Της Δήμητρας Κούβελα,
Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1933 στην Αθήνα, στο Κολωνάκι. Τα παιδικά της χρόνια τα πέρασε στην Αθήνα και, αποφοιτώντας από το σχολείο, εισήχθη στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου εμφανιζόταν ως μέλος χορευτικών σχημάτων, αλλά λάμβανε μέρος και σε αρχαία δράματα. Μόλις αποφοίτησε από τη σχολή, ξεκίνησε να κάνει πιο αισθητή την παρουσία της στο χώρο του θεάτρου. Μία από τις πρώτες της συνεργασίες υπήρξε , το 1957, με το Ελεύθερο Θέατρο, ενώ έλαβε μέρος σε θεατρικά σχήματα στο Ακροπόλ, στα έργα «Η κυρία» και «Ρομάντζο μιας καμαριέρας», έργα του Σακελάριου-Γιαννακόπουλου.
Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση ως βοηθητική ηθοποιός στο έργο του Δημόπουλου «Χαρούμενο ξεκίνημα», παραγωγής Φίνος Φιλμ. Στο έργο αυτό έλαβε μέρος το 1954 ενώ ήταν ακόμη φοιτήτρια στη δραματική σχολή. Έναν χρόνο μετά, το 1958, εμφανίζεται στο κινηματογραφικό έργο του Κακογιάννη, με τίτλο «Το τελευταίο ψέμα», παραγωγής Φίνος Φιλμ, αυτή την φορά όχι ως κομπάρσος, αλλά ως ηθοποιός σε μικρό ρόλο.
Έπειτα, κατά την δεκαετία του ’60, και συγκεκριμένα από το 1963 και μετά, αρχίζει να πρωταγωνιστεί σε πολλές ελληνικές ταινίες, όπου συνεργάστηκε με πολλούς δημοφιλείς ηθοποιούς, όπως π.χ. τον Κούρκουλο, τον Παπαμιχαήλ κ.α. Οι ερμηνείες της ήταν εξαιρετικές, γι’ αυτό έγινε πολύ σύντομα δημοφιλής στο ευρύ κοινό. Κάποιες από τις ερμηνείες που ξεχώρισαν και έμειναν ανεξίτηλες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ήταν στις ταινίες: «Κόκκινα Φανάρια» του Β. Γεωργιάδη (1963, Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης), «Χωρίς Ταυτότητα» (1963, Φίνος Φιλμ), «Πολύ Αργά για Δάκρυα» του Γ. Δαλιανίδη (1968, Φίνος Φιλμ), «Οι Αδίστακτοι» του Ν. Κατσουρίδη (1965, Σάβας Φιλμ), «Κοινωνία Ώρα Μηδέν» του Ντ. Δημόπουλου (1966, Φίνος Φιλμ), «Η Λεωφόρος του Μίσους» (1968, Φίνος Φιλμ) και «Ορατότης Μηδέν» του Ν. Φώσκολου (1970, Φίνος Φιλμ).
Πέραν των δραματικών ταινιών που αναφέρθηκαν παραπάνω, συμμετείχε σε τρία μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, παραγωγής Φίνος Φιλμ, με τίτλο: «Οι Θαλασσιές οι Χάντρες», «Μια Κυρία στα Μπουζούκια» και «Γοργόνες και Μάγκες». Οι συγκεκριμένες ταινίες έχουν μείνει ανεξίτηλες στη μνήμη του κοινού και ακόμα και σήμερα είναι ευρέως γνωστές, όπως και αντίστοιχα οι ερμηνείες της Μαίρης Χρονοπούλου. Ειδικότερα, στην ταινία «Μια Κυρία στα Μπουζούκια» η ηθοποιός δεν θα εντυπωσιάσει το κοινό μόνο με τις υποκριτικές της ικανότητες και τον τρόπο που ενσάρκωσε τον δυναμικό και εκρηκτικό χαρακτήρα του ρόλου, αλλά και με τις ερμηνείες της στα τραγούδια «Είμαι Γυναίκα του Γλεντιού» και «Του Αγοριού Απέναντι».
Όσον αφορά την πορεία της στο θέατρο, ήταν εξίσου υπέρλαμπρη με αυτή του κινηματογράφου, αφού συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους θιάσους στην Αθήνα και είχε την ικανότητα να ερμηνεύει με επιτυχία ρόλους διαφόρων προσωπικοτήτων σε θεατρικά έργα όλων των ειδών. Το 1972 κατάφερε να δημιουργήσει τον δικό της θίασο, με τον οποίο μεταξύ άλλων ανέβασε τα θεατρικά έργα «Τι Ώρα θα γυρίσεις Πηνελόπη» του Μομ και «Ένα Καυτό Κορίτσι» του Καμπανέλλη.
Κατά την περίοδο του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου σημείωσε μοναδικές ερμηνείες σε διάφορα έργα. Υπήρξε η μόνη ηθοποιός του εμπορικού κινηματογράφου, η οποία έλαβε μέρος σε ταινίες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου. Ξεχωρίζουν οι ερμηνείες της στα έργα «Κυνηγοί» και «Ταξίδι στα Κύθηρα» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου. Επίσης, κέρδισε το βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ταινία «Τα παιδιά της Χελιδόνας» του 1987, του Κώστα Βρεττάκου.
Όσον αφορά την προσωπική της ζωή, έγιναν γνωστοί οι δεσμοί της με διάσημα πρόσωπα της εποχής, όπως με τον Ανδρέα Μπάρκουλη, τον οποίο είχε αρραβωνιαστεί για τρία χρόνια, αλλά ο αρραβώνας τους έληξε. Τον Αύγουστο του 1975 παντρεύτηκε τον Δημήτρη Μπότσαρη, ο οποίος τότε εκτελούσε τα καθήκοντα δημάρχου Σπάτων και έπειτα έγινε βουλευτής.
Τον Αύγουστο του 1999 της συνέβη ένα πολύ σοβαρό ατύχημα με το αυτοκίνητό της, που της προκάλεσε διάφορα προβλήματα υγείας και για μεγάλο χρονικό διάστημα αναγκάστηκε να μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Τον Μάρτιο του 2009 είχε ένα ακόμη ατύχημα, αυτή την φορά στην οικία της, όπου υπέστη σοβαρά εγκαύματα.
Πέραν της τεράστιας καλλιτεχνικής της πορείας, η ίδια έχει εκφράσει και μεγάλο ενδιαφέρον για φιλανθρωπικές δράσεις. Το 2019 παραχώρησε το σπίτι της στο ίδρυμα «Χαμόγελο του Παιδιού», με την προϋπόθεση να διαμένει εκεί όσο είναι εν ζωή.
Στις 16 Ιουνίου 2021 έλαβε το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς στην Τελετή Απονομής των Βραβείων ΙΡΙΣ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Ο πρόεδρος της ακαδημίας Γιώργος Τσεμπερόπουλος ανέφερε για την Μαίρη Χρονοπούλου κατά την βράβευση το εξής: με την «ρώμη της παρουσίας της σφράγισε μια σειρά κινηματογραφικών ειδών».
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Μαίρη Χρονοπούλου, Σαν Σήμερα, διαθέσιμο εδώ
- Μαίρη Χρονοπούλου, Ellinikoskinimatografos.gr, διαθέσιμο εδώ
