Της Δήμητρας-Κωνσταντίνας Μπαλόκα,
Η πρόσφατη ανατροπή της αρχικής απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου της Αμερικής στην υπόθεση Roe v. Wade, σύμφωνα με την οποία κρινόταν συνταγματικό το δικαίωμα στην άμβλωση, είναι φανερό ότι πήρε τεράστιες διαστάσεις και δικαίως. Αξίζει, ωστόσο, να γίνει αναφορά στον τρόπο που διεξάγονταν οι αμβλώσεις (οι οποίες γίνονταν και θα γίνονται) πριν την ιστορική πρώτη απόφαση του ’73. Όπως πάντα, το κύριο πρόβλημα αντιμετώπιζαν οι γυναίκες από κατώτερα κοινωνικά στρώματα που δεν μπορούσαν να ταξιδέψουν σε χώρες που επιτρέπονταν οι εκτρώσεις και έτσι δοκίμαζαν την τύχη τους σε underground παράνομες δομές ή ακόμα χειρότερα, τις επιχειρούσαν μόνες τους με κάθε μέθοδο, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή. Περίπου 5.000 γυναίκες πέθαιναν κάθε χρόνο από αποτυχημένες αμβλώσεις. Ίσως, η pro-life λογική να μην καλύπτει τις δικές τους ζωές.
Αγανακτισμένη από το καταπιεστικό σύστημα, που μόνο τη ζωή δεν προστάτευε, η ακτιβίστρια Heather Booth, πρωτεργάτρια της κολεκτίβας Jane, παρείχε συμβουλευτικές υπηρεσίες στο δωμάτιο της φοιτητικής της εστίας. Όλα ξεκίνησαν, όταν η Heather βοήθησε φίλη της αδερφής της να πραγματοποιήσει ασφαλή άμβλωση το 1965. Το σύνθημα: ”Pregnant? Call Jane” βρισκόταν σε κάθε πίνακα ανακοινώσεων στο Σικάγο με τον αριθμό της οργάνωσης. Η ύπαρξη της κολεκτίβας ή, όπως επίσημα ήταν γνωστή, Συμβουλευτική Υπηρεσία Εκτρώσεων για τη γυναικεία απελευθέρωση διαδιδόταν από στόμα σε στόμα. Πρώην υποθαλπόμενες γυναίκες και όχι μόνο, γίνονταν εθελόντριες, επιμορφώνονταν και παρείχαν στήριξη με κάθε τρόπο σε νέες ασθενείς, ακολουθώντας τον χρυσό κανόνα να μεταχειρίζεσαι όπως θα ήθελες να σε μεταχειριστούν. Η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση της κολεκτίβας δημιούργησε ένα τεράστιο δίκτυο προστασίας των γυναικών, όταν η ίδια η πολιτεία τους απειλούσε τη ζωή.
Συνεργάτης της Jane, αρχικά, ήταν ο ακτιβιστής πολιτικών δικαιωμάτων Dr. T. R. M. Howard, ο οποίος διενεργούσε ασφαλείς εκτρώσεις. Με το σύστημά του να δίνουν μόνο ένα χαρτάκι με τη διεύθυνσή του, χωρίς αναφορά του ονόματός του, σώθηκαν δεκάδες γυναικείες ζωές. Το δίκτυο παρείχε τουλάχιστον 11.000 ασφαλείς εκτρώσεις με το διαπραγματεύσιμο αντίτιμο των 500 δολαρίων.
Το πελατολόγιό τους τεράστιο, στην οργάνωση κατέφευγαν σύζυγοι δικαστών, αστυνομικών, πολιτικών, οι οποίοι, όπως φαίνεται, είχαν πρόβλημα με την ιατρική αυτή υπηρεσία, μόνο εάν επρόκειτο για τη μακρινή σε αυτούς γυναικεία λαϊκή μάζα. Εχθρός τους, εκτός από την αστυνομία, και η μαφία του Σικάγο. Η λειτουργία της οργάνωσης έληξε με τη σύλληψη των ηγετικών μελών. Κάθε μία από τις “Janes” απειλούνταν με 110 χρόνια κάθειρξη. Η απόφαση ορόσημο, όμως, του Ανώτατου Δικαστηρίου Roe v. Wade προκάλεσε την απαλλαγή τους από τις κατηγορίες.
Στιγματισμός των μόνων μητέρων, έλλειψη σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, ακριβή αντισύλληψη, ελλιπείς δομές στήριξης μετά τη γέννηση, απάνθρωπες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες, παράγοντες που δεν ευνοούν και πολύ την αύξηση των γεννήσεων, κάτι που ίσως οι αιώνιοι προστάτες του «αγέννητου παιδιού» θα πρέπει να λάβουν υπόψιν τους, πριν βιαστούν να επιβάλλουν περιορισμούς στο κατά τ’ άλλα συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος και της προσωπικότητας των ατόμων, το οποίο εφαρμόζεται τελικά μόνο όταν το άτομο αυτό είναι γένους αρσενικού.
Τελικά, η κολεκτίβα που απαριθμούσε περίπου 100 γυναίκες-μέλη με την αυτοοργάνωσή της, στάθηκε αποτελεσματικότερη από το Κράτος και τους pro-lifers πολιτικούς του, ενώ φάνηκε για ακόμα μια φορά ότι οι εκτρώσεις δεν είναι ζήτημα προστασίας της ζωής, αλλά ζήτημα ελέγχου του γυναικείου σώματος, που δέχεται απανωτά χτυπήματα από την απαρχή της ιστορίας. Η διάσημη πλέον φράση ότι «αν οι άντρες μπορούσαν να κυοφορήσουν, θα μπορούσαν να κάνουν έκτρωση σε κάθε ATM», επιβεβαιώνεται συνεχώς.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Jane Collective, en.wikipedia.org, διαθέσιμο εδώ
- Jane: An Abortion Service, cwluherstory.org, διαθέσιμο εδώ
