Του Ιδομενέα Ασσαργιωτάκη,
Οι Γαλλικές Προεδρικές Εκλογές που διεξήχθησαν τον προηγούμενο μήνα αποδείχθηκαν, όπως είναι φυσικό, καθοριστικής σημασίας για το πολιτικό και κομματικό σκηνικό της χώρας. Εκ του αποτελέσματος, επιβεβαιώθηκε για μία ακόμη φορά το κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο και η εξασθένηση του ρόλου των κομμάτων και των μηχανισμών τους στις πολιτικές διαδικασίες. Πιο χαρακτηριστική απόδειξη των παραπάνω αποτελεί δίχως αμφιβολία η εντυπωσιακή εκλογική κατάρρευση των δύο παραδοσιακών μεταπολεμικών κομμάτων, του Σοσιαλιστικού Κόμματος και των Ρεπουμπλικάνων, οι οποίοι έλαβαν 1,8% και 4,8% αντίστοιχα. Μέσα σε αυτό το πολιτικό σκηνικό έγινε γνωστή η απόφαση για τη δημιουργία της Union de la Gauche (Ένωση της Αριστεράς) που φαίνεται να τάραξε ακόμη παραπάνω τα νερά της πολιτικής ζωής της χώρας.
Πράγματι, οι πρώην ορκισμένοι εχθροί της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ή αλλιώς LFI) και των Σοσιαλιστών (γνωστοί ως PS) κατέληξαν στις 4 Μαϊου σε συμφωνία για κοινή κάθοδο στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου. Η πολιτική αυτή συμφωνία, η οποία ονομάστηκε Ένωση της Αριστεράς, συμπεριέλαβε και τους Πράσινους αλλά και τους Κουμουνιστές, οι οποίοι είχαν ήδη δεχθεί την πρόταση αυτή μερικές μέρες πριν. Στη συμφωνία αυτή, η οποία συνενώνει όλες τις εκφάνσεις της Αριστεράς και αποτελεί πρωτοφανές γεγονός για την πολιτική ζωή της χώρας, η οποία χαρακτηριζόταν από την κατακερματισμένη Αριστερά, φυσικός και αδιαμφισβήτητος ηγέτης δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Πρόεδρο της Ανυπότακτης Γαλλίας (LFM) Jean-Luc Mélenchon. Έχοντας συγκεντρώσει 22% των ψήφων στις Προεδρικές εκλογές και όντας με απόσταση ο πρώτος σε ψήφους από τους αριστερούς συνυποψηφίους, κατέστησε της συνθήκες παραπάνω από ευνοϊκές για την ανάδειξή του στην ηγεσία του πολιτικού του χώρου.
Η Ένωση της Αριστεράς, όμως, δεν φαίνεται να ενθουσίασε το σύνολο των Αριστερών στη Γαλλία. Η μεγαλύτερη αντίδραση στις εξελίξεις αυτές προήρθε όπως ήταν φυσικό από τους Σοσιαλδημοκράτες του Σοσιαλιστικού Κόμματος, το οποίο δείχνει πιο διχασμένο από ποτέ. Ανώτατα στελέχη, όπως είναι ο πρώην Πρόεδρος Hollande, αποδοκίμασαν ήδη την προσπάθεια αυτή, ενώ εξέφρασαν φόβους για τη σταδιακή απορρόφηση του κόμματός τους από τους μη δημοκρατικούς, όπως τους χαρακτηρίζουν, αριστερούς και τελικώς την εξαφάνισή τους.
Η καχυποψία, πάντως, πολλών Σοσιαλιστών για την Ένωση αυτή μπορεί εύκολα να γίνει κατανοητή. Αν και όντως οφείλουμε να πιστώσουμε στους πρωταγωνιστές της πρωτοβουλίας αυτής την αναγνώριση της ενωτικής διάθεσης των Αριστερών Γάλλων ψηφοφόρων και την υπέρβαση των προσωπικών διαφορών και πολιτικών εγωισμών, οι ιδεολογικές διαφορές μεταξύ των συμμετεχόντων είναι βαθιές. Ως κυριότερη διαφορά, όμως, έχει πλέον αναδειχθεί η Ευρώπη. Ο δομικός και βαθύς ευρωσκεπτικισμός του Mélenchon, ο οποίος καταγγέλλει συνεχώς τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπερασπίζεται ένα σύστημα οικονομικού προστατευτισμού και παρεμβατισμού για τη Γαλλία, ανησυχεί τους Σοσιαλδημοκράτες, διαχρονικά υποστηρικτές της Ευρωπαϊκής Ιδέας. Σε ακόμη χειρότερη θέση βρίσκονται, όμως, και οι Πράσινοι, οι οποίοι έχουν βασίσει την ίδια τους την πολιτική ύπαρξη στον αγώνα για μια φεντεραλιστική Ευρώπη.
Τα εκλογικά αποτελέσματα των Προεδρικών Εκλογών, όμως, και η αδύναμη θέση των Σοσιαλιστών και Πρασίνων δεν τους αφήνουν το περιθώριο να επιβάλλουν τις θέσεις τους στον ισχυρό ηγέτη των Ανυπότακτων. Είναι πράγματι ιστορική στιγμή και καμπή για την ιστορία των κομμάτων στη Γαλλία το γεγονός ότι το άλλοτε πανίσχυρο Σοσιαλιστικό Κόμμα του François Mitterrand βρέθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του σε κομματικό συνασπισμό που δεν ηγείται το ίδιο. Η ανάγκη του για επιβίωση το οδήγησε στην πρόσδεσή του στη Ριζοσπαστική Αριστερά, την ίδια ώρα που μεγάλο κομμάτι διαφωνούντων αναμένεται να αυτομολήσει προς τον Πρόεδρο Macron, πρώην σύντροφό τους και νυν εκφραστή των πολιτικών τους ιδεών ενός φιλελεύθερου μετριοπαθούς κέντρου. Οι επόμενοι μήνες αναμένεται να δείξουν αν η προσπάθειά τους αυτή θα ευοδώσει ή αν αποτελεί το προοίμιο του πολιτικού τους τέλους.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- French Socialist party agrees alliance with far left for June elections, Τhe Guardian, διαθέσιμο εδώ
- Top French minister blasts left-wing coalition’s plan to ‘disobey’ EU rules, Politico eu, διαθέσιμο εδώ
-
Législatives 2022: l’accord conclu avec LFI divise le Parti socialiste, Le Monde, διαθέσιμο εδώ
