Του Δημήτρη Σεργάκη,
Ο Matt Elliott είναι κιθαρίστας και συνθέτης γεννημένος στο Μπρίστολ της Αγγλίας. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει επισκεφτεί αρκετές πόλεις της Ελλάδας για solo συναυλίες, και το ελληνικό κοινό τον έχει υποδεχτεί θερμά. Ποιος είναι, όμως, ο Matt Elliot και τι τον κάνει να ξεχωρίζει;
Είναι πολλά που θα μπορούσε κανείς να πει για έναν τόσο «αυθεντικό» καλλιτέχνη. Η δεξιοτεχνία του στην κιθάρα, επηρεασμένη από τις χώρες τις Μεσογείου και της Ανατολικής Ευρώπης, τραγούδια που ξεκινούν από ψιθυριστές μελωδίες και καταλήγουν σε θορυβώδεις καταιγίδες, στίχοι ποιητικοί και γεμάτοι συναίσθημα που τραγουδιούνται από τη βαριά και δυνατή του φωνή, όπως και τα χαρακτηριστικά φωνητικά γεμάτα με τη δική του γλυκόπικρη μελαγχολία. Η ικανότητά του να δημιουργεί μέσα σε μία εντυπωσιακή ατμόσφαιρα αργόσυρτες μπαλάντες, που διέπονται από έντονη εσωτερικότητα και μυστικισμό και πραγματεύονται τα βαθύτερά μας συναισθήματα, τον φόβο, τη θλίψη της ύπαρξης και τη μοναξιά. Συναισθήματα που όλοι ζούμε, παρόλο που συχνά επιλέγουμε να αποφεύγουμε να εκφράζουμε και να συζητάμε. Ο Matt Elliott επιλέγει να τα εκφράζει μέσα από την ιδιαίτερη μουσική του.
Ο ίδιος δέχεται τον όρο «folk μουσικός», μιας και αγαπά την παραδοσιακή μουσική από όλο τον κόσμο. Είναι μια μουσική που είναι σε μεγάλο βαθμό «αγνή», όπως ο ίδιος στηρίζει, και δεν έχει διαφθαρεί από επιχειρηματικές θεωρήσεις. Η μουσική φτιάχτηκε για να εκφράσει κάτι αληθινό και βαθύ και μόνο για αυτόν τον λόγο, όχι γενικά για χρήμα ή δόξα. Μέσω αυτών των μουσικών, βλέπουμε ότι όλοι άνθρωποι, ανεξάρτητα από ηλικία ή κουλτούρα, αποκτούν εμπειρίες από τα ίδια πράγματα στη ζωή. Χαρά, αγάπη, καρδιοχτύπι, το πάθος για τον χορό, τη θλίψη της ύπαρξης και της θνητότητας.
Δεν είχε κλείσει ακόμη τα 16, όταν αποφάσισε να διακόψει τις σπουδές του για να ακολουθήσει τη μεγάλη του αγάπη, τη μουσική. Έπιασε δουλειά στο Revolver Records, ένα ανεξάρτητο δισκοπωλείο στο οποίο έμεινε για δέκα χρόνια από τα 15 του. Ο ιδιοκτήτης του, Roger Doughty, διέθετε εγκυκλοπαιδική γνώση της μουσικής και αποτέλεσε μία πραγματική μουσική εκπαίδευση για τον τότε νεαρό Elliot. Παράλληλα, δούλευε ως DJ σε κλαμπ του Μπρίστολ, όπου κανονικά απαγορευόταν η είσοδος σε άτομα της ηλικίας του.
Τη δεκαετία του ‘90, δημιούργησε το solo project με όνομα “The Third Eye Foundation” και θα καταφέρει μέχρι τα 20 του να συμμετέχει σε πολλά διαφορετικά project της μουσικής σκηνής. Το 1996, θα κυκλοφορήσει το πρώτο του άλμπουμ, ως “The Third Eye Foundation” με τίτλο “Semtex”, κάτω από το δικό του label. Ηχογραφημένο και μιξαρισμένο σε ένα διαμέρισμα, χωρίς ιδιαίτερο εξοπλισμό και με αρκετά «λάθη», το αποτέλεσμα περιλαμβάνει ένα μείγμα από θορυβώδεις κιθάρες και «βρόμικα» drum machines, το οποίο καταξιώθηκε στον χώρο της παγκόσμιας ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής έχοντας υπάρξει ένα από τα πιο επιδραστικά drums & bass έργα του καιρού του. Το “Semtex” ήταν το αντίθετο της τότε ηλεκτρονικής dancefloor μουσικής.
Ήταν ένα άλμπουμ που σημάδεψε το ιδιαίτερο στυλ του που ξέρουμε σήμερα, όπου η μελαγχολία, η μοναξιά, η πολιτική σύγχυση, ο θυμός, είναι συναισθήματα που θεμελιώνουν τον μουσικό κόσμο του Matt Elliott. Μια μουσική που σε αιχμαλωτίζει, σε κλειδώνει στο σύμπαν της και σε κρατάει εκεί. Ορχηστρική μουσική σκοτεινή, μυστήρια και άλλοτε θορυβώδης που τη διακρίνει μια ποιητικότητα χωρίς να χρησιμοποιεί λέξεις. Το “The Third Eye Foundation” έχει κυκλοφορήσει συνολικά πέντε άλμπουμ μαζί με μεγάλο αριθμό single, EP, συνεργασίες και remix.
Ο Matt Elliott σταδιακά σταμάτησε να φτιάχνει ηλεκτρονική μουσική μέσα από τον υπολογιστή του για να αναπτύξει τις δεξιότητές του στην κιθάρα, αλλά και τα φωνητικά, που είναι πλέον χαρακτηριστικό στοιχείο της solo δισκογραφίας του. Ωστόσο, το φάντασμα του “The Third Eye Foundation” παραμονεύει, και στον Matt αρέσει να επανέρχεται στο project κατά καιρούς. Έχει κάνει ιδιαίτερα remix πολλών συγκροτημάτων και διάσημων καλλιτεχνών τα τελευταία 20 χρόνια, συμπεριλαμβανομένων των Tarwater, Blonde Redhead, Mogwai, Ulver, Yann Tiersen ή Thurston Moore αλλά και τη μεγάλη επιστροφή στις κυκλοφορίες το 2010, με το μακράς διάρκειας EP “The Dark”. Μπορείτε να το ακούσετε εδώ.
Το “The Mess We Made” κυκλοφόρησε το 2003 και ήταν το debut album του με το δικό του όνομα. Η αλλαγή ονόματος σηματοδότησε τη στροφή της δουλειάς του από ηλεκτρονική μουσική, στη σκοτεινή, πειραματική folk. Περίπλοκο και συναρπαστικά παράξενο, είναι ένα άλμπουμ που αν δεν είσαι μυημένος στο περιβάλλον του Matt Elliott, το αποκωδικοποιείς και το κατανοείς με κάθε νέα ακρόαση, ακριβώς όπως δίνεις χρόνο στα μάτια σου να προσαρμοστούν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Μετά τη κυκλοφορία του άλμπουμ, μετακόμισε στη Γαλλία και υπέγραψε συμβόλαιο με τη γαλλική δισκογραφική Ici, d’ailleurs… Δύο χρόνια μετά, κυκλοφορεί το “Drinking Songs”, ένα άλμπουμ μέσα από το οποίο τον γνώρισε αρκετός κόσμος.
Τόσο στο συγκεκριμένο άλμπουμ όσο και στα επόμενα, ο Elliott έχει αντλήσει περαιτέρω έμπνευση από τη folk μουσική της Ανατολικής Ευρώπης. Εντυπωσιακές, σχεδόν θεατρικές συνθέσεις που επιτυγχάνουν ένα μελαγχολικό δράμα που θυμίζει Toms Waits ή τους Bad Seeds. Αυτό που κάνει πραγματικά τον Elliott να ξεχωρίζει, όμως, είναι τα εντυπωσιακά πολυεπίπεδα φωνητικά σε κάθε κομμάτι, τα οποία βυθίζονται μέσα στα μελαγχολικά έγχορδα και το πιάνο. Από τις ερωτικές απογοητεύσεις μέχρι την τραγωδία “The Kursk”, ένα έργο που βασίζεται στο βυθισμένο ρωσικό υποβρύχιο, όπως και κομμάτια με διακριτικά αντιπολεμικά μηνύματα.
Το άλμπουμ κλείνει με τo “The Maid We Messed”, ένα εκτεταμένο κολλάζ αποδομημένων αποσπασμάτων από τα προηγούμενα τραγούδια, με τα drum machines να επιστρέφουν. Έπειτα από το “Drinking Songs” ακολουθεί το “Failing Songs” (2006) και “Howling Songs” (2008) που θα κλείσει την τριλογία. Η δισκογραφία του συνεχίζει στα ίδια μονοπάτια με το “The Broken Man” (2011), το πολύ «αισιόδοξο» “Only Myocardial Infarction Can Break Your Heart” (2013), “The Calm Before” (2016) και το πιο πρόσφατο “Farewell to All we Know” (2020), όπου μας αποκαλύπτει την εξέλιξ;h του τόσο σε μουσικό όσο και σε στιχουργικό επίπεδο. Αν συμφωνείτε με τον Matt πως «όπου υπάρχει αυθεντικό συναίσθημα είναι καλή μουσική», σίγουρα αξίζει να αφεθείτε μέσα στον κόσμο του. Αν θέλει κανείς να μάθει περισσότερα για τον «σκοτεινό» αυτόν κόσμο του Matt Elliott, το 2013 κυκλοφόρησε ένα ντοκιμαντέρ, με τίτλο “What The Fuck Am I Doing On This Battlefield” και περιέχει συνεντεύξεις, πρόβες και συζητήσεις με τον ίδιο.
Μπορείτε να βρείτε τον Matt Elliott στο Youtube και στο Spotify.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Matt Elliot Biography by Paul Simpson, allmusic.com, διαθέσιμο εδώ.
- Ματ Έλιοτ: ιστορίες μουσικής, έρωτα και ιπτάμενων ματιών, typos-i.gr, διαθέσιμο εδώ.
- MATT ELLIOTT, folkwisdom.net, διαθέσιμο εδώ.
