Του Άγγελου Μεταλλίδη,
1898: Ξεκινάει ο Ισπανοαμερικανικός πόλεμος. Ο Ισπανοαμερικανικός πόλεμος ήταν μια σύγκρουση μεταξύ της Ισπανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, ως αποτέλεσμα της παρέμβασης των ΗΠΑ στην Κουβανική επανάσταση. Οι επιθέσεις των ΗΠΑ στις κτήσεις της Ισπανίας που βρίσκονταν στον Ειρηνικό, οδήγησαν σε παρέμβαση στη Φιλιππινέζικη Επανάσταση και, τελικά, στον Φιλιππινοαμερικανικό πόλεμο. Στην επέμβαση των ΗΠΑ στην Κουβανική επανάσταση οδήγησε και η άνοδος του ρεπουμπλικάνου William McKinley στην εξουσία, το 1897, ενός προέδρου με ξεκάθαρα επεκτατική ατζέντα στην εξωτερική πολιτική, που άνοιξε τον δρόμο για τη στρατιωτική επέμβαση. Επιπλέον, το πρόγραμμα του McKinley περιλάμβανε την προσάρτηση της Χαβάης, τη δημιουργία μιας ασφαλούς οδού στον Ειρηνικό, μέσω των Φιλιππίνων, για την εξασφάλιση πρόσβασης στην αγορά της Κίνας και τον έλεγχο στη θάλασσα της Καραϊβικής. Η Αμερικανική κυβέρνηση ήδη από το καλοκαίρι του 1897 είχε ξεκινήσει να ασκεί διπλωματικές πιέσεις στην κυβέρνηση της Ισπανίας, με σκοπό την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στην Κούβα. Στις 20 Απριλίου 1898, ο McKinley υπέγραψε ένα κοινό ψήφισμα του Κογκρέσου, που απαιτούσε την απόσυρση της Ισπανίας από τα πολιτικά πράγματα της Κούβας και εξουσιοδοτούσε τον Πρόεδρο να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη, για να βοηθήσει την Κούβα να αποκτήσει την ανεξαρτησία της. Έτσι, η Ισπανία διέκοψε τις διπλωματικές της σχέσεις με τις ΗΠΑ την επόμενη ημέρα, ενώ το Πολεμικό Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών ξεκίνησε τον αποκλεισμό της Κούβας. Στις 25 Απριλίου και οι δύο πλευρές κήρυξαν πόλεμο.
1974: Ξεκινάει η «Επανάσταση των Γαρυφάλλων», ένα στρατιωτικό κίνημα αριστερών αξιωματικών στην Πορτογαλία, που οδήγησε στην κατάλυση της δικτατορίας και την επαναφορά της Δημοκρατίας, μετά από 48 χρόνια. Μέχρι τότε, από τον Μάιο του 1926, πραξικοπηματίες στρατιωτικοί εγκατέστησαν στην Πορτογαλία μια δικτατορία με επικεφαλής τον Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ, ο οποίος έγινε, αρχικά, Υπουργός Οικονομικών το 1928, και, στη συνέχεια, πρωθυπουργός το 1932. Το νέο καθεστώς ονομάστηκε «Νέο Κράτος» και επιβίωσε στην εξουσία έως το 1974. Ο πόλεμος που διεξήγαγε αργότερα η Πορτογαλία, από το 1961 έως το 1974, ώστε να διατηρήσει τον έλεγχο των αποικιών της στην Αφρική, είχε αποβεί ιδιαίτερα δαπανηρός, ωθώντας φιλοδημοκρατικά και φιλοκομμουνιστικά μέλη του Πορτογαλικού στρατού να στραφούν εναντίον του καθεστώτος, συγκροτώντας το «Κίνημα των Ενόπλων Δυνάμεων», το οποίο οργάνωσε πραξικόπημα. Οι συνωμότες, με άκρως μυστικό τρόπο και «κάτω από τη μύτη» της δικτατορίας, αποφάσισαν να κινηθούν δυναμικά το ξημέρωμα της 25ης Απριλίου 1974, με αρχηγό τον ταγματάρχη Οτέλο Σαράιβα ντε Καρβάλιο. Τα συνθηματικά της εξέγερσης θα ήταν δύο τραγούδια. Το πρώτο με τίτλο «Μετά το Αντίο», εκπροσωπούσε τη χώρα στον διαγωνισμό της eurovision, που γινόταν αργά το βράδυ της 24ης Απριλίου και αποτέλεσε το γενικό πρόσταγμα για τους πραξικοπηματίες. Το δεύτερο τραγούδι με τίτλο «Γκράντολα, μελαψή πόλη» του αντιστασιακού τραγουδιστή Ζέκα Αφόνσο, ακούστηκε στις 12:20 τα ξημερώματα από το κρατικό ραδιόφωνο, δίνοντας το έναυσμα της εξέγερσης.
2004: Πραγματοποιείται μεγάλη πορεία για τα δικαιώματα των γυναικών. Περίπου 500.000-800.000 γυναίκες διαδήλωσαν στην Ουάσιγκτον, για το δικαίωμα αναπαραγωγής ενάντια στις πολιτικές κατά της έκτρωσης του προέδρου Μπους, οι οποίες θα έμπαιναν στο στόχαστρο του φεμινισμού. Οι ακτιβίστριες, υποστηριζόμενες και από διάσημες, όπως οι Susan Sarandon, Whoopi Goldberg και Kathleen Turner, είχαν έναν μεγάλο στόχο: να εμποδίσουν την επανεκλογή του Τζορτζ Μπους στην εκλογική αναμέτρηση του Νοεμβρίου.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Ο Ισπανοαμερικανικός Πόλεμος του 1898 ως “καθρέφτης” του “ατυχούς” Ελληνοτουρκικού, Cognosco Team.gr, διαθέσιμο εδώ
- Ισπανοαμερικανικός πόλεμος, Trenfo.com, διαθέσιμο εδώ
- Η Επανάσταση των Γαρυφάλλων, Σαν Σήμερα.gr, διαθέσιμο εδώ
- Πορτογαλία: Απεβίωσε ο στρατηγός της «Επανάστασης των Γαρυφάλλων» Οτέλο Σαράιβα ντε Καρβάλιο, Naftemporiki.gr, διαθέσιμο εδώ
- Όταν οι γυναίκες βγαίνουν στους δρόμους, newsbeast.gr, διαθέσιμο εδώ
- Ιστορία: Όταν οι γυναίκες βγαίνουν στους δρόμους, οι αγώνες-ορόσημα του φεμινιστικού κινήματος, Το Μωβ, διαθέσιμο εδώ
