Της Αικατερίνης Φαΐλι,
1802: Έρχεται στη ζωή η πρώτη γυναίκα κοινωνιολόγος, η Χάριετ Μαρτινό. Η Χάριετ Μαρτινό γεννήθηκε στο Νόργουτς της Αγγλίας, ήταν το έκτο από τα οκτώ παιδιά και προερχόταν από εύπορη οικογένεια που της παρείχε καλή εκπαίδευση. Η μελέτη, εκτός από το κύριο ενδιαφέρον της, ήταν και το στήριγμά της στην παιδική της συστολή και την κώφωση που εμφανίστηκε στην εφηβική της ηλικία. Εργάστηκε ως συγγραφέας της κοινωνιολογικής επιστήμης, επιμόρφωνε με τρόπο ευχάριστο το κοινό και σχεδίασε το πρώτο για τις κοινωνιολογικές ερευνητικές τεχνικές. Σύντομα απέκτησε μεγάλη αναγνώριση, πολιτική επιρροή, κοινωνική φήμη και προσωπική επιβίωση, τα οποία είχε ως κύριους στόχους. Η κοινωνιολόγος έγραφε για όλη την ζωή της, εκδίδοντας πάνω από εβδομήντα τόμους πάνω σε διάφορα συγγραφικά πεδία, καθώς και πάνω από πάνω από 1.500 στήλες σε εφημερίδες. Η συγγραφική της συμβολή στον τομέα της Κοινωνιολογίας παρουσιάζεται στα έργα: Πως να παρατηρήσετε Ήθη και Τρόπους, Η Κοινωνία στην Αμερική κ.α. Ασχολήθηκε με την άνιση μεταχείριση των γυναικών, με την κατάργηση της δουλείας, με τις φιλοσοφικές, εφαρμοσμένες και αφαιρετικές αρχές, ενώ, συγχρόνως, ταξίδευε σε διάφορα μέρη του κόσμου.
1913: Δημιουργείται το πρώτο καρτούν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής από τον John Randolph Bray. Ο John Randolph Bray αποτελεί κομβική και σημαντική προσωπικότητα για την ανάπτυξη και οργάνωση της βιομηχανίας των κινουμένων σχεδίων στις ΗΠΑ. Εισήγαγε μια σειρά από τεχνολογικές προόδους στον τομέα αυτό και θεωρείται ο δημιουργός και σκηνοθέτης του πρώτου καρτούν που σχεδιάστηκε και προβλήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στις 12 Ιουνίου του 1913. Η μικρή ταινία κινουμένων σχεδίων είχε ως τίτλο Το όνειρο του καλλιτέχνη, απεικονίζει έναν καλλιτέχνη να ζωγραφίζει ένα έπιπλο με συρτάρια, έναν σκύλο να κοιμάται δίπλα και ένα μπολ με λουκάνικα πάνω στο έπιπλο. Όταν ο καλλιτέχνης, μετά από αίτημα της γυναίκας του, αποχωρεί από το δωμάτιο, ο σκύλος αποκτά ζωντανή μορφή, κατευθύνεται προς τα λουκάνικα και, τελικά, τα καταβροχθίζει έως ότου, στο τέλος, εκρήγνυται. Η ταινία αυτή αποτέλεσε την αφετηρία μιας εξέλιξης στον τομέα των κινουμένων σχεδίων και των μεθόδων για να γίνει μια ευκολότερη, λιγότερο δαπανηρή και χρονοβόρα διαδικασία.
1955: Στο κέντρο της Αθήνας αρχίζει ο περιορισμός των τραμ και η αντικατάστασή τους με τρόλεϊ. Τα πρώτα τραμ που διέσχιζαν το κέντρο της Αθήνας εμφανίστηκαν το 1882 και αποτελούσαν ελαφρά, ιππήλατα οχήματα που συνέδεαν το κέντρο της Αθήνας με τα τότε προάστια, δηλαδή την περιοχή των Πατησίων, των Αμπελόκηπων, την Ομόνοια με το Σύνταγμα και το Γκάζι και αργότερα εξυπηρετούσε τις οδούς Αχαρνών, Ιπποκράτους και Μητροπόλεως. Το μικρόσωμο μέγεθός του, συνδυαστικά με τις τακτικές στάσεις που πραγματοποιούσε, καθιστούσε ευκολότερη τη διέλευση στις επικλινείς οδούς της Αθήνας και, συγχρόνως, τη μετάβαση των πολιτών από μια περιοχή στην άλλη. Κατά τη διάρκεια της κατοχής, ένας μεγάλος αριθμός τραμ καταστράφηκε, ενώ, μετά τον πόλεμο, πολλές γραμμές τραμ καταργήθηκαν. Η κατάργηση των γραμμών οφειλόταν στην έλλειψη τροχαίου υλικού και η φθίνουσα πορεία επιβεβαιώθηκε με το ξήλωμα των σιδηροτροχιών στον κόμβο των Χαυτείων, ύστερα από απόφαση του τότε Υπουργού Δημοσίων Έργων, Κωνσταντίνου Καραμανλή. Έτσι, το 1955 παρατηρείται η αντικατάσταση των τραμ από τρόλεϊ, με τις γραμμές των ταχιοδρόμων είτε να αφαιρούνται από το οδόστρωμα είτε να καλύπτονται από νέα άσφαλτο.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- George Ritzer, Jeffrey Stepnisky, Κλασική Κοινωνιολογική Θεωρία, εκδόσεις Gutenberg
- John Randolph Bray, yourdictionary.com, διαθέσιμο εδώ
-
Η ιστορία του αθηναϊκού τραμ, sansimera.gr, διαθέσιμο εδώ
