Του Γιώργου Κοσματόπουλου,
Ο κορωνοϊός φαίνεται να επανακάμπτει στην επικαιρότητα. Αφενός, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί λογικό το αυξημένο ενδιαφέρον για την πορεία της πανδημίας στη χώρα μας, δεδομένου ότι βρισκόμαστε στις αρχές του καλοκαιριού και τα κρούσματα αυξάνονται. Αφετέρου, η εξέλιξη αυτή ήταν απολύτως αναμενόμενη, μιας και έχει αρθεί η συντριπτική πλειοψηφία των περιοριστικών μέτρων, που είχαν ληφθεί προς ανάσχεση της μετάδοσης της νόσου. Προς τι, λοιπόν, η ένταση που παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες, όταν –σε τελική ανάλυση– δεν μπορούν να γίνουν και πολλά πλέον;
Η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας, η οποία είναι η μόνη που δικαιούται να λαμβάνει και να εφαρμόζει τέτοιου είδους αποφάσεις, προχώρησε στην άρση των περισσοτέρων μέτρων και στο «άνοιγμα» της χώρας, ενόψει της τουριστικής περιόδου. Οι λόγοι ήταν αρκετοί: πρώτον, οι επιστήμονες που συναποτελούν την αρμόδια επιτροπή, έδωσαν το πράσινο φως με βάση τα επιδημιολογικά δεδομένα. Δεύτερον, ο ελληνικός λαός είχε απαυδήσει με την περιστολή βασικών του δικαιωμάτων, εδώ και δύο χρόνια. Κουράστηκε από τη συνεχή εσχατολογία των ΜΜΕ, από τις αντεγκλήσεις των ειδικών και από το δυστοπικό σκηνικό, που εν γένει κυριαρχούσε. Ως αποτέλεσμα, πολλές από τις απαγορεύσεις, πριν την τυπική τους κατάργηση, έχουν πάψει να ισχύουν σε πρακτικό και καθημερινό επίπεδο. Πέραν δε της αντίδρασης του κόσμου, ισχύουν και αντικειμενικοί παράγοντες, όπως το ότι δεν είναι δυνατόν το καλοκαίρι, με 40 βαθμούς Κελσίου, να κυκλοφορεί κανείς με μάσκα. Τρίτον, η χώρα διέρχεται μια νέα οικονομική κρίση, με την ακρίβεια να κυριαρχεί και ν’ απειλεί το εισόδημα και το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της.
Επομένως, πρέπει να γίνει η μέγιστη δυνατή προσπάθεια, ώστε να εκμεταλλευτούμε την τουριστική περίοδο του καλοκαιριού, η οποία, σε αρκετές περιοχές στη χώρα μας, ξεκινά ουσιαστικά από τον Απρίλιο και φτάνει μέχρι και τον Οκτώβριο. Είναι προφανές ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς την αθρόα προσέλευση τουριστών και χωρίς τη θέση σε ισχύ ενός πλαισίου κανόνων, που θα επιτρέπει στον παραθεριστή ν’ απολαύσει όλα αυτά που περιλαμβάνει το «ελληνικό καλοκαίρι». Βέβαια, αυτό δεν μπορεί να γίνει ούτε και με τους περιορισμούς που ίσχυαν την προηγούμενη διετία, όταν, μάλιστα, αυτοί δεν ισχύουν σε ανταγωνιστικούς προς τους ελληνικούς, θερινούς προορισμούς. Όταν, λοιπόν, η άρση των μέτρων, η ταυτόχρονη εισροή τεράστιου αριθμού ανθρώπων από το εξωτερικό και η εσωτερική κινητικότητα των Ελλήνων αποτελούν μονόδρομο, είναι λογικό να υπάρξει αύξηση των κρουσμάτων.
Γεγονός καθίσταται, επίσης, ότι η Πολιτεία δεν μπορεί να κάνει και πολλά για να το αποτρέψει. Για παράδειγμα, δραστικά περιοριστικά μέτρα των κοινωνικών επαφών δεν μπορεί να λάβει. Επιστροφή σε αυστηρά μέτρα ατομικής προστασίας, επίσης, είναι ανεφάρμοστα. Θεαματική αύξηση των εμβολιασμών αποκλείεται να υπάρξει, από τη στιγμή που οι εναπομείναντες ανεμβολίαστοι δεν πείστηκαν, μετά από τόσα γεγονότα και επικοινωνιακές στρατηγικές και όταν τα πράγματα ήταν πολύ πιο επικίνδυνα. Το μόνο που μπορεί να συμβεί είναι η ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, ώστε να μπορέσει ν’ ανταποκριθεί όσο καλύτερα γίνεται στις αυξημένες ανάγκες. Εκεί θα πρέπει να εστιάσουν κυβέρνηση και ειδικοί τις προσπάθειές τους.
Εν τέλει, πρέπει όλοι ν’ αντιληφθούμε ότι η περίοδος ανωμαλίας που ζήσαμε τα προηγούμενα δύο χρόνια, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η κυβέρνηση έπραξε αυτά που θεωρούσε ότι έπρεπε και μπορούσε να πράξει. Οι πολίτες προχώρησαν σε βαριές θυσίες, βλέποντας τη μεγάλη εικόνα, στην πλειοψηφία τους. Πλέον, πρέπει να υπάρξει σχέδιο ανοικοδόμησης όσων γκρέμισε η πανδημία και αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, που ήδη έχει ενσκήψει παγκοσμίως, με τις προβλέψεις να είναι εξαιρετικά δυσοίωνες.
