Του Άγγελου Μεταλλίδη,
1813: Ξεκινάει η μάχη του Μπάουτσεν. Ο ρωσοπρωσικός στρατός υποχωρούσε συνεχώς, μετά την ήττα του στη μάχη του Λύτσεν. Τελικά, οι σύμμαχοι διοικητές Βίτγκενσταϊν και Μπλύχερ έλαβαν διαταγή από τον Tσάρο Αλέξανδρο Α΄ και τον βασιλιά της Πρωσίας, Φρειδερίκο Γουλιέλμο Γ΄, να σταματήσουν στο Μπάουτσεν. Ο συμμαχικός στρατός αριθμούσε γύρω στους 100.000 στρατιώτες, αλλά ο αντίπαλος στρατός του Ναπολέοντα έφθανε τους 115.000 άνδρες. Ακόμη, ο Γάλλος στρατάρχης Νέυ είχε άλλους 85.000 στρατιώτες σε κοντινή απόσταση από το σημείο. Ο Βίτγκενσταϊν σχημάτισε δύο αμυντικές γραμμές, με την πρώτη να βρίσκεται σε ισχυρά αμυντικά σημεία, μέσα στα παρακείμενα χωριά και κατά μήκος των τοπικών λόφων, και τη δεύτερη να κρατάει τις γέφυρες πίσω από τον ποταμό Σπρέε. Ο Ναπολέων σχεδίαζε να καθηλώσει τους εχθρούς του και να τους παγιδεύσει με τα σώματα στρατού του Νέυ. Μετά από έντονο βομβαρδισμό από τη «Μεγάλη Πυροβολαρχία» του Ναπολέοντα και κάποιες ώρες σφοδρής μάχης, οι Γάλλοι διέλυσαν την πρώτη αμυντική γραμμή και κατέλαβαν την πόλη του Μπάουτσεν. Οι Σύμμαχοι φαίνονταν σταδιακά να λυγίζουν και τη νύχτα οι Γάλλοι ήταν έτοιμοι να αποκόψουν τη συμμαχική γραμμή υποχώρησης. Ωστόσο, ο στρατάρχης Νέυ μπερδεύτηκε και η λανθασμένη διάταξη των στρατευμάτων του επέτρεψε στους Συμμάχους να διαφύγουν. Την επόμενη ημέρα, την 21η Μαΐου του 1813, η σύγκρουση ήταν και πάλι σφοδρή και μετά από πολλές αποτυχίες, οι Γάλλοι ανανέωσαν τις επιθέσεις τους και άρχισαν να παίρνουν το πάνω χέρι. Παρά τη νίκη των Γάλλων, το Μπάουτσεν δεν έγινε, τελικά, ο στρατηγικός θρίαμβος που επιθυμούσε ο Ναπολέων. Στον απόηχο της σύγκρουσης, ο ίδιος αποδέχθηκε μια ανακωχή επτά εβδομάδων, που του είχε ζητηθεί από τους Συμμάχους.
1902: Η Κούβα αποκτά την ανεξαρτησία της από τις Η.Π.Α. Ο δρόμος για την ανεξαρτησία της Κούβας ξεκινάει από τον Ισπανο-Αμερικανικό Πόλεμο, κατά τον οποίο οι δυνάμεις των ΗΠΑ αποβιβάστηκαν στην Κούβα τον Ιούνιο του 1898. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους, υπογράφηκε συμφωνία ειρήνης, βάσει της οποίας οι Ισπανοί έπρεπε να εγκαταλείψουν την Κούβα. Την 1η Ιανουαρίου του 1899, η Κούβα, το μεγαλύτερο νησί της Καραϊβικής, έπειτα από αιματηρές εξεγέρσεις αποκτά και επίσημα την ανεξαρτησία της από την Ισπανική Αυτοκρατορία. Ένα νέο κεφάλαιο ανοίγει και οι Ηνωμένες Πολιτείες αναλαμβάνουν την «κηδεμονία» της νήσου. Μερικοί Αμερικανοί στήριζαν την ανεξαρτητοποίηση της Κούβας, ενώ άλλοι ζητούσαν την άμεση προσάρτησή της. Ως συμβιβαστική λύση, η κυβέρνηση ΜακΚίνλεϊ έθεσε τη χώρα υπό την εικοσαετή «κηδεμονία» των ΗΠΑ. Παρόλα αυτά, μόλις 4 χρόνια αργότερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες χορήγησαν στην Κούβα την πολυπόθητη ανεξαρτησία της. Στη συνέχεια, η Κούβα συμφώνησε με την τροπολογία Platt, η οποία έφερε τη χώρα στη σφαίρα οικονομικής επιρροής της Αμερικής. Η τροπολογία προέβλεπε: ότι η Κούβα δεν θα μπορούσε να μεταβιβάσει τη γη σε ξένη δύναμη εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμη, πως δεν θα μπορούσε να αποκτήσει κανένα εξωτερικό χρέος χωρίς την έγκριση των ΗΠΑ και τέλος, ότι θα επέτρεπε την αμερικανική παρέμβαση στις κουβανικές υποθέσεις, όποτε οι ΗΠΑ το θεώρησαν απαραίτητο. Επιπλέον, σύμφωνα με την Τροπολογία Platt, η Κούβα αποδέχθηκε, επίσης, να ενοικιάσει στις ΗΠΑ τη ναυτική βάση στο Γκουαντάναμο. Ο Θίοντορ Ρούζβελτ, που διαδέχθηκε τον ΜακΚίνλεϊ, ως Πρόεδρος των ΗΠΑ το 1901 και εγκατέλειψε την πρόταση για εικοσαετή κηδεμονία. Η Δημοκρατία της Κούβας κέρδισε επισήμως την ανεξαρτησία της στις 20 Μαΐου 1902 και ως ηγέτης της ορίστηκε ο Τομάς Εστράδα Πάλμα, που διετέλεσε ως ο πρώτος πρόεδρος της χώρας.
1996: Λαμβάνει χώρα έγκλημα στη Θάσο, με δράστη τον 24χρονο φοιτητή νομικής Θεόφιλο Σεχίδη. Στις 8 Αυγούστου του 1996 και σε ηλικία 24 χρόνων, έγινε γνωστό ότι ο ίδιος σκότωσε και τεμάχισε μέλη της οικογένειάς του, διότι πίστευε πως εκείνοι είχαν συνωμοτήσει εναντίον του, με σκοπό να τον σκοτώσουν. Εκείνη την ημέρα, ήταν που οι αρχές συνέλαβαν τον Θεόφιλο Σεχίδη και τον οδήγησαν στην Ασφάλεια Θεσσαλονίκης, ως ύποπτο για τη δολοφονία των πέντε μελών της οικογένειάς του. Ύστερα από πολύωρη ανάκριση, ο δράστης ομολόγησε ότι σκότωσε τον πατέρα, τη μητέρα, την αδελφή, τον θείο και τη γιαγιά του, «ήταν άρρωστοι και ήθελα να τους λυτρώσω», δήλωσε χαρακτηριστικά. Άλλη μια έμμονη ιδέα του ήταν ότι του έλεγαν ψέματα για το ποια ήταν η μητέρα του. Το πρώτο φονικό έμελλε διεξαχθεί τη 19η Μαΐου, στην τοποθεσία όπου βρίσκεται η αρχαία ακρόπολη της νήσου. Ο δολοφόνος κατέφθασε μαζί με τον θείο του στο σημείο, για μια συζήτηση, η οποία εξελίχθηκε σε έντονη λογομαχία. Αρχικά, έσπρωξε τον θείο του στο κενό και, στη συνέχεια, τον αποκεφάλισε, «για να μην βασανίζεται άλλο». Έπειτα, σκότωσε πυροβολώντας τον 55χρονο πατέρα του, Δημήτρη, καθώς ο τελευταίος έφερε μαχαίρι, λόγω του φόβου που τον κατέκλυσε. Μετά από λίγο, εισήλθε στην οικία τους η 49χρονη μητέρα του, Μαρία. «Κρατούσε κι αυτή μαχαίρι. Της άρπαξα το χέρι, την αφόπλισα και της έκοψα τον λαιμό με το μαχαίρι», ανέφερε ο δράστης, αλλά η ιατροδικαστική έρευνα απέδειξε ότι, στην πραγματικότητα, η μητέρα του είχε δεχθεί σφαίρα στο κεφάλι. Εν τέλει, σκότωσε και την 27χρονη αδερφή του. Ο μανιακός δολοφόνος κουβάλησε τα άψυχα σώματα στο υπνοδωμάτιο και αφού καθάρισε το αίμα στους χώρους του σπιτιού, αποκοιμήθηκε. Το επόμενο πρωί, κατέφθασε στο σπίτι η γιαγιά του δράστη. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, αυτή κινήθηκε εναντίον του, μέχρις ότου την ακινητοποίησε και της έκοψε τον λαιμό. Αμέσως μετά, τεμάχισε τα πτώματα και τα εναπόθεσε σε μαύρες σακούλες απορριμμάτων. Η έρευνα για τα ειδεχθή εγκλήματα ξεκίνησε έπειτα από καταγγελία στη βελγική αστυνομία, της Ελένης Σεχίδη, η οποία κατοικούσε στο Βέλγιο και ήταν σύζυγος του θείου του Θεόφιλου Σεχίδη. Όταν οι αρχές δεν κατάφεραν να μαζέψουν αρκετά τεκμήρια, ώστε να συνεχιστεί η έρευνα, η Σεχίδη ταξίδευσε στη Θάσο προς αναζήτηση των οικείων της. Ο αιμοδιψής εγκληματίας προσποιούνταν πως δεν γνώριζε πού βρίσκονται οι συγγενείς του και ότι τους έψαχνε και ο ίδιος. Η δίκη του πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουνίου του 1997, στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Δράμας. Νωρίτερα, είχε δηλώσει στην Αστυνομία ότι έδρασε για την άμυνά του και έχοντας υπάρξει θύμα οικογενειακής συνωμοσίας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Bautzen, web.archive.org, διαθέσιμο εδώ
- Battle of Bautzen, 20-21 May 1813, historyofwar.org, διαθέσιμο εδώ
- Battle of Bautzen, frenchempire.net, διαθέσιμο εδώ
- Οι ΗΠΑ και η Κούβα έχουν ιστορία σύνθετων σχέσεων, el.eferrit.com, διαθέσιμο εδώ
- Οι 33 πιο σημαντικοί σταθμοί στις σχέσεις ΗΠΑ-Κούβας, popaganda.gr, διαθέσιμο εδώ
- Η Πρωτοχρονιά του 1899 και του 1959 για την Κούβα ήταν δυο γεγονότα που έμειναν στην Ιστορία και καθόρισαν την πορεία της, ethnos.gr, διαθέσιμο εδώ
- O Θεόφιλος Σεχίδης και η πενταπλή δολοφονία, athensvoice.gr, διαθέσιμο εδώ
- Θεόφιλος Σεχίδης. Ο 24χρονος που σκότωσε και αποκεφάλισε τον πατέρα, τη μητέρα, την αδελφή, τη γιαγιά και έναν θείο του. Τεμάχισε τα πτώματα και έβαλε τα μυαλά των θυμάτων στο ψυγείο “για να τα μελετήσει”, mixanitouxronou.gr, διαθέσιμο εδώ
- Θεόφιλος Σεχίδης: Ο Hannibal της Θάσου, crimi.gr, διαθέσιμο εδώ
