Toυ Τάσου Μοσχονά,
Η Σάλι Ράιντ, φυσικός και αστροναύτισσα, έγραψε ιστορία το 1983, όταν έγινε η πρώτη Αμερικανίδα που ταξίδεψε στο διάστημα με το διαστημικό λεωφορείο Challenger. Στην πλούσια καριέρα της, «έσπασε το φράγμα» που απέτρεπε την παρουσία γυναικών στο διάστημα και αποτέλεσε πρότυπο για γενιές και γενιές επιστημόνων.
Η Ράιντ γεννήθηκε στο Encino της Καλιφόρνια στις 26 Μαίου 1951. Αν και κανένα μέλος της οικογένειάς της δεν ασχολιόταν με τις φυσικές επιστήμες, από μικρή ανέπτυξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την έρευνα και την εξερεύνηση του αγνώστου. Μετά από μια σύντομη καριέρα στο επαγγελματικό τένις, επέστρεψε στην Καλιφόρνια για να σπουδάζει φυσική και αγγλική φιλολογία στο φημισμένο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, ενώ το 1978 ολοκλήρωσε τις σπουδές της με διδακτορικό στη Φυσική.
Μετά από τόσο πλούσιες σπουδές, έκανε αίτηση για εργασία στη NASA, ώστε να γίνει αστροναύτισσα. Σε μια λίστα που περιλάμβανε χιλιάδες υποψηφίους, έγινε δεκτή ως μια από τις πρώτες 6 γυναίκες αστροναύτισσες στην ιστορία της NASA και ξεκίνησε εκπαίδευση το 1978. Η καριέρα της ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 σε διάφορα βοηθητικά πόστα επιτυχημένων αποστολών.
Το 1983, και σε ηλικία 32 χρονών, έρχεται η μεγάλη στιγμή της πρώτης διαστημικής της πτήσης. Ούσα η πρώτη Αμερικανίδα που ταξιδεύει στο διάστημα, η Ράιντ αποτέλεσε μέλος του πληρώματος του διαστημικού λεωφορείου Challenger. Η εκτόξευση έλαβε χώρα στις 18 Ιουνίου του 1983, για να επιστρέψει στη Γη μία εβδομάδα αργότερα. Η αποστολή είχε διάφορους στόχους, μεταξύ άλλων την ενεργοποίηση δορυφόρων για τον Καναδά και την Ινδονησία. Στην αποστολή αυτή έγινε, μάλιστα, και η πρώτη γυναίκα που χειρίστηκε ρομποτικό βραχίονα διαστημικού λεωφορείου.
Η Ράιντ έγραψε ιστορία, για ακόμα μια φορά, έναν χρόνο μετά, όταν έγινε η πρώτη Αμερικανίδα που συμμετείχε για δεύτερη φορά σε αποστολή του Challenger. Η αποστολή αυτή κράτησε 9 μέρες. Μετά και την απόλυτη επιτυχία αυτής, της ανατέθηκε μια ακόμα αποστολή, με εκτόξευση το 1986. Η καταστροφή, όμως, του Challenger το 1986 διέκοψε απότομα την εκπαίδευση και την προετοιμασία για το ταξίδι αυτό, και η Ράιντ πλέον θα καλείτο να αναλάβει έναν διαφορετικό ρόλο στη NASA.
Η επιρροή της ήταν καθοριστική, για την έρευνα των αιτιών που οδήγησαν στις καταστροφές των διαστημικών λεωφορείων του Τσάλεντζερ το 1986 και του Κολούμπια το 2003. Η προσφορά της στη NASA συνεχίστηκε το 2009, συμμετέχοντας στην επιτροπή Augustine, με στόχο τον προσδιορισμό των μελλοντικών στόχων του οργανισμού σχετικά με τα διαστημικά προγράμματα, αν και επισήμως αποχώρησε από αυτόν το 1989.
Σε ακαδημαϊκό επίπεδο, είχε μια αξιοζήλευτη πορεία, με παρουσία στο “International Security and Arms Control Center” του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, αλλά και με θέση καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Σαν Ντιέγκο. Το 2001, με τη σύντροφό της Tam O’ Shaughnessy δημιούργησαν τη “Sally Ride Science”, εταιρεία για την προώθηση των σπουδών επιστήμης, και την παρότρυνση νέων κοριτσιών να ασχοληθούν με αυτές. Ταυτόχρονη απασχόλησή της ήταν και η συγγραφή παιδικών βιβλίων σχετικών με το διάστημα και την επιστήμη.
Στις 23 Ιουλίου του 2012, και μετά από μάχη με τον καρκίνο του παγκρέατος, η Σάλι Ράιντ φεύγει από τη ζωή. Η Tam O’ Shaughnessy, στον επικήδειο λόγο για τη Ράιντ, αποκαλύπτει πως ήταν ομοφυλόφιλη, και πως οι δυο τους ήταν ζευγάρι για σχεδόν 30 χρόνια. Μέχρι σήμερα, η Σάλι Ράιντ αποτελεί τη μόνη αστροναύτισσα που έχει, έστω και με έμμεσο τρόπο, κάνει “coming out”.
Τα εμπόδια που κλήθηκε να ξεπεράσει η Ράιντ, στο δρόμο της για την καταξίωση στο χώρο των επιστημών και στη NASA ως γυναίκα και δη ομοφυλόφιλη γυναίκα έγιναν σχεδόν αμέσως αντιληπτά μετά τον θάνατό της. Ο τότε Αμερικανός Πρόεδρος Barack Obama, το 2013, της απονέμει μετά θάνατον το Προεδρικό Μετάλλιο της Τιμής, τη μεγαλύτερη διάκριση για Αμερικανό πολίτη. Η άνοδός της, η αφοσίωσή και η προσφορά της στην επιστήμη, αλλά και στην προσπάθεια να διευρυνθούν τα όρια που αποκλείουν τις γυναίκες από αυτήν την καθιστούν μια από τις μεγαλύτερες ηρωίδες του 20ου αιώνα, ένα πραγματικό πρότυπο αποφασιστικότητας και ανθρώπινης δύναμης, παρά τις αντιξοότητες.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Who was Sally Ride?, NASA, διαθέσιμο εδώ
- Sally Ride (1951-2012): American woman who shattered space ceiling, The New York Times, διαθέσιμο εδώ
- Sally Ride, Encyclopedia Britannica, διαθέσιμο εδώ
