Του Νικολάου Παχή,
1774: Υπογράφεται μία εκ των σημαντικότερων συνθηκών που άλλαξαν την τύχη της παρακμάζουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας: η Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή. Αυτή ήταν το αποτέλεσμα ενός ακόμη ρωσοτουρκικού πολέμου (από τους πολλούς που γνώρισε η Οθωμανική Αυτοκρατορία), ο οποίος, μάλιστα, χρησιμοποιήθηκε από τους Έλληνες ως πρόσχημα για εξέγερση. Στην τελευταία συνέδραμαν καθοριστικά οι αδελφοί Ορλώφ, για αυτό και ονομάστηκε Ορλωφικά. Η έκβαση αυτής της εξέγερσης δεν ήταν επιτυχής για τους Έλληνες, ωστόσο, η Ρωσία προξένησε αρκετές απώλειες στους Οθωμανούς, καταλαμβάνοντας, μάλιστα, τις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες (Μολδοβλαχία). Με τη Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, οι τελευταίες αποκτούσαν την αυτονομία τους και ο Χριστιανισμός κηρυσσόταν προστατευόμενη θρησκεία, με τη Ρωσία να αναλαμβάνει την ευθύνη για τη διασφάλιση του καθεστώτος αυτού. Παράλληλα, με μια τροπολογία που ενετάχθη πέντε χρόνια αργότερα, το 1779, προβλέφθηκε η ελευθερία διέλευσης πλοίων που έφεραν ρωσική σημαία, κάτι που εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το ελληνικό ναυτικό δυναμικό, προλειαίνοντας, έτσι, το έδαφος για την προετοιμασία του μεγάλου ξεσηκωμού, που θα ερχόταν σχεδόν μισό αιώνα αργότερα. Εν κατακλείδι, η συγκεκριμένη συνθήκη αποτέλεσε το πρώτο κεφάλαιο του διάσημου Ανατολικού Ζητήματος, το οποίο θα επιλυόταν οριστικά με την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το 1923.
1899: Γεννιέται ένας από τους διασημότερους συγγραφείς του περασμένου αιώνα, ο Ernest Hemingway. Από μικρή ηλικία είχε κλίση προς τη δημοσιογραφία, γράφοντας αρχικά στην εφημερίδα του σχολείου του και στη συνέχεια, στα δεκαεπτά του, στην εφημερίδα Kansas City Star, της γενέτειρας πολιτείας του. Το 1918, στάλθηκε στα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρετώντας ως τραυματιοφορέας για λογαριασμό του ιταλικού στρατού, από τον οποίο και τιμήθηκε με το Αργυρό Μετάλλιο Γενναιότητας. Με το τέλος του πολέμου, μετά από μια σύντομη παραμονή στις ΗΠΑ και τον Καναδά, εγκαταστάθηκε στη Γαλλία, μαζί με τη σύζυγό του και έπειτα στην Ισπανία. Εκεί έγραψε τα διάσημα βιβλία του Ο Ήλιος επίσης ανατέλλει, Άνδρες δίχως γυναίκες και Αποχαιρετισμός στα Όπλα, μια συνολική αποτίμηση όσων έζησε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ κάλυψε εκτενώς τον Ισπανικό Εμφύλιο, ως πολεμικός ανταποκριτής, κάτι που συνέχισε και κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αφού τελείωσε με τις περιπέτειες αυτές, το 1951 έγραψε το εμβληματικό έργο Ο Ηλικιωμένος και η Θάλασσα, το οποίο του χάρισε ένα βραβείο Πούλιτζερ και ένα Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1954. Ο Hemingway έφυγε από τη ζωή το 1961, έχοντας αφήσει μια εξαιρετικά πλούσια λογοτεχνική παρακαταθήκη.
1970: Ολοκληρώνεται το μεγαλύτερο έργο στην Αίγυπτο μετά τη Διώρυγα του Σουέζ, το Φράγμα του Ασσουάν. Η προσπάθεια για την κατασκευή του ξεκίνησε το 1960, όταν ο Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ αξιοποίησε τα έσοδα από την εθνικοποίηση της Διώρυγας του Σουέζ και δάνεια από την ΕΣΣΔ, ως αποτέλεσμα της άρνησης ενός μεγάλου δανείου από τις ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία (παρά τις εγγυήσεις του υπουργού Εξωτερικών Τζον Φόστερ Ντάλλες). Το έργο κόστισε συνολικά 1 δισεκατομμύριο δολάρια ΗΠΑ και ολοκληρώθηκε στις 21 Ιουλίου 1970, με τα εγκαίνια να πραγματοποιούνται τον Φεβρουάριο του 1971 από τον διάδοχο του Νάσερ, Ανουάρ Σαντάτ, ο οποίος έδωσε το όνομα του προκατόχου του στον ταμιευτήρα που δημιουργήθηκε ως απότοκο του φράγματος. Το Φράγμα του Ασσουάν έχει ύψος 111 μέτρα, παράγει 10 δισεκατομμύρια κιλοβατώρες τον χρόνο, ο ταμιευτήρας του διαθέτει 169 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού, τα οποία διατίθενται μέσω συμφωνιών μεταξύ Αιγύπτου και Σουδάν, ενώ συγκρατεί και τις πλημμύρες του ποταμού Νείλου, μειώνοντας, ωστόσο, την παραγωγικότητα της περιοχής γύρω από αυτόν, λόγω της συνεπαγόμενης έλλειψης ιλύος, η οποία μεταφέρεται με τις πλημμύρες. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο στον ταμιευτήρα όσο και στον Νείλο ευδοκιμούν πολλά είδη ψαριών του γλυκού νερού.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Hemingway, Nobelprize.org, διαθέσιμο εδώ
- Ernest Hemingway, Biography.com, διαθέσιμο εδώ
- Aswan High Dam, Britannica.com, διαθέσιμο εδώ
- Aswan High Dam completed, History.com, διαθέσιμο εδώ
- Goldschmidt Artthur, Ιστορία της Μέσης Ανατολής, Εκδόσεις Επίκεντρο, σελ. 333-334
