Της Μυρτούς Μανωλούδη,
«Οι αδελφές μου. Το αίμα μου. Το δέρμα μου. Τι φριχτός δεσμός μας ένωνε.»
Το Σπίτι των Χόλοου της Krystal Sutherland είναι μια ιστορία τρόμου, με γοτθικές λεπτομέρειες και ποικίλα στοιχεία μαγικού ρεαλισμού. Βρίσκω τη γραφή του βιβλίου εξαιρετικά όμορφη, σχεδόν αισθητικά ευχάριστη. Αρκετά ενδιαφέρουσα ήταν και η σχέση που δημιούργησε η συγγραφέας μεταξύ της φύσης, και κατ’ επέκταση της θηλυκότητας και του αίματος. Αυτή η σχέση είναι τόσο στενή, όσο και η αντίστοιχη των τριών αδελφών. Και πώς, λοιπόν, εξελίσσεται αυτή η ιστορία;
Η Ίρις Χόλοου ζούσε την παράδοξη-κανονική ζωή της με σχετική ηρεμία, μέχρι που η μεγαλύτερη αδελφή της, Γκρέι, εξαφανίζεται. Η νεαρή γυναίκα άφησε πίσω της ίχνη κρυμμένα με τέτοιο τρόπο, ώστε να βρεθούν αποκλειστικά από τις αδελφές της. Το πιο συνταρακτικό, όμως, είναι πως αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που το όνομα Χόλοου σχετίζεται με ξαφνική, αιφνίδια εξαφάνιση. Πριν από δέκα χρόνια, οι τρεις αδελφές εξαφανίστηκαν το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, σε ένα φωτεινό, άδειο δρομάκι. Επανεμφανίστηκαν ακριβώς έναν μήνα μετά, γυμνές, με μια ουλή σε σχήμα μισοφέγγαρου στον λαιμό τους και χωρίς καμία ανάμνηση της ζωής τους πριν το περιστατικό αυτό. Άλλαξαν. Τα μάτια τους από γαλανά έγιναν μαύρα, τα μαλλιά από καστανά, λευκά. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Έγιναν…παράξενες. Ένιωθαν μια αδιάκοπη πείνα που δεν μπορούσαν να καταλαγιάσουν, ενώ φαινομενικά μπορούσαν να αναγκάσουν τον οποιοδήποτε να πράξει σύμφωνα με τις προσταγές τους. Σχεδόν οποιονδήποτε. Στο παρόν, η Ίρις και η Βίβι, η μεσαία αδελφή, πρέπει να βρουν γρήγορα την Γκρέι. Δεν είναι οι μόνες που την ψάχνουν. Για να τη βρουν, πρέπει πρώτα να ανακαλύψουν τι τους συνέβη πριν από μια δεκαετία. Η αλήθεια είναι αβάσταχτη και συγχρόνως, καθαρτική.
Πραγματικά απόλαυσα το γεγονός ότι η Ίρις ήταν τελικά, μία αναξιόπιστη αφηγήτρια, ουσιαστικά χωρίς τη θέλησή της. Από την αρχή της ιστορίας, κάνει νύξεις στο τραυματικό παρελθόν της. Αυτή η διαδικασία, όμως, γίνεται ασυναίσθητα, χωρίς η ίδια να το καταλαβαίνει ή χωρίς να αντιλαμβάνεται το πραγματικό νόημα και τη σημασία όσων αφηγείται. Οι αναμνήσεις της είναι καταπιεσμένες, και φαίνεται να καταβάλει προσπάθεια (ακούσια- κυρίως), ώστε και ο αναγνώστης να τυλιχθεί από το πέπλο της απατηλής άγνοιας που περικλείει και εκείνη. Σε αυτή την «απάτη» συμβάλλει και ο χείμαρρος των συναισθημάτων που την κυριεύουν. Έτσι, ο αναγνώστης, υπερβολικά απασχολημένος με όσα νιώθει η ηρωίδα και όσα της συμβαίνουν, δέχεται τις αποκαλύψεις της ιστορίας, χωρίς καμία αμφισβήτηση.
Η ομορφιά των τριών Χόλοου είναι πνιγηρή και κάμπτει τη θέληση όσων βρίσκονται γύρω τους. Στη φύση, η ομορφιά είναι μια προειδοποίηση προς το μελλοντικό θύμα και, ταυτόχρονα, μια μεταμφίεση, προς το συμφέρον του θηρευτή. Κάτω από την επιφάνεια, ωστόσο, η πραγματικότητα να είναι τελείως διαφορετική. Κάτω από την επιφάνεια υπάρχει κάτι σάπιο.
Η σπαρακτική αλήθεια κάνει τη σχέση των τριών γυναικών στενή, σχεδόν αποπνικτική. Το δε αίμα που τις ενώνει ίσως είναι περισσότερο από όσο νομίζουν. Η γνώση είναι δύναμη και η άγνοια ευτυχία, αλλά όταν η αλήθεια σε κυνηγάει, δεν μπορείς παρά να την αντιμετωπίσεις.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
-
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΧΟΛΟΟΥ / SUTHERLAND KRYSTAL, politeianet.gr, διαθέσιμο εδώ.
- Το σπίτι των Χόλοου, dioptra.gr, διαθέσιμο εδώ.
