Του Τάσου Μοσχονά,
Μια αγαπημένη «ελληνική» συνήθεια, στενά συνδεδεμένη με τα καλοκαίρια μας, με στιγμές ξεγνοιασιάς και ξεκούρασης, τα θερινά σινεμά για πάνω από έναν αιώνα μας συντροφεύουν και αποτελούν μια όαση στον αστικό ιστό. Με την ιδιαίτερη ομορφιά και «μικροκλίμα» που έχουν διαμορφώσει, τα θερινά σινεμά αποτελούν πάντοτε μια θελκτική επιλογή για να ξεφύγουμε από τη βαβούρα της πρωτεύουσας.
Ακόμα και δίπλα σε πολυσύχναστες πλατείες και δρόμους, με έναν μαγικό θα έλεγε κανείς τρόπο καταφέρνουν και «απομονώνονται». Πάμε να δούμε 10 θερινά σινεμά, ιστορικά, αλλά και πιο πρόσφατα, που αποτελούν αγαπημένους κινηματογραφικούς προορισμούς της πρωτεύουσας! Και ας μην ξεχνάμε: υποστηρίζουμε όλα τα θερινά σινεμά, ειδικά αυτά που βρίσκονται κοντά στο σπίτι μας!
1) Αίγλη Ζαππείου
Ο αγαπημένος κινηματογράφος του Ζαππείου αποτελεί ταυτόχρονα και το πρώτο κινηματογράφο που λειτούργησε στη χώρα το μακρινό 1903, με την προβολή της Γαλλικής ταινίας «Δέκα γυναίκες κυνηγούν έναν άντρα». Ασυναγώνιστη τοποθεσία μακριά από τη φασαρία, αέρας μπελ επόκ και θερμοκρασία που μαγικά τοποθετείται τουλάχιστον 5 βαθμούς κελσίου κάτω από την κανονική, καθιστούν τον κινηματογράφο έναν ασυναγώνιστο προορισμό για προβολή ταινιών πρώτης προβολής.
2) Σινέ Θησείον
Στον πεζόδρομο του Θησείου, σε μια τοποθεσία που βλέπει μαγικά το βράχο της Ακρόπολης, και με συνοδεία πρασίνου, το Σινέ Θησείον λειτουργεί από το 1935 και μαγεύει τους θεατές. Τα τελευταία χρόνια έχει ψηφιστεί ως το ομορφότερο σινεμά στον κόσμο, μαζεύοντας συνεπώς, και αρκετούς τουρίστες. Η δημοφιλία του σινεμά είναι αδιαμφισβήτητη, και έχει οδηγήσει σε ένα ιδιαίτερο και ποικίλο πρόγραμμα, που περιλαμβάνει τόσο ταινίες πρώτης προβολής όσο και επανεκδόσεις.
3) Cine Αθηναία
Μικρότερη και πιο σύγχρονη, η «κολωνακιώτισσα» Αθηναία έχει κλέψει τις καρδιές των Αθηναίων σινεφίλ με τις επιλογές της, αλλά και το ιδιαίτερο περιβάλλον της. Άνοιξε τις πόρτες της το 1979 (χρονιά στην οποία τα θερινά σινεμά βρίσκονταν σε περίοδο ύφεσης), και έκτοτε αποτελεί σταθερό προορισμό για arthouse ταινίες, με έμφαση στο Ευρωπαϊκό σινεμά. Ξακουστή, μεταξύ άλλων, και η τυρόπιτά της, που για αρκετούς αποτελεί από μόνη της λόγο για να την επισκεφθείς.
4) Ζέφυρος
Αίθουσα-σταθμός για το ανεξάρτητο σινεμά, ο Ζέφυρος στα Πετράλωνα έχει γαλουχήσει γενιές και γενιές σινεφίλ από το άνοιγμά του, 90 χρόνια πριν. Με ξακουστό κυλικείο, ο Ζέφυρος παίζει κυρίως επανεκδόσεις παλιών ταινιών, και έχει φανατικό κοινό.
5) Βοξ
Από το 1938 μέχρι και σήμερα, η ταράτσα του Βοξ στέκει αγέρωχη δίπλα στην Πλατεία Εξαρχείων. Αν και δεν διακρίνεται για την ησυχία του, η ατμόσφαιρα είναι ασυναγώνιστη, με φόντο την εμβληματική Μπλε Πολυκατοικία. Παίζει κυρίως ανεξάρτητες ταινίες, ενώ δεν λείπουν και οι επανεκδόσεις ιστορικών ταινιών.
6) Αρκαδία
Λιγότερο γνωστό σινεμά, η Αρκαδία αν και παλαιότερος κινηματογράφος από το 1995 στεγάζεται στην ταράτσα του Εμπορικού Κέντρου Βύρωνα, που στεγάζει και το δημαρχείο της πόλης. Η θέα στον Υμηττό είναι πραγματικά ασυναγώνιστη, για ένα σινεμά αεράτο, που κυρίως παίζει mainstream ταινίες πρώτης προβολής. Αγαπημένη επιλογή του γράφοντος.
7) Σινέ Φλερύ
Το πιο φημισμένο θερινό σινεμά της Καλλιθέας μετρά ιστορία περίπου μισού αιώνα. Σε απόσταση αναπνοής από τη Λεωφόρο Θησέως, το Φλερύ καταφέρνει με έναν μαγικό τρόπο να κρατά μια ιδιαίτερη, ευρύχωρη και δροσερή αύρα.
8) Τριανόν
Ο ιστορικός κινηματογράφος της Πατησίων λειτουργεί ανελλιπώς από το 1960 και εντυπωσιάζει, καθώς αποτελεί τόσο έναν υβριδικό χώρο, που μένει ανοιχτός τόσο ως χειμερινός όσο και ως θερινός κινηματογράφος, όσο και έναν χώρο που μπορεί να φιλοξενήσει πληθώρα μουσικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Αυτή η ευελιξία του χώρου, αλλά και το φανατικό του κοινό, είναι και που για πολλούς εξηγεί την ανθεκτικότητά του σε μια «δύσκολη» περιοχή, που έχει δει αρκετά σινεμά και θέατρα να κλείνουν τα τελευταία χρόνια.
9) Σινέ Όασις
Ανοίγοντας το 1950 και λειτουργώντας από το 1980 ως κινηματογράφος από τις αδερφές Ντία και Μαρία Κωτήρα, το Όασις στο Παγκράτι αποτελεί μια πρόταση ιδιαίτερη και νοσταλγική. Πλούσια βλάστηση, ρετρό είσοδος με αφίσες παλιών ταινιών και αγάλματα, και ένα πρόγραμμα που ως επί το πλείστον περιλαμβάνει επανεκδόσεις δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για μια πραγματική «όαση» στην πολύβουη περιοχή του Παγκρατίου.
10) Παναθήναια
Στα σύνορα Εξαρχείων και Γκύζη, τα Παναθήναια αποτελούν έναν συνοικιακό κινηματογράφο με φανατικό κοινό. Έχοντας κλείσει σχεδόν 100 χρόνια ζωής, ο κινηματογράφος αποτελεί μια πραγματική όαση στην πυκνοκατοικημένη περιοχή, με την πλούσια βλάστηση, το χαλίκι και τις χαρακτηριστικές κίτρινες καρέκλες να αποτελούν πλέον σημείο κατατεθέν.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Τέσσερα θρυλικά θερινά σινεμά στο κέντρο – Η κρυφή, γοητευτική ιστορία της Αθήνας, Iefimerida, διαθέσιμο εδώ
- Πάμε για ταινία στα ιστορικά θερινά του κέντρου;, In2life, διαθέσιμο εδώ
