Tης Παρασκευής Μπακή,
Καθημερινά περπατώντας στον δρόμο θα δεις ανθρώπους να τρέχουν να προλάβουν το τρένο, άτομα που τρώνε βιαστικά το φαγητό τους, ώστε να κατευθυνθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται στον προορισμό τους, άνθρωποι που ζουν αδιάκοπα μέσα στο άγχος, αδυνατώντας να ξεφύγουν από αυτό.
Άραγε, γιατί επιτρέπουμε το άγχος να κυριαρχεί στην καθημερινότητά μας; Ζούμε σε μία κοινωνία που οι ρυθμοί της είναι γρήγοροι και με αυτή την ταχύτητα προσπαθούμε και εμείς οι ίδιοι να συμβαδίσουμε. Παλεύουμε ακατάπαυστα να ανταποκριθούμε σε αυτούς τους γρήγορους ρυθμούς που επιβάλει η κοινωνία, αδιαφορώντας για εμάς τους ίδιους και τη δική μας ψυχοσύνθεση.
Γνωρίζουμε πολλές φορές ότι πιέζουμε τον εαυτό μας και αντί να προσπαθούμε να χαλαρώσουμε τους ρυθμούς μας, αντίθετα, μας πιέζουμε ακόμα περισσότερο. Γνωρίζουμε ότι χρειαζόμαστε πολλές φορές ξεκούραση και διάλειμμα και δεν το δίνουμε στον εαυτό μας. Ωθούμε τον εαυτό μας στα άκρα, στην προσπάθεια να είμαστε τέλειοι πάντα, σε ό,τι κάνουμε, και κοιτώντας πάντα να πετυχαίνουμε όσα σκεφτόμαστε, αδιαφορώντας πολλές φορές για την ψυχική μας υγεία.
Όμως, ποιο είναι το νόημα; Να κάνουμε τα πάντα και στο τέλος της ημέρας να είμαστε δυστυχισμένοι ή να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, μέχρι το σημείο που μπορούμε, δίνοντας στον εαυτό μας ένα διάλειμμα, όποτε το έχει ανάγκη; Θεωρώ ότι πρέπει να είμαστε υγιείς ψυχικά, ώστε να μπορούμε να ανταποκριθούμε με επάρκεια σε κάθε ενασχόληση που επιθυμούμε. Πώς, όμως, θα το διεκπεραιώσουμε αυτό, άμα δεν δίνουμε στον εαυτό μας διάλειμμα;
Το άγχος και το στρες επηρεάζουν άμεσα, όμως, τη διάθεσή μας. Μας οδηγούν στο να μην έχουμε όρεξη για ζωή και διάθεση να κάνουμε πράγματα για εμάς. Αντίστοιχα, το άγχος μας αποτρέπει από το να έχουμε ενασχολήσεις με αντικείμενα, τα οποία να μας ευχαριστούν και μας κάνουν να νιώθουμε ζωντανοί. Μας ωθεί, επίσης, στο να χάνουμε αυτές τις όμορφες και ξεχωριστές δραστηριότητες της καθημερινότητάς μας, οι οποίες είναι πολύ σημαντικές για την ψυχική μας υγεία.
Το να αφήνουμε ελεύθερο χρόνο στον εαυτό μας είναι απαραίτητο, έτσι ώστε να μπορούμε ως οντότητες να διακατεχόμαστε από ηρεμία, γαλήνη και όρεξη για ζωή. Μόνο με αυτό τον τρόπο το άτομο μπορεί να οδηγηθεί στην ισορροπία και την πληρότητα. Το άτομο είναι σημαντικό να έχει στην καθημερινότητά του δραστηριότητες που θα το γεμίζουν και θα το ευχαριστούν.
Ο ελεύθερος χρόνος πρέπει να είναι δικαίωμα, άλλα και προσωπική απαίτηση του καθενός ως προς τον ίδιο του τον εαυτό. Είναι, λοιπόν, ατομική, άλλα και, παράλληλα, συλλογική ευθύνη να αξιοποιείται με κύριο άξονα την παιδεία.
