Της Ελένης Μανουδάκη,
Το Νήsos (ή αλλιώς και Νήσος) είναι μία ελληνική κωμωδία που κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές οθόνες από τη Village Films το 2009, σε σκηνοθεσία Χρήστου Δήμα και σε σενάριο Κωστή Παπαδόπουλου και Έλενας Σολωμού. Η ταινία διαδραματίζεται σε ένα ελληνικό νησί, συγκεκριμένα στην πανέμορφη Σίφνο, και έχει επίκεντρο τη διαθήκη του προύχοντα του νησιού, Θεμιστοκλή Δίκαιου, ο οποίος ήταν άκληρος.
Στην κλειστή αυτή κοινωνία του νησιού που όλα φαίνεται να κυλούν ομαλά, ο ξαφνικός θάνατος του Θεμιστοκλή αφήνει πίσω πολλά ερωτήματα, αλλά και μια τεράστια περιουσία 100 εκατομμυρίων ευρώ, με αποτέλεσμα όλοι να αναρωτιούνται σε ποιον θα πάνε τα χρήματα.
Η διαθήκη του διαβάζεται δημόσια με την παρουσία όλων των κατοίκων και επιφυλάσσει μεγάλες εκπλήξεις. Η περιουσία μοιράζεται στις τέσσερις εξουσίες του νησιού· στον δήμαρχο της κοινότητας, τον διευθυντή της αστυνομίας, τον δάσκαλο του σχολείου και τον ιερέα της εκκλησίας. Ωστόσο, έχει τεθεί μια ρήτρα που λέει ότι, για να δεχθούν τα χρήματα, θα πρέπει να διαβαστούν δημοσίως στην πλατεία του χωριού τέσσερις επιστολές, μια για τον καθέναν. Για να γίνει αυτό, τους δίνεται μια εβδομάδα περιθώριο. Κανείς δεν γνωρίζει το περιεχόμενό τους εκτός από τον Θεμιστοκλή, ο οποίος δεν είχε καλές σχέσεις με κανέναν από αυτούς.
Τότε αρχίζουν πολλά μυστικά να βγαίνουν στην επιφάνεια, όλοι έχουν κάτι να κρύψουν. Από το άγχος τους, ωστόσο, να μην αποκαλυφθούν και χάσουν την περιουσία, κάνουν κινήσεις, με αποτέλεσμα να προδίδονται μόνοι τους. Οι κωμικοτραγικές καταστάσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Εγκλήματα για τα οποία η αλήθεια έμενε κρυφή, υποθέσεις αρχαιοκαπηλίας, παράνομες σχέσεις και ομόφυλοι έρωτες, νόθα παιδιά, καταζητούμενοι τρομοκράτες και άλλες τόσες δράσεις βγαίνουν στο φως, φέρνοντας την καταστροφή.
Μια μέρα πριν παρέλθει η προθεσμία για το άνοιγμα των επιστολών, το πτώμα της Ολυμπίας Λαΐνη, που φαίνεται πως ήξερε για τους κληρονόμους όσα και ο γερο-Δίκαιος, βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη παραλία του νησιού. Ο Πρόεδρος, ο αστυνόμος, ο δάσκαλος & ο παπάς, είναι οι τέσσερις κύριοι ύποπτοι.
Οι ύποπτοι έχουν όλοι ένα κοινό, μυστικά από το παρελθόν τους, ή μια παρανομία, της οποίας η αποκάλυψη στην ευρύτερη κοινότητα, μπορεί να προκαλέσει ζημιά και πόνο, όχι μόνο στους ίδιους, αλλά και στους ανθρώπους γύρω τους. Προκειμένου, λοιπόν, να κρατήσουν το μυστικό τους ασφαλές και να προστατεύσουν τη θέση και την εικόνα τους, είναι διατεθειμένοι να ξεπεράσουν τα όριά τους.
Η προθεσμία περνά και οι επιστολές παραμένουν κλειστές, ωστόσο, μία τρίτη επιστολή τους αποκαλύπτει ότι το περιεχόμενο των τεσσάρων επιστολών δεν είχε στοιχεία που θα μπορούσαν να τους βλάψουν, μόνο υποψίες. Πάνω στον θυμό τους που η περιουσία χάθηκε αρχίζουν να «καρφώνουν» ο ένας τον άλλον και όλα τα μυστικά βγαίνουν στην επιφάνεια, με αποτέλεσμα ο καθένας να «πάρει» αυτό που του αξίζει. Και τελικά η περιουσία των 100 εκατομμυρίων ευρώ πού πήγε;
Από τη δική μου ματιά, είναι από τις πιο πετυχημένες κωμωδίες που κυκλοφόρησαν στον ελληνικό κινηματογράφο. Αποτελεί μια ιστορία που μας δείχνει πόσο ευάλωτοι και ευέξαπτοι μπορούμε να γίνουμε, όταν κάποιος αποκτά πρόσβαση στα μυστικά μας και ζούμε στον φόβο ότι όλα θα αποκαλυφθούν. Πέρα από το κωμικό, όμως, κομμάτι βλέπουμε και τις άσχημες πτυχές της κοινωνίας μας που συχνά αγνοούμε. Το σενάριο και γενικά η πλοκή είναι γεμάτα ανατροπές από την αρχή μέχρι το τέλος της ταινίας. Οι ηθοποιοί που παίζουν είναι εξαιρετικοί και ο καθένας δίνει στον ρόλο του την πιο πετυχημένη ερμηνεία. Οι στιγμές γέλιου που θα σας χαρίσει είναι αμέτρητες και πραγματικά θα γελάσετε με την ψυχή σας, καθώς υπάρχουν ατάκες και σκηνές που θα σχολιάζετε για μέρες! Ας στηρίξουμε, λοιπόν, και μια δική μας ταινία.
