Tης Ελίνας Συρρή,
Ένα χρόνο μετά την έκθεση “You and AI”, η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση επιστρέφει στο Πεδίον του Άρεως με μια νέα έκθεση ψηφιακής τέχνης, “Plásmata: Bodies, Dreams and Data”. Μια έκθεση που αναζητά τις αντιθέσεις, που εξερευνά το σώμα, τόσο το δικό μας όσο και των άλλων, μας καλεί να προβληματιστούμε και να την απολαύσουμε.
Η Στέγη ανανέωσε, επομένως, το φετινό της ραντεβού και ασχολείται με το πλάσμα, έννοια ρευστή και μεταβλητή, αλλά και με το πώς η τεχνολογία και τα κοινωνικά δίκτυα επηρεάζουν το ποιοι είμαστε, την ταυτότητά μας. Αναφέρεται και στους τεχνολογικά κατασκευασμένους κόσμους που χτίζουμε για εμάς, είτε για να προστατευτούμε από τα κοινωνικά δίκτυα είτε για να ζήσουμε εναρμονισμένα με αυτά.
Η ίδια η έκθεση παρουσιάζει πάρα πολλές αντιθέσεις. Σε ένα πάρκο, δεν περιμένεις να εκτεθείς σε τόσες led οθόνες. Είναι παράξενο μέσα στην φύση να ξεφυτρώνουν πάνω από 250 τετραγωνικά μέτρα οθονών led. Αυτή η αντίθεση διχάζει και εγείρει προβληματισμούς για το πόσο παρεμβατική ορισμένες φορές μπορεί να είναι η τεχνολογία στην ζωή μας, αλλά και για το πόσο μπορεί εν τέλει και να εναρμονιστεί στη ζωή μας. Γίνεται, ωστόσο, φανερό πως το χάσμα ανάμεσα στον ψηφιακό και φυσικό κόσμο ολοένα και μειώνεται και η αντίθεση αυτή γίνεται ολοένα και λιγότερο αισθητή.
Πρόκειται για μια έκθεση που καταλαμβάνει όλο το πάρκο. 25 διεθνή έργα, 40 συσσωρευτές που συλλέγουν ηλιακή ενέργεια και δημιουργούν ένα δεύτερο φεγγάρι στον ουρανό (Another moon: Kimchi and Chips, 2021), ένα τεράστιος κόκκινος πλανήτης (Divided: SpY, 2022), τεράστια γλυπτά και ψηφιακές ταινίες είναι μόνο ένα μέρος των εκθεμάτων που θα παρατηρήσει κανείς. Στην είσοδο του πάρκου, μια τεράστια οθόνη καλωσορίζει τους επισκέπτες. Πάνω της προβάλλονται εικόνες της φύσης. Φύση μέσα στην ίδια τη φύση, θέλοντας τόσο να μεταφέρει ένα οικολογικό μήνυμα όσο και να επαναφέρει και να μας θυμίσει τα σύγχρονα παράδοξα. Βρισκόμαστε μέσα στο πάρκο γεμάτο με λουλούδια, δέντρα, ωστόσο βλέπουμε εικόνες φύσης μέσα από μια οθόνη αντί να κοιτάξουμε γύρω μας και να συλλέξουμε τα αντίστοιχα ερεθίσματα. Όπως πολλές φορές επιλέγουμε να ζούμε και να υπάρχουμε μέσω των κοινωνικών δικτύων, αντί της πραγματικότητας.
Η διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, επισημαίνει για τα Plásmata: «Το πλάσμα ως υπέροχο δημιούργημα, πέρα από το φύλο, το μέγεθος, τη φυλή. Έχοντας όλα αυτά στο μυαλό μας, δημιουργήσαμε στο Πεδίον του Άρεως ένα ψηφιακό πεδίο όπου αναπνέουμε μαζί με την τέχνη. Γιατί η τέχνη έχει τη μαγική ιδιότητα να λειτουργεί καλύτερα εκεί όπου δεν κυκλοφορεί συνήθως».
Η έκθεση συνεχίζει με ανθρωποειδή μέσα σε φαρμακείο, τα οποία δίνουν συμβουλές για φάρμακα, ώστε να καταφέρει κανείς να ζει πιο χαρούμενος στον σύγχρονο ψηφιακό κόσμο (Happiness: Dries Verhoeven, 2019). Ακολουθεί βιντεοεγκατάσταση από ανθρώπους που προσποιούνται ότι δίνουν οδηγίες για μακιγιάζ, ενώ στην πραγματικότητα θίγουν ζητήματα όπως η σεξουαλική κακοποίηση και η βία («The Bots: Eva & Franco Mattes, 2020). Η πρακτική αυτή συνηθίζεται αρκετά τα τελευταία χρόνια για να εμποδίζει την κατάργηση και τη διαγραφή των βίντεο και να παραπλανήσει τις αρμόδιες αρχές.
Τα παραπάνω και πολλά ακόμα περιμένουν τους επισκέπτες. Με τη δύση του ηλίου το Αθηναϊκό πάρκο αρχίζει και γεμίζει με κόσμο. Τα “Plásmata” καλούν τους επισκέπτες σε μια μοναδική εμπειρία μέσα στην πόλη. Από τις 23 Μαΐου έως τις 10 Ιουλίου τα “Plásmata” θα βρίσκονται στο Πεδίον του Άρεως. Οι καλύτερες ώρες για να πραγματοποιήσει κανείς μια επίσκεψη είναι απογευματινές προς βραδινές, μέχρι τις 22:30, καθώς μετά το πάρκο κλείνει. Η είσοδος είναι ελεύθερη. Συνηθίζεται στα πάρκα να βρισκόμαστε την ημέρα, ωστόσο τα “Plásmata” ευδοκιμούν και ζωντανεύουν την νύχτα, όπου και μας καλούν να πάμε να τα γνωρίσουμε.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Plásmata: Bodies, Dreams, and Data, Onassis Stegi, διαθέσιμο εδώ
