Της Παρασκευής Μπακή,
Πώς θα μπορούσε μία κατάσταση να εξυπηρετεί το ιδανικό; Και άραγε, τι είναι το ιδανικό; Πού μπορούμε να το βρούμε; Αν το βρούμε, η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε θα παραμείνει ιδανική για πάντα; Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι ίδιοι, για να βρούμε αυτό το «τέλειο», που τόσο πολύ αναζητούμε;
Πολλές σκέψεις κυβερνούν το μυαλό μου, όταν σκέφτομαι την εικόνα του τέλειου και του ιδανικού, αυτού που πιστεύεις ότι δύσκολα θα βρεις και ακόμα πιο δύσκολα θα κρατήσεις. Άλλες φορές πάλι σκέφτομαι, υπάρχει όντως το ιδανικό ή μήπως η ειδυλλιακή αυτή κατάσταση μου έχει δημιουργηθεί από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ίσως το νεαρό της ηλικίας. Άλλωστε, με αυτά τα στερεότυπα μεγαλώσαμε και αυτά η κοινωνία προβάλλει ως ορθά.
Όμως, πώς μπορεί ένα συναίσθημα, όπως ο έρωτας, η αγάπη, η φίλια, η σχέση με την οικογένεια να ακολουθούν μία πορεία ειδυλλιακή; Πώς γίνεται μέσα στην καθημερινότητά του ένας άνθρωπος να μην αντιμετωπίζει καμία δυσκολία, κανέναν εσωτερικό προβληματισμό, απολύτως τίποτα. Θεωρώ πολύ δύσκολο να έχει κάποιος άνθρωπος τέτοιου είδους καθημερινότητα.
Μέσα στη ζωή είναι γεγονός τα πράγματα να μην ακολουθούν την πορεία που επιθυμούμε. Αποτελεί μία πτυχή της πραγματικότητας να αντιμετωπίζουμε κάποια προβλήματα μέσα στην καθημερινότητά μας. Είναι μέσα στον κύκλο της ζωής να μην είναι όλα τέλεια, σε αντίθεση με ό,τι επιθυμούν να προωθήσουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η κοινωνία.
Έχεις σκεφτεί, άλλωστε, ότι αυτό το τέλειο που αναζητάς είσαι εσύ ο ίδιος; Θα μπορούσε ο μελλοντικός σου εαυτός να γίνει τέλειος και αλάνθαστος; Μπορείς να γίνεις αυτό που αναζητάς; Αν η απάντηση είναι όχι, είναι απόλυτα φυσιολογικό, είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση να κάνει λάθη, διότι μόνο μέσα από αυτά μπορεί να υπάρξει πρόοδος και βελτίωση. Ούτε και εμείς οι ίδιοι μπορούμε να είμαστε πάντα σωστοί σε όλα, οπότε πώς μπορούμε να πιστεύουμε ότι θα βρούμε το ιδανικό σε αυτό που αναζητάμε.
Το θέμα είναι με ποιόν τρόπο θα αντιμετωπίσουμε εμείς την κατάσταση στην οποία θα βρεθούμε και τι θα κάνουμε για να την βελτιώσουμε και να κάνουμε πιο εύκολη και όμορφη την καθημερινότητά μας. Άλλωστε, ο τρόπος που θα αντιμετωπίσουμε εμείς μία κατάσταση είναι μόνο δική μας επιλογή και κανενός άλλου. Το να είμαστε ρεαλιστές δεν σημαίνει παρόλα αυτά, ότι πρέπει να έχουμε απαισιόδοξη στάση απέναντι στα πράγματα, αντιθέτως πρέπει να επιδιώκουμε το καλύτερο δυνατό και αυτό το οποίο μπορεί να μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει διαδρομή προς την ευτυχία, διότι ευτυχία είναι η διαδρομή.
