο αιματοβαμμένες χώρες της Αφρικής, ίσως είναι η αρχή για την επαναπροσέγγιση των σχέσεων μεταξύ Γαλλίας και Καμερούν, όπου το όραμα είναι από κοινού, μια νέα σελίδα στη Σύγχρονη Ιστορία.
Όσο και να ακούγεται παράδοξο, η Γαλλία, ως κοινή παραδοχή, υποστηρίζει πως τα εγκλήματα πολέμου στο Καμερούν, που διαπράχθηκαν από την αποικιοκρατική δύναμη της Γαλλίας, δεν έχουν δει το φως της ημέρας. Έως σήμερα, οι Γάλλοι πολίτες δεν είχαν μια συγκροτημένη εικόνα για το τι ακριβώς συνέβη μερικά χιλιόμετρα μακριά από την Ευρώπη. Είναι γεγονός πως χωρίς την απαραίτητη πληροφόρηση δεν μπορεί να αντέξει ο ανθρώπινος νους τις αλλεπάλληλες σφαγές και τις επιθέσεις σε αμάχους κατά τη διάρκεια εγκατάστασης ενός ξένου status quo στις αφρικανικές περιοχές. Αυτό, ωστόσο, ενστερνιζόταν μέχρι τη στιγμή που στις τηλεοπτικές οθόνες εμφανίστηκαν οι πρώτες επιθέσεις στο ουκρανικό έδαφος από τις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης στο Καμερούν, ο Emanuel Macron δεν παρέλειψε να κατακρίνει τη στάση της Ρωσίας απέναντι στις υπόλοιπες χώρες, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ευρύτερες εξαγωγές της. Κατηγορείται έντονα ως ιθύνων νους για την επισιτιστική και ενεργειακή κρίση που αντιμετωπίζει ο πλανήτης το παρόν διάστημα, όπως και θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει στο άμεσο μέλλον. Ακόμα, ο Macron τόνισε πως η Ρωσία είναι, και πρέπει να είναι, μια από τις τελευταίες αποικιακές, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που συναντά ο κόσμος. Είναι γεγονός πως το Καμερούν, όπως και πολλά αφρικανικά κράτη, βρίσκονται αντιμέτωπα με τρομακτικές ελλείψεις σε προϊόντα, καθώς οι επιθέσεις σε ουκρανικά λιμάνια από τη Ρωσία έχουν διαταράξει τον παγκόσμιο ανεφοδιασμό τροφίμων. Παρά ταύτα, ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών, Sergey Lavrov, αποτινάσσει τις ευθύνες από πάνω του και από τη ρωσική ηγεσία, δηλώνοντας πως σε καμία περίπτωση δεν είναι υπαίτιοι για την παγκόσμια κρίση.
Είναι τρομακτικό το γεγονός ότι η Ιστορία δύναται να επαναληφθεί ανά τους αιώνες, συμφωνώντας πάντα με τα υπάρχοντα δεδομένα κάθε εποχής. Είναι ακόμα πιο τρομακτικό, ωστόσο, το γεγονός ότι με κάθε επανάληψή της απορροφά καινούρια δεδομένα, βρίσκει νέα και φρέσκια δύναμη και η σύγκριση καθίσταται πολλές φορές δύσκολη με άλλες εποχές. Είναι δυνατή, λοιπόν, η αποτροπή των γεγονότων ή το ουσιαστικό κώλυμα εμπεριέχεται στην ικανότητα αντιμετώπισης παγκόσμιων προβλημάτων; Η Ιστορία θα το δείξει, είθε να συμβεί σύντομα και αποτελεσματικά.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Μακρόν: Μία από τις τελευταίες αποικιακές, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις η Ρωσία, Capital.gr, διαθέσιμο εδώ
- Απολογία Μακρόν στο Καμερούν: Μίλησε για “σφαγές” και “αγριότητες” από Ντε Γκολ και Φοκάρ, HUFFPOST, διαθέσιμο εδώ
- Françafrique is back: Macron’s visit to Cameroon signals Colonisation 2.0 Vava Tampa, The Guardian, διαθέσιμο εδώ
