Του Δημήτρη Άγα,
Η K.G.B., που σήμαινε «Επιτροπή για την Κρατική Ασφάλεια», ήταν η υπηρεσία ασφαλείας της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1954 και το 1991, μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, άλλαξε την ονομασία της σε F.S.B. Λειτουργούσε ως η ασπίδα και το σπαθί της χώρας, τα οποία αποτυπώνονταν στο σήμα της. Η υπηρεσία συγκέντρωνε πληροφορίες τόσο σχετικά με το εσωτερικό της χώρας όσο και με το εξωτερικό, αφού λειτουργούσε ως μυστική αστυνομία και ασχολούνταν με τη φύλαξη των συνόρων.
Η K.G.B. έφτασε σε σημείο να θεωρείται η μεγαλύτερη μυστική υπηρεσία του κόσμου και αριθμούσε, σύμφωνα με αρχεία του Κομμουνιστικού Κόμματος, κάτι παραπάνω από 480.000 άτομα προσωπικό, εκ των οποίων οι 200.000 ήταν συνοριοφύλακες. Η οργάνωση αυτή ήταν πανίσχυρη και μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα και τον στρατό εξουσίαζαν τη Σοβιετική Ένωση, σχηματίζοντας μια ανίκητη ομάδα για πολλά χρόνια.
Η σοβιετική μυστική υπηρεσία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να φτάσει η Σοβιετική Ένωση σε σημείο να κοντράρει τις Η.Π.Α. σε ισχύ για τα περισσότερα από τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Η εξαιρετική της οργάνωση και οι πληροφορίες που συγκέντρωναν οι πράκτορές της επέτρεψαν στη χώρα να γίνει πυρηνική δύναμη αντάξια των Η.Π.Α. και, μάλιστα, να γίνει η Σοβιετική Ένωση η πρώτη χώρα που στέλνει άνθρωπο στο διάστημα, με τον Yuri Gagarin το 1961. Με τις επιστημονικές πληροφορίες που συνέλλεγαν οι πράκτορες της υπηρεσίας, οι Σοβιετικοί μπόρεσαν να ακολουθήσουν τις Η.Π.Α. στον εξοπλιστικό τομέα και, μάλιστα, πολλές φορές να τις ξεπεράσουν, δημιουργώντας πανίσχυρα υποβρύχια, αεροπλάνα και πυραύλους.
Για να καταφέρει η K.B.G. να γίνει τόσο ισχυρή, χρειάστηκε, φυσικά, να γίνει αδυσώπητη. Συλλάμβανε, βασάνιζε και σκότωνε πολλές φορές ανθρώπους, ώστε να αποσπάσει πληροφορίες και να πετύχει τους σκοπούς της. Ο ανθρωπιστικός παράγοντας απουσίαζε, όπως, άλλωστε, συμβαίνει πάντα, όταν πρόκειται για κρατικά συμφέροντα. Είχε, επίσης, παρεισφρήσει ακόμα και στη C.I.A., όντας συχνά ένα βήμα μπροστά της. Σε αντίθεση με τη C.I.A., η K.G.B. δρούσε κυρίως εντός των συνόρων και εναντίον Σοβιετικών. Οι πράκτορές της δεν δίσταζαν να δράσουν και εναντίον διάσημων, που ασκούσαν κριτική στο Σοβιετικό καθεστώς. Τέτοια παραδείγματα ήταν ο συγγραφέας Alexandr Solzhenitsyn, ο οποίος συνελήφθη, φυλακίστηκε και εξορίστηκε στο εξωτερικό, αλλά και ο φυσικός Andrei Sakharov, τον οποίο απήγαγαν και οδήγησαν σε νοσοκομείο, όπου τον έδεσαν σε κρεβάτι και τον βασάνιζαν.
Παρά την ισχύ της, η K.G.B. τυπικά «έπεσε» και αυτή μαζί με τη Σοβιετική Ένωση το 1991, όμως, στην πραγματικότητα μετονομάστηκε σε F.S.B., συνεχίζοντας κανονικά μέχρι σήμερα το έργο της και παίζοντας καθοριστικό ρόλο στη μεγάλη ισχύ της Ρωσίας. Όσον αφορά το τυπικό σκέλος, πάντως, η K.G.B. έπεσε λόγω της ανεπαρκούς, πλέον, γραφειοκρατικής της οργάνωσης, η οποία δεν τη βοήθησε να επιβιώσει. Ακόμα, στην υπηρεσία υπήρχε μεγάλη διαφθορά, ενώ πολλοί πράκτορες αυτομόλησαν στις Η.Π.Α. Η παρακμή και πτώση της K.G.B. ήταν προφανείς και χρειάστηκαν αρκετά χρόνια και, συγκεκριμένα, η άνοδος του Putin στην εξουσία, ώστε η F.S.B. να αποκτήσει λίγη από την αίγλη του παρελθόντος και να θυμίσει την εποχή της ακμής της K.G.B.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Creation and role of the KGB, Britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
- How the KGB silenced dissent during the Soviet era, History.com, Διαθέσιμο εδώ
