Tου Κωνσταντίνου Γκότση,
Προ ολίγων ημερών, ανακοινώθηκε η νέα κυβέρνηση της Γαλλίας, υπό την ηγεσία της Élisabeth Borne. Μετά από την εκλογή του, ο Πρόεδρος Macron υποσχέθηκε μια πολιτική ανανέωση και η δεύτερη θητεία του δεν θα είναι μια απλή συνέχεια της προηγούμενης, κάτι που δεν φαίνεται βάσει των επιλογών του. Βλέπουμε αρκετά γνωστά πρόσωπα, κυρίως προερχόμενα από την κεντροδεξιά, ενώ τα νέα πολιτικά πρόσωπα είναι ελάχιστα. Η σύνθεση αυτή δείχνει πως, για αρχή, ο Macron έχει σκοπό να ολοκληρώσει τις ημιτελείς μεταρρυθμίσεις της προηγούμενης θητείας του.
Αξιοσημείωτο είναι ότι οι θέσεις στις υπουργικές και στις υφυπουργικές «καρέκλες» μοιράστηκαν σχεδόν ισάξια σε άντρες και γυναίκες. Επίσης, δεν έλειψαν και οι στρατηγικές επιλογές του Macron, που βασικό στόχο έχουν να προσελκύσουν ψηφοφόρους από τα δεξιά και από τα αριστερά του πολιτικού φάσματος για τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, οι οποίες θα καθορίσουν αν αυτή η κυβέρνηση θα είναι προσωρινή ή όχι, αφού υπάρχει ακόμα η πιθανότητα συγκυβέρνησης.
Η αναπάντεχη επιλογή του Macron
Ο Πρόεδρος Emmanuel Macron έχει δείξει στο παρελθόν ότι τάσσεται κατά του κινήματος «woke», όπως ονομάζεται υποτιμητικά από Αμερικανούς συντηρητικούς, λόγω κάποιων ακραίων οπαδών του. Αυτό το σύγχρονο ρεύμα περιγράφει ένα «προοδευτικό» κοινωνικό κίνημα όμοιο με αυτό της πολιτικής ορθότητας και αυτό της «ακύρωσης», το οποίο στηρίζει θερμά τα δικαιώματα μειονοτήτων. Αυτός ήταν ο λόγος που είχε επιλέξει τον Jean-Michel Blanquer ως Υπουργό Παιδείας, ο οποίος το θεωρεί απειλή για τις παραδόσεις της γαλλικής κοινωνίας. Λόγω αυτής της τοποθέτησης, κατά τη διάρκεια της θητείας του δημιούργησε αρκετές τριβές και εντάσεις με την εκπαιδευτική κοινότητα, στην οποία τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει το κίνημα «woke».
Αυτήν τη φορά ο Macron θέλησε να αλλάξει τη στάση του, διορίζοντας ένα φρέσκο πρόσωπο με αριστερές πεποιθήσεις, τον Pap Ndiaye. Γεννήθηκε στο Παρίσι από Γαλλίδα μητέρα και Σενεγαλέζο πατέρα. Η ιδιότητά του είναι ιστορικός, διδάσκει στο πανεπιστήμιο Science Po Paris και ειδικεύεται στην Ιστορία της αμερικανικής κοινωνίας, καθώς και σε θέματα μειονοτήτων. Έχει χαρακτηρίσει τη γαλλική κοινωνία ως «δομικά» ρατσιστική, έχοντας παρατηρήσει αρκετές ομοιότητες με τις φυλετικές διακρίσεις που υπάρχουν στην κοινωνία των ΗΠΑ.
Η επιλογή αυτή του Macron αποσκοπεί να προσελκύσει ψηφοφόρους του ενδυναμωμένου αριστερού συνασπισμού για τις βουλευτικές εκλογές, αλλά και να εξομαλύνει τις σχέσεις της κυβέρνησής του με τους εκπαιδευτικούς.
Τα «αγκάθια» της νέας κυβέρνησης
Έντονη αίσθηση προκάλεσε η επιλογή του Damien Abad, για την ηγεσία του υπουργείου Αλληλεγγύης, Αυτονομίας και Ατόμων με Αναπηρίες. Ο συντηρητικός αυτός πολιτικός, αρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, έχει υπάρξει στο παρελθόν σκληρός επικριτής του Macron. Ο διορισμός του δείχνει τη θέληση αλλά και την ανάγκη του Macron να συμμετέχουν στην κυβέρνηση άτομα της αντιπολίτευσης.
Επίσης, είναι γνωστός για τη νευρομυϊκή του πάθηση, την αρθρογρύπωση, που, θεωρητικά, θα τον βοηθούσε να καταλάβει και να διορθώσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία, προσφέροντάς τους την κατάλληλη βοήθεια.
Το παράδοξο είναι ότι πρόσφατα κατηγορήθηκε από δύο γυναίκες για βιασμό, το 2010 και το 2011, σύμφωνα με το γαλλικό ερευνητικό site Mediapart. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι είναι αδύνατο να διαπράξει τέτοιου είδους εγκλήματα εξαιτίας της αναπηρίας του, όπως, επίσης, ότι αντιτίθεται στη μη συναινετική ερωτική συνεύρεση μεταξύ ατόμων. Τα γεγονότα αυτά υπονομεύουν και δυσφημούν ήδη τη νέα κυβέρνηση αλλά και το αποδυναμωμένο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Ακόμη ένας αμφιλεγόμενος πολιτικό που παρέμεινε στη θέση του είναι ο Υπουργός Εσωτερικών, Gérald Darmanin. Αυτός ο βαθιά συντηρητικός πολιτικός κέρδισε την ηγεσία σε αυτό το υπουργείο, έπειτα από απειλές προς τον Πρόεδρο Macron ότι θα τασσόταν εναντίον του, αν δεν τον διόριζε σε αυτήν τη θέση, στον κυβερνητικό ανασχηματισμό το καλοκαίρι του 2020.
Πρώην μέλος του LR, έχει διατελέσει επίσης υπουργός Προϋπολογισμού στην πρώτη προεδρική θητεία του Macron, την περίοδο 2017-2020. Αρχικά, είχε ασκήσει πολλές φορές κριτική στις φιλελεύθερες απόψεις του Macron και τον θεωρούσε κάκιστη επιλογή για τη χώρα. Μετέπειτα, άλλαξε τη γνώμη του για αυτόν, ενώ δέχτηκε κιόλας να συμμετάσχει στην πρώτη κυβέρνησή του. Μέχρι σήμερα αποτελεί σημαντικό στέλεχος στη δεξιά πτέρυγα του LREM, καθώς έχει επιδείξει σκληρότητα στα ζητήματα της ασφάλειας και της ανεξιθρησκίας με αφορμή την ισλαμική τρομοκρατία. Επιπλέον, έχει δικαιολογήσει επανειλημμένα την αστυνομική καταστολή απέναντι σε διαδηλωτές και έχει εκφράσει την αντίθεσή του στον γάμο ομοφυλόφιλων ζευγαριών.
Από τη μία πλευρά, ο Macron θέλει να κρατάει όσο πιο κοντά του γίνεται τον Darmanin, αφού αποτελεί βασική πηγή ψηφοφόρων της δεξιάς. Από την άλλη, όμως, υπονομεύει τις προοδευτικές πολιτικές που θέλει να επιτύχει, με αποτέλεσμα να χάνει την εμπιστοσύνη κεντρώων και κυρίως αριστερών ψηφοφόρων. Αποτελεί ένα ακόμη μέλος της καινούργιας κυβέρνησης που έχει κατηγορηθεί από δύο γυναίκες για σεξουαλική παρενόχληση, αν και στις δύο υποθέσεις έχει αθωωθεί.
Υπουργός Δικαιοσύνης θα συνεχίσει να διατελεί ο Éric Dupond-Moretti, ακόμη μία αμφιλεγόμενη πολιτική προσωπικότητα. Ο Γαλλο-ιταλός πρώην μεγαλοδικηγόρος έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν για διαφθορά. Συγκεκριμένα, χρησιμοποίησε την πολιτική του επιρροή, για να εκτοπίσει πρώην αντιπάλους του, με τους οποίους είχε υπάρξει ρήξη συμφερόντων. Ως Υπουργός Δικαιοσύνης μέχρι τώρα έχει καταφέρει να αυστηροποιήσει τις ποινές για τη σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων, ενώ έχει προσπαθήσει να επιταχύνει τις δικαστικές διαδικασίες.
Αντικαταστάτης της πρώην Υπουργού Αμύνης, Florence Parly, είναι ο Sébastien Lecornu, πρώην μέλος του LR, ενώ από το 2017 συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο του κόμματος LREM. Στο παρελθόν έχει υπηρετήσει Υφυπουργός οικολογικής μετάβασης και υπουργός υπερπόντιων εδαφών. Οι βασικές προκλήσεις στην τωρινή του θέση είναι η μεταφορά όπλων στην Ουκρανία και η ομαλή αποχώρηση στρατευμάτων από την πρώην γαλλική αποικία του Μάλι.
Ως υφυπουργός οικολογικής μετάβασης ήταν αυτός που ξεκίνησε τη διαδικασία κλεισίματος ενός πυρηνικού εργοστασίου, καταφέρνοντας να κατευνάσει τις διαμαρτυρίες οικολόγων διαδηλωτών. Αντιθέτως, ως Υπουργός Υπερπόντιων Εδαφών αντιμετώπισε κρίσεις που προκλήθηκαν σε διάφορες υπερπόντιες περιοχές, άλλοτε επιτυχημένα και άλλοτε όχι.
Τον Απρίλιο του 2021, ο Lecornu διερευνήθηκε για διαφθορά από την Εθνική Οικονομική Εισαγγελία, την περίοδο που διατελούσε πρόεδρος της περιοχής Eure. Συγκεκριμένα, είχε λάβει το ποσό των 7.874 ευρώ ως «αμοιβή διευθυντή» από δημόσιο ταμείο, επειδή ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου εταιρείας συντήρησης δρόμων.
Τα σημαντικά και δημοφιλή υπουργεία Οικονομικών και Εξωτερικών, τα ανέλαβαν ο Bruno Le Maire και η Catherine Colonna αντίστοιχα. Ο Le Maire αποτελεί πιστό συνεργάτη του Προέδρου Macron από την προηγούμενη θητεία του και του δόθηκε η ευκαιρία να συνεχίσει το έργο του. Η Colona έχει υπηρετήσει στο παρελθόν ως πρέσβης στο ΗΒ αλλά και στην Ιταλία, έχοντας αποκομίσει μεγάλη εμπειρία στη διπλωματία. Η Amélie de Montchalin είναι η νέα Υπουργός Περιβάλλοντος. Επίσης, είναι γνωστό πρόσωπο από την προηγούμενη κυβέρνηση, στην οποία διετέλεσε υπουργός Δημοσίων Υπηρεσιών. Οι τρεις αυτοί υπουργοί αποτελούν τον κεντροδεξιό πόλο του κόμματος του Macron, αφού προέρχονται όλοι τους από το LR.
Ο Olivier Dussopt, ο οποίος προέρχεται από το Σοσιαλιστικό κόμμα αντικατέστησε την νυν Πρωθυπουργό στο υπουργείο Εργασίας. Έχει να περάσει ένα αρκετά αντιδημοφιλές νομοσχέδιο για την άνοδο της ηλικίας συνταξιοδότησης, ενώ και για αυτόν έχει ακουστεί ότι εμπλεκόταν σε σκάνδαλο διαφθοράς στο παρελθόν.
Οι υπόλοιποι νέοι Υπουργοί είναι οι εξής: Υπουργός Ανώτατης Εκπαίδευσης και Ερευνών η Sylvie Retailleau, Υπουργός Αγροτικών ο Marc Fesneau, Υπουργός Δημοσίων Υπηρεσιών ο αρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας του LREM o Stanislas Guerini, Υπουργός Υπερπόντιων Περιοχών η Yaël Braun-Pivet, Υπουργός Πολιτισμού η Λιβανέζα Rima Abdul-Malak, Υπουργός καθαρής ενεργειακής μετάβασης η Agnes Pannier-Runacher και Υπουργός Αθλητισμού η Amélie Oudéa-Castéra.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Sébastien Lecornu named as France’s new defense minister at a time of raging war in Ukraine, Le Monde, διαθέσιμο εδώ
- In pictures: the faces of France’s new government, France 24, διαθέσιμο εδώ
