Της Μαρίας Κελεπούρη,
Ο συνδυασμός σπουδών λογοτεχνίας και θεάτρου αναμφισβήτητα επιτρέπει τη βαθύτερη κατανόηση της ψυχοσύνθεσης ενός ήρωα, γεγονός που οδηγεί στην επίτευξη ενός συμπεριφορικά δομημένου σκελετού, ο οποίος κινεί τον χαρακτήρα με προσεκτικό μα συνάμα κλιμακωτό τρόπο.
Αξιοποιώντας τις γνώσεις της, η Καλή Δοξιάδη διαρθρώνει με αυτήν την τακτική το πρώτο της πεζογράφημα, εφόσον κατά την παραμονή της στην Αμερική και την πολυσχιδή της πορεία, με δραστηριότητα στον εκδοτικό, πολιτικό και δημοσιογραφικό χώρο, είχε εκδώσει και ένα βιβλίο ποιημάτων. Το σπίτι στα βράχια που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο δεν αποτελεί μόνο το μέσο παρουσίας της συγγραφέως στην εγχώρια λογοτεχνία, αλλά και το πρώτο μέρος της μυθιστορηματικής τριλογίας Μια ιστορία μόνο.
Ένα αστικό μυθιστόρημα που εμπνέει την αύρα του κοσμοπολιτισμού, ακολουθώντας το ιστορικό ταξίδι της οικογένειας που πρωταγωνιστεί με τα ήθη και τις πράξεις των μελών της σε διαφορετικούς τόπους και εποχές. Η Ανθή Βελισσάρη, ως απόγονος που επιστρέφει στη γη που πέρασε τα αθώα της χρόνια, γίνεται ο μίτος από τον οποίο θα ξετυλιχτούν σαν κλωστές οι αναμνήσεις, για να αφηγηθούν το πολύπαθο χρονικό της οικογένειάς της και, τελικά, να αποκαλύψουν ένα μυστήριο που για καιρό την ακολουθούσε και αποτέλεσε την αιτία της φυγής της.
Μια διαδρομή με διαφορετικούς πολιτισμικά σταθμούς, ανάμεσα στους οποίους η Χίος, η Κωνσταντινούπολη και το νησί της Κέρκυρας, το οποίο θα παίξει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση της ζωής της Ανθής. Μιας ηρωίδας που μοιράζεται κοινά στοιχεία με τη δημιουργό της, από την πολυταξιδεμένη ζωή ως το κερκυραϊκό καταφύγιό τους. Ένα alter ego της που θα διηγηθεί με παραστατικότητα τα τεκταινόμενα και θα περιγράψει γλαφυρά τους πρωταγωνιστές τους.
Κάθε ήρωας αντιπροσωπεύει τα ήθη του τόπου του και υποκινείται από τα πιστεύω του, τα οποία θα τον φέρουν αντιμέτωπο με τις πολιτικές εξελίξεις της εποχής. Η Ιστορία ενυπάρχει στην πορεία αυτής της οικογένειας. Από τη Μικρασιατική καταστροφή, τους βενιζελικούς και τους φιλοβασιλικούς, τον Εμφύλιο και την εξορία ως τα χρόνια της Χούντας. Κάθε μία από αυτές τις πτυχές της Ιστορίας προσωποποιείται σε κάποιον χαρακτήρα του οικογενειακού περιβάλλοντος, σχηματίζοντας ένα πολιτισμικό και ιστορικό ψηφιδωτό.
Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση ανατέμνει με μια επιδέξια λεπτότητα την καθημερινότητα της οικογένειας Βελισσάρη, αποκαλύπτοντας το παρελθόν των ηρώων και, άρα, δικαιολογώντας τη στάση τους, χωρίς, ωστόσο, να χάνεται η γοητεία του μυστηρίου που τους περιβάλλει. Ένα μυστήριο που τους ακολουθεί λόγω της ρευστότητας των πολιτικών πραγμάτων και του συγκεχυμένου σκηνικού που επικρατούσε στη χώρα, αλλά και ενός προσώπου που, παρά την κρυφή του ταυτότητα, σχετιζόταν άμεσα όχι μόνο με την Ανθή, αλλά, όπως αποδείχθηκε, με όλη την οικογένεια. Το πώς, όμως, επηρέασε την ίδια και τι έβλεπε εκείνη στο πρόσωπό του, είναι ένα θέμα που υπερβαίνει τις περιγραφές για την αστική ζωή και επεκτείνεται στην ιχνηλάτηση των σκέψεών της, γεγονός που καθιστά αυτό το μυθιστόρημα κάτι παραπάνω από ιστορικοπολιτικό. Μάλλον, τοποθετείται στις παρυφές αυτού του πλαισίου, εντάσσοντας τους χαρακτήρες του μεταξύ συγκεκριμένων χρονικών ορίων, αλλά αφήνοντάς τους να κινηθούν ελεύθερα. Έτσι, η Καλή Δοξιάδη καταφέρνει να ισορροπήσει την πολιτική βαρύτητα της εποχής με μια αέρινη χροιά που επιτυγχάνεται από την κινητικότητα των ηρώων και το πολιτισμικό φορτίο που οι ίδιοι κουβαλούν.
Η Ανθή δεν έχει πια αυτή τη μεγάλη οικογένεια που τη συντρόφευε παλαιότερα. Όμως, νιώθει την ανάγκη να ανασύρει κάθε ασήμαντη λεπτομέρεια, ίσως για να νιώθει πως κάποτε ανήκε κάπου ή ανήκει ακόμα. Η οικογένεια φαίνεται πως είναι ο κόσμος που θέλει συνεχώς να ανακαλύπτει και όταν μαθαίνει όσα δεν γνώριζε, ενώ οι υποθέσεις για την αλήθεια τη στοίχειωναν, τότε θα συμφιλιωθεί με κάθε πρόσωπο που γνώρισε κατανοώντας τις πράξεις του.
Η αφήγησή της, όμως, δεν τελειώνει εδώ. Έχει ακόμη πολλά να πει, ίσως σε μια άλλη ιστορία, σε ένα άλλο βιβλίο. Το δεύτερο μέρος της τριλογίας Μια ιστορία μόνο αναμένεται για να συνεχίσει το ταξίδι της Ανθής, αλλά και το ταξίδι της Καλής Δοξιάδη.
