Της Μαριάννας Τέλλη,
Αναζητώντας ένα μικρό ανάγνωσμα για τον Μάρτιο, βρέθηκα να ακολουθώ μία από τις κυρίαρχες προτάσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το βιβλίο Almond της Κορεάτισσας συγγραφέα, Won-Pyung Sohn. Το ενδιαφέρον μου κέντρισαν το σχετικά μικρό μέγεθος του βιβλίου (λιγότερο από 300 σελίδες), καθώς και το γεγονός ότι ένα συγγραφικό ντεμπούτο απέσπασε μια τέτοια θετική αντίδραση. Η αντίδραση αυτή βέβαια ήταν λογική, εφόσον πρόκειται για μια πραγματικά συγκινητική ιστορία για την αγάπη, τη φιλία και τη συμπόνια.
Το Almond είναι η ιστορία του Yunjae, ενός αγοριού που προσπαθεί να αντιμετωπίσει τη ζωή του, όντας σε μια εξαιρετικά μειονεκτική θέση. Σε νεαρή ηλικία, έπειτα από ανησυχία της μητέρας του διαγνώστηκε με Αλεξιθυμία, μια κατάσταση όπου το άτομο δεν μπορεί να αναγνωρίσει ή να εκφράσει τα συναισθήματά του. Το «αμύγδαλο» του τίτλου αναφέρεται στις υπανάπτυκτες αμυγδαλές στον εγκέφαλο του Yunjae, καθώς και στην προσπάθεια της μητέρας του να τον γιατρέψει ταΐζοντάς τον αμύγδαλα. Παρά τις συνεχείς δυσκολίες που αντιμετωπίζει από το περιβάλλον του, ο Yunjae μεγαλώνει υπό την καθοδήγηση και την αγάπη της μητέρας και της γιαγιάς του στο παλαιοβιβλιοπωλείο τους.
Λίγο πριν ξεκινήσει το λύκειο, η ζωή του παίρνει μια τραγικά απρόβλεπτη τροπή, όταν το αγόρι χάνει τη μητέρα του και τη γιαγιά του σε μια βίαιη επίθεση και μένει ολομόναχος στον κόσμο. Παλεύοντας να αντιμετωπίσει το πένθος και να συνεχίσει με τη ζωή του, ο Yunjae αποσύρεται σε σιωπηλή απομόνωση μέχρι που εμφανίζεται στο σχολείο του ο ταραξίας Gon, χαμένος γιος μιας πλούσιας οικογένειας. Ο απαθής και ήρεμος Yunjae γοητεύεται από τον υπερσυναισθηματικό και οξύθυμο Gon, ενώ ο Gon ζηλεύει την απουσία συναισθημάτων του Yunjae, καθώς θεωρεί πως αυτή η κατάσταση θα τον βοηθούσε να γίνει πιο σκληρός και δυνατός. Μια σύμπτωση ενώνει τις ζωές των δύο αγοριών, δημιουργώντας πρώτα μία σχέση μεταξύ ενός εκφοβιστή και θύματος και, αργότερα, τελείως παραδόξως μια έντονη φιλία.
Βασικό θέμα του βιβλίου αποτελεί η ανάπτυξη των παιδιών και πώς αυτή επηρεάζεται από την οικογένεια. Η αντιπαράθεση του Gon, ενός παιδιού που γεννήθηκε με ό,τι θα χαρακτήριζε κανείς «φυσιολογικά» χαρακτηριστικά αλλά που μεγάλωσε σε άθλιες συνθήκες στερούμενος αγάπη και ένα υποστηρικτικό περιβάλλον, και του Yunjae, που, παρά το βιολογικό του ελάττωμα, μεγάλωσε μέσα σε μία φωλιά υποστήριξης και ανιδιοτελούς αγάπης. Το ζήτημα «φύση εναντίον περιβάλλοντος» δεν είναι με κανέναν τρόπο ένας καινούριος προβληματισμός, όμως η προσέγγιση της Won-Pyung Sohn ξεχωρίζει για τη βαθιά ανθρώπινη ματιά της.
Η ίδια η συγγραφέας αναφέρει στο τελικό σημείωμα του βιβλίου πως πηγή έμπνευσής της αποτέλεσε η γέννηση του παιδιού της, ένα γεγονός που την έκανε να αναθεωρήσει τις σκέψεις της για τη μητρότητα και για την ανατροφή των παιδιών σε ενήλικες με ξεχωριστές προσωπικότητες και, ως συνέπεια, πολύ διαφορετικές πορείες από αυτές που η οικογένειά τους θα περίμενε από αυτά. Τόσο ο Yunjae όσο και ο Gon δεν είναι τα παιδιά που ένας γονιός ελπίζει να αποκτήσει. Όμως, αυτό που θα τα μετατρέψει ολοκληρωτικά δεν είναι οι ιδιαιτερότητές τους, αλλά η αγάπη που θα λάβουν, καθώς μεγαλώνουν και προχωρούν σιγά σιγά προς την ενήλικη ζωή.
Νομίζω πως η καλύτερη περίληψη αυτής της σκέψης βρίσκεται στα λόγια της Won-Pyung Sohn:«Παιδιά γεννιούνται κάθε μέρα. Όλα τους αξίζουν ευλογίες και κάθε δυνατότητα για το μέλλον. Αλλά, κάποια από αυτά θα εξελιχθούν σε κοινωνικούς παρίες, κάποια θα κυβερνούν, αλλά με στριμμένα μυαλά. Μερικά, αν και πολύ λίγα, θα τα καταφέρουν ενάντια σε όλες τις πιθανότητες και θα γίνουν άνθρωποι που αγγίζουν τις καρδιές. Ξέρω ότι αυτό μπορεί να είναι ένα κλισέ συμπέρασμα προς εξαγωγή. Αλλά έχω καταλήξει στη σκέψη ότι η αγάπη είναι αυτό που κάνει τον άνθρωπο, καθώς και αυτό που κάνει ένα τέρας. Αυτή είναι η ιστορία που ήθελα να πω».
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Almond by Won-Pyung Sohn, goodreads.com, διαθέσιμο εδώ.
- Almond by Won-pyung Sohn, anikopress.com, διαθέσιμο εδώ.
