Της Εύης Καραβά,
Σαν σήμερα, γεννήθηκε ο Νίκολα Τέσλα, το 1856, στο χωριό Σμίλιαν της σημερινής Κροατίας, το οποίο τότε ανήκε στη Σερβική κοινότητα της Αυστριακής Αυτοκρατορίας. Ο πατέρας του, Μιλούτιν Τέσλα, ήταν ο ορθόδοξος ιεράς του χωριού. Ο Νίκολα Τέσλα ολοκλήρωσε τις βασικές του σπουδές το 1873 στο Βασιλικό Γυμνάσιο, στην πόλη του Ράκοβατς, στη Σερβία. Εκεί, δύο καθηγητές του τον ώθησαν να ασχοληθεί διεξοδικά με τη μελέτη του ηλεκτρομαγνητισμού.
Την εποχή που ο Τέσλα ήταν σε ηλικία να υπηρετήσει στον Αυστριακό στρατό για τρία χρόνια, ο πατέρας του φοβήθηκε, μήπως δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της σκληρής αυτής στρατιωτικής ζωής και έτσι τον έστειλε να ζήσει για εννέα μήνες σε βουνά!
Ο Νίκολα μπόρεσε να επιβιώσει και μάλιστα μας απέδειξε πόσο ευφυές άτομο ήταν και πόσο πολύ ο νους του αναζητούσε νέες ανακαλύψεις. Συνέλαβε μια ευφάνταστη ιδέα, η οποία αν και αδύνατον να πραγματοποιηθεί, δεν παύει να θεωρείται ως δείκτης της οικουμενικότητας των εφευρέσεών του. Η ιδέα αυτή αφορούσε ένα υποθαλάσσιο δίκτυο σωλήνων που θα επέτρεπε τη γρήγορη αποστολή αλληλογραφίας. Τόσο ακατόρθωτο αλλά και τόσο προοδευτικό και έξυπνο για τον ίδιο.
Λίγο καιρό αργότερα, εξασφάλισε υποτροφία για την Ανώτατη Πολυτεχνική Σχολή του Γκρατς. Εκεί παρακολούθησε μαθήματα φυσικής, γεωμετρίας, ολοκληρωτικού λογισμού, αναλυτικής χημείας, οπτικής, καθώς και αγγλικών και γαλλικών. Υπήρξε ιδιαίτερα φιλομαθής και πότε δεν έκρυψε το ζήλο του για τα μαθήματα και τη δίψα του για γνώση. Οι επιδόσεις του υπήρξαν άριστες και οι ώρες που εργαζόταν πάρα πολλές. Από τότε, άρχισε να ασχολείται με την πρόκληση της ανάπτυξης ενός κινητήρα με χρήση εναλλασσόμενου ρεύματος. Από τη πολυτεχνική αυτή σχολή δεν αποφοίτησε ποτέ και μέχρι να βρει σε ποια σχολή θα ακολουθήσει τις σπουδές του, αποφάσισε να αξιοποιήσει παραγωγικά τον χρόνο του και να δουλέψει ως μηχανικός.
Το 1880 γράφτηκε στο γερμανόφωνο Πανεπιστήμιο του Καρόλου της Πράγας, χωρίς να αποκτήσει και πάλι κάποιο πτυχίο και έτσι μέσα σε έναν χρόνο εγκαταστάθηκε στη Βουδαπέστη. Τέσσερα χρόνια μετά, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη, όπου και εργάστηκε δίπλα στον ξακουστό εφευρέτη Τόμας Έντισον. Ο Τέσλα βελτίωσε πολλές εφευρέσεις του από τότε, αλλά παρατηρήθηκαν έριδες ανάμεσα στους δύο αυτούς άνδρες και έτσι διέκοψαν κάθε επαφή και συνεργασία, καθώς ο Τέσλα παρατήρησε ότι ο Έντισον έκλεβε τις ιδέες του.
Το 1885 ο Νίκολα ίδρυσε τη δική του εταιρία “Tesla Arc Light Company” και το διάστημα από το 1887 έως και το 1894 σχεδίασε και κατοχύρωσε δεκάδες ευρεσιτεχνίες, σε συνεργασία με τον επιχειρηματία Ουέστινγκχαουζ. Δυστυχώς, το 1895, λόγω οικονομικής δυσπραγίας, η εταιρία του χρεοκόπησε και αυτό επηρέασε, όπως είναι φυσικό, τη ψυχολογία του Νίκολα, ο οποίος από τότε έγινε εκκεντρικός και κλειστός χαρακτήρας. Περνούσε μόνος του την ημέρα πειραματιζόμενος με τα ραδιοκύματα και με τα σεισμικά μηχανήματα που, ο ίδιος, είχε επινοήσει.
Το 1912 προτάθηκε, από κοινού με τον Τόμας Έντισον, για το βραβείο Νόμπελ Φυσικής, όμως, αρνήθηκε να το δεχτεί, καθώς δεν ήθελε να μοιραστεί το ίδιο βραβείο με τον άνθρωπο με τον οποίο είχε διαφωνήσει και ανταγωνιστεί στο παρελθόν.
Το 1924 ο Τέσλα ισχυρίστηκε ότι είχε εφεύρει την περιβόητη «ακτίνα θανάτου», ένα υπερόπλο ικανό να καταστρέψει μεγάλες εκτάσεις, έως και 10.000 αεροπλάνα σε απόσταση 200 μιλίων. Οι δημοσιογράφοι και ο λαός τότε τον λοιδόρησαν και μέχρι και σήμερα οι επιστήμονες εντάσσουν αυτήν την εφεύρεση ως ένα μυστήριο και ανεξήγητο γεγονός. Το 1926, σε ηλικία 70 ετών, τα πανεπιστήμια του Βελιγραδίου και του Ζάγκρεμπ τον εξέλεξαν ως επίτιμο διδάκτορα.
Γενικά, ο Νίκολα Τέσλα προσέφερε στην ανθρωπότητα εφευρέσεις, όπως το εναλλασσόμενο ρεύμα, το πολυφασικό σύστημα, την ακτινογραφία, τα ραδιοκύματα, το ραδιόφωνο, το ραντάρ κ.α. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ακόμα και στην καθημερινότητά μας, χάριν στις εφευρέσεις αυτές, ερχόμαστε σε επαφή με τον Τέσλα ειδικά, καθώς και με τη φυσική γενικά.
Πέθανε στις 7 Ιανουαρίου του 1943 σε ένα ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης. Το 1960 στο Γενικό Συνέδριο Μέτρων και Σταθμών στο Παρίσι, η μονάδα έντασης του μαγνητικού πεδίου στο Διεθνές Σύστημα Μονάδων ονομάστηκε Τέσλα προς τιμήν του. Παράλληλα, σύγχρονοι μελετητές τον αποκαλούν ως «τον άνθρωπο που εφηύρε τον Εικοστό Αιώνα».
Παρατηρούμε ότι ο Νίκολα Τέσλα, αν και δεν μπόρεσε να πάρει ποτέ του πτυχίο πανεπιστημίου, κατόρθωσε κάτι σπουδαιότερο, να κερδίσει με την πρακτική του ευφυία ολόκληρη την ανθρωπότητα και να μείνει ανεξίτηλα χαραγμένος στο μυαλό μας, ως ο άνθρωπος που μας έδωσε φως και ελπίδα για το μέλλον. Και, όπως υποστήριζε και ο ίδιος ο Νίκολα Τέσλα «Δεν με ενοχλεί που μου έκλεψαν τις ιδέες, με ενοχλεί που δεν είχαν δικές τους».
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- «ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΝΙΚΟΛΑ ΤΕΣΛΑ», koinonikagrafimata.gr, διαθέσιμο εδώ
- Νίκολα Τέσλα, el.wikipedia.gr, διαθέσιμο εδώ
- Νίκολα Τέσλα, sansimera.gr, διαθέσιμο εδώ
