Της Σπυριδούλας Βλάχα,
Ο Λευτέρης Βογιατζής ήταν θεατρικός σκηνοθέτης και ηθοποιός. Γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου του 1944 στην Αθήνα, στην περιοχή της Καλλιθέας. Όπως έχει αναφέρει ο ίδιος, ως παιδί ήταν εσωστρεφές και συμβατικό, ωστόσο όσο μεγάλωνε αισθανόταν την ανάγκη να αλλάξει. Αδελφός του ήταν ο λυρικός τραγουδιστής Σταμάτης Βογιατζής.
Οι αρχικές του σπουδές δεν είχαν να κάνουν με τον χώρο του θεάτρου και της υποκριτικής, καθώς σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια, όμως, ξεκίνησε την θεατρική του εκπαίδευση παρακολουθώντας το “Max Reinhardt Seminar” στη Βιέννη και έπειτα αποφοίτησε από τη Σχολή του Κώστα Μιχαηλίδη, που βρισκόταν στην Αθήνα. Για αρκετά χρόνια δίδασκε την αγγλική γλώσσα στον τομέα της ιδιωτικής εκπαίδευσης, ενώ το 1973 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο στο έργο «Κυριακάτικος Περίπατος» του Ζορζ Μισέλ. Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε μεταξύ άλλων με την Έλλη Λαμπέτη και έπαιξε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε γνωστά θεατρικά έργα, όπως η Λυσιστράτη και οι Βάτραχοι του Αριστοφάνη.
Το 1981 ίδρυσε μαζί με ακόμα έξι ηθοποιούς την εταιρία θεάτρου «Η Σκηνή». Καθώς το εγχείρημα της εύρεσης σκηνοθέτη ήταν εξαιρετικά δύσκολο, αποφάσισε ο ίδιος να αναλάβει τον ρόλο αυτό, σηματοδοτώντας τη σκηνοθετική του καριέρα. Ωστόσο, αν και η ιδιότητά του ως ηθοποιός παραμερίστηκε, το υποκριτικό ταλέντο του συχνά έβγαινε στην επιφάνεια. Στα πλαίσια της «Σκηνής», σκηνοθέτησε και έπαιξε στις παραστάσεις «Οι Αγροίκοι», «Συμφορά από το πολύ μυαλό» και «Σε φιλώ στη μούρη». Για το τελευταίο θεατρικό έργο μάλιστα, το 1987, έλαβε το βραβείο σκηνοθεσίας «Κάρολος Κουν».
Το 1988, με την αποχώρηση των υπόλοιπων ηθοποιών από τη θεατρική εταιρία, ίδρυσε τη «Νέα Σκηνή», ενώ την αμέσως επόμενη χρονιά δημιούργησε το «Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος» μαζί με τρεις ακόμα φίλους του. Έκτοτε, ξεκίνησε η ενασχόλησή του με το αρχαιοελληνικό δράμα, σκηνοθετώντας την Αντιγόνη του Σοφοκλή (1989), την Ελένη του Ευριπίδη (1996) και τους Πέρσες του Αισχύλου (1999). Το 2001, για πρώτη φορά στο ελληνικό θέατρο, σκηνοθέτησε έργο της θεατρικής συγγραφέως Σάρα Κέιν με το όνομα «Καθαροί πια». Τρία χρόνια αργότερα λαμβάνει το Βραβείο Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής «Κάρολος Κουν» για την παράσταση “Bella Venezia”. Τον Αύγουστο του 2012 σκηνοθέτησε στην αρχαία Επίδαυρο το τελευταίο του θεατρικό έργο, τον «Αμφιτρύωνα» του Μολιέρου.
Όσον αφορά τις συμμετοχές του στον κινηματογράφο, αυτές ήταν ελάχιστες και κυρίως σε έργα του αγαπημένου του φίλου Νίκου Παναγιωτόπουλου, όπως: Τα οπωροφόρα της Αθήνας, Beautiful people, Η γυναίκα που έβλεπε τα όνειρα και Ονειρεύομαι τους φίλους μου. Επίσης, «χάρισε» την φωνή του στον ρόλο του Πρίγκιπα του παιδικού ραδιοφωνικού προγράμματος «Εδώ Λιλιπούπολη», το οποίο παιζόταν από το Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ.
Ο Λευτέρης Βογιατζής απεβίωσε στις 2 Μαΐου του 2013, ενώ έπασχε από καρκίνο. Αν και είχε πολλές καλλιτεχνικές προτάσεις από το εξωτερικό, εκείνος προτιμούσε να συνεχίσει το έργο του στην Ελλάδα. Ο ίδιος αυτοχαρακτηριζόταν απρόβλεπτος, ενώ πίστευε ότι η λεπτομέρεια και η πειθαρχία είναι αυτά που κάνουν την διαφορά. Γι’ αυτό, άλλωστε, κάθε φορά οι θεατρικές του παραστάσεις προκαλούσαν θαυμασμό. Μάλιστα, έβλεπε στο θέατρο τη μαγεία της «συνάντησης» δύο διαφορετικών ανθρώπων: του θεατρικού συγγραφέα και του σκηνοθέτη, όπου ο πρώτος βοηθούσε τον δεύτερο να ανακαλύψει τον εαυτό του.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
